"Καθαρός ο Ολυμπιακός, παντελόνια ο Γιάχος"!
του Χρήστου Κωνσταντινίδη
του Χρήστου Κωνσταντινίδη
Ο πατέρας του, εκτός από μεγάλη φωνή του λαϊκού τραγουδιού, ήταν και μεγάλος ΠΑΟΚτσής. Εκείνος, παρότι κληρονόμησε το ίδιο χάρισμα, το οποίο έκανε επάγγελμα, έχοντας μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες, επέλεξε να ακολουθήσει το πράσινο οπαδικό μονοπάτι.
Δε θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, γιατί από πιτσιρικάς ζούσε κοντά στον Παναθηναϊκό. Το πατρικό του βρίσκεται μία ανάσα από τη Λεωφόρο. Τον τελευταίο καιρό, όμως, δεν μπορεί να βρεθεί κοντά στην αγαπημένη του η ομάδα. Οι περιοδείες, για ζωντανές εμφανίσεις, σε όλη την Ελλάδα, αλλά και η πτωτική πορεία του Τριφυλλιού τον απομάκρυναν από το γήπεδο.
Ο ίδιος, πάντως, νοιάζεται για την ομάδα του και όπως δηλώνει θα ήθελε να τη δει να πρωταγωνιστεί ξανά σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο λόγος για τον Στέλιο Διονυσίου. Ο τραγουδιστής μίλησε στο SportDog και τον Χρήστο Κωνσταντινίδη για το παιχνίδι της 23ης αγωνιστικής, μεταξύ του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, για το οποίο νιώθει την καρδιά του μοιρασμένη, αφού ο μεγάλος Στράτος Διονυσίου, ήταν φανατικός οπαδός του Δικεφάλου του Βορρά.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στο παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου και τη διαιτησία, ενώ αποκάλυψε μία συζήτηση που είχε κάνει με τον Γιάχο, μετά τον θόρυβο που είχε γίνει στον τελικό Κυπέλλου, Ολυμπιακός-Αστέρας Τρίπολης.
Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η άποψή του για το αν παίρνει δίκαια τα πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός, για την επανεμφάνιση του Νίκου Πατέρα, για τον Ιβάν Σαββίδη, αλλά και την "ερυθρόλευκη" γκρίνια στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μας πει δύο λόγια για τον αδικοχαμένο συνάδελφό του, Παντελή Παντελίδη.
Πώς βλέπεις το παιχνίδι Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ;
"Νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι όπως άλλες χρονιές. Έχει μείνει λίγο πιο πίσω σε σχέση με άλλες σεζόν που προηγούταν του Παναθηναϊκού. Έρχεται και με απουσίες στην Αθήνα, οπότε ο ΠΑΟ έχει το προβάδισμα. Αλλά το κακό είναι ότι η ομάδα μία παίζει καλά μία όχι".
Ο πατέρας σου, ο αείμνηστος Στράτος Διονυσίου, ήταν δηλωμένος και φανατικός ΠΑΟΚτσής. Εσύ πώς ξεστράτισες και έγινες Παναθηναϊκός;
"Εγώ είμαι γεννημένος στην Αθήνα. Το σπίτι μας, το πατρικό, ήταν σχεδόν δίπλα στη Λεωφόρο. Πρώτη φορά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού με πήγε ο πατέρας μου, σε ηλικία 6 χρονών. Συν τοις άλλοις, από πιτσιρικάς έβλεπα στο σπίτι μας φανέλες, σορτσάκια και κάλτσες του Παναθηναϊκού, αφού ο αδερφός μου ο Άγγελος, έπαιζε στα τσικό. Ο πατέρας μου διατηρούσε μεγάλη φιλία με παίκτες της ομάδας εκείνης της εποχής. Έκανε παρέα με Αντωνιάδη και Φυλακούρη. Βέβαια, εννοείται ότι πήγαινε συχνά στην Τούμπα και έβλεπε τον ΠΑΟΚ, αλλά τον Παναθηναϊκό τον συμπαθούσε, όπως και τον Ολυμπιακό. Να σου πω και κάτι; Πιστεύω δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας. Στο γήπεδο μέσα και να πούμε μία κουβέντα παραπάνω, δεν χάθηκε ο κόσμος. Εμένα τα περισσότερα φιλαράκια μου είναι Ολυμπιακοί. Κάνουμε τα πειράγματα μας και μέχρι εκεί".
Νιώθεις μέσα σου και Σαλονικιός;
"Οπωσδήποτε. Όταν γίνεται ματς Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ δε μου βγαίνει αντιπαλότητα. Παρότι δεν έχω ζήσει στη Θεσσαλονίκη. Ειλικρινά σου μιλάω τώρα, η καρδιά μου είναι μοιρασμένη. Θα προτιμούσα να πάρει το παιχνίδι, αυτός που το έχει περισσότερη ανάγκη".
Ποιες ευχάριστες μνήμες σου φέρνει στο νου ο Παναθηναϊκός;
"Έχω ζήσει πολλές ωραίες στιγμές. Το 0-1 με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ, το ματς με την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη που χάσαμε 3-1 και χάθηκαν φοβερές ευκαιρίες από τον Κωνσταντίνου και τον Βλάοβιτς για να γυρίσει το παιχνίδι στο τέλος. Τη νίκη κόντρα στη Γιουβέντους με τον Πάολο Σόουζα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Θυμάμαι το παιχνίδι με τη Σάλκε. Τότε είχε γίνει το κακό με τους δίδυμους Πύργους. Είχαν πάθει σοκ οι Γερμανοί".
Σου αρέσει ο Παναθηναϊκός φέτος;
"Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση. Δεν είναι ο Παναθηναϊκός που ήξερα. Έχω να πάω και στο γήπεδο πάρα πολλά χρόνια γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Στενοχωριέμαι όταν βλέπω κάποια ομάδα που απλώς θυμίζει τον Παναθηναϊκό. Παρατηρώ, ότι γίνεται μία προσπάθεια, αλλά θέλει πολλή δουλειά ακόμη".
Είπες ότι δεν πας γήπεδο. Τηλεοπτικά όμως παρακολουθείς τον Παναθηναϊκό; Ποια φετινή του στιγμή σε ξενέρωσε;
"Το τελευταίο διάστημα άρχισα να παρακολουθώ. Τα προηγούμενα χρόνια δεν έβλεπα καθόλου. Μου ερχόταν να σπάσω την τηλεόραση... Το ξεκίνημα εννοείται, ότι με απογοήτευσε. Όταν παίζεις με μία ομάδα που λέγεται Καμπάλα και δεν μπορείς να την περάσεις... τι να λέμε τώρα; Παρότι στην πορεία (η Καμπάλα) έκανε ζημιές και σε άλλες ομάδες (π.χ. ΠΑΟΚ). Όπως και να έχει, δεν επιτρέπεται στον Παναθηναϊκό να αποκλείεται από τέτοιες ομάδες".
Μήπως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν ισχυρό επενδυτή της δυναμικότητας των Μελισσανίδη-Σαββίδη, για να φτιάξει περισσότερο ανταγωνιστική ομάδα;
"Δεν ξέρω, αν στις πολύ δύσκολες ημέρες που ζούμε, μπορεί να υπάρξει κάποιος, Έλληνας ή ξένος, που θα θέλει να επενδύσει. Θα θέλαμε όλοι, να πάρει κάποιος την ομάδα, να την χτίσει από την αρχή, ώστε να διεκδικεί όχι μόνο πρωταθλήματα στην Ελλάδα αλλά και διακρίσεις στην Ευρώπη, όπως μας είχε συνηθίσει. Η Πολιτεία πρέπει να δώσει ένα κίνητρο σε αυτούς τους ανθρώπους, για να έρθουν, να επενδύσουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Σαββίδης με το που ήρθε, ήθελε να βάλει λεφτά και αντιμετώπισε χιλιάδες προβλήματα. Ο άνθρωπος ήθελε να βάλει λεφτά και εμείς του λέγαμε, θα δούμε και θα κάνουμε. Για σταθείτε, ρε παιδιά, έρχεται ένας σοβαρός επιχειρηματίας με λεφτά, να επενδύσει στον ΠΑΟΚ και σε όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης και του βγάζετε το λάδι σε σημείο, να φτάσει ένα βήμα πριν να σηκωθεί και να φύγει; Μας χαρίζανε γάιδαρο και τον κοιτάζαμε στα δόντια. Έτσι είμαστε σαν λαός. Αν το κράτος φροντίσει να διαφυλάξει αυτούς τους ανθρώπους και τους δώσει εγγυήσεις για το μέλλον, εννοείται πως θα έρθουν πολλοί να επενδύσουν. Και από το εξωτερικό μάλιστα...".
Πιστεύεις ότι η συμμετοχή του Πατέρα στην ανακατασκευή της Λεωφόρου, θα τον "ζεστάνει" και θα επιστρέψει στα διοικητικά της ομάδας;
"Μακάρι, αυτό είναι ένα θετικό μήνυμα. Όλοι θυμόμαστε ότι επί προεδρίας Πατέρα τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Είχαμε πάρει και το νταμπλ εκείνη την περίοδο".
Ο Πατέρας έγινε αγαπητός στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού επειδή είχε φτιάξει καλή ομάδα ή επειδή ήταν παρασκηνιακά δυνατός;
"Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εκείνη τη χρονιά ο Παναθηναϊκός ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Όπως και ο Ολυμπιακός έχει την καλύτερη ομάδα τα τελευταία έτη, γιατί έχει τα χρήματα και έρχονται παίκτες με μεγάλη αξία. Εκεί φαίνεται η διαφορά του. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχει απόσταση 20 βαθμών από τον δεύτερο. Όσον αφορά το παρασκήνιο, αυτό υπήρχε και πριν 20 χρόνια. Απλά τότε λειτουργούσε διαφορετικά. Από τη στιγμή που μπήκε το στοίχημα στη μέση χάλασε το πράγμα. Για μένα που είμαι άρρωστος με την ομάδα μου, αν κέρδιζε ο Παναθηναϊκός θα χαιρόμουν, αν έχανε λυπόμουν πολύ. Αλλά δεν ήθελα ποτέ να κερδίζει επειδή έπρεπε. Δεν σημαίνει ότι αν παίξει με τον Απόλλωνα Αθηνών πρέπει πάσει θυσία να πάρει τη νίκη. Αν δεν παίξει μπάλα ας χάσει. Έτσι πρέπει να είναι το ποδόσφαιρο, απρόβλεπτο".
Ως οπαδός συμφωνείς με τη συμμαχία ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού;
"Όταν πάει να γίνει κάτι, για καλό όλων, είναι καλοδεχούμενο. Οι ηγέτες των ομάδων είναι τρεις άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν. Μπορούν να ανατρέψουν ορισμένους ανθρώπους που δεν πρέπει να είναι στο ποδόσφαιρο; Μιλάω για στελέχη της διαιτησίας και της ΕΠΟ, που έχουν πιάσει μία θέση και νομίζουν ότι θα κάνουν κουμάντο μία ζωή".
Αυτοί όμως βγάζουν... πρωταθλητή τον Ολυμπιακό;
"Όχι! Ο Ολυμπιακός βγαίνει πρωταθλητής καθαρά. Έχει τους καλύτερους παίκτες, παίζει την καλύτερη μπάλα και παίρνει τα πρωταθλήματα. Αλλά δεν έχει να κάνει μόνο με αυτό, δηλαδή ποιος παίζει καλύτερη μπάλα. Ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο, επειδή δεν του αρέσει αυτό που βλέπει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρέπει να καθαρίσει αυτή η βρωμιά. Συμφωνώ ότι και οι διαιτητές άνθρωποι είναι και κάνουν λάθη. Εμείς τα βλέπουμε όλα με την άνεσή μας, με τα ριπλέι. Να σου αποκαλύψω και μία ιστορία. Τυχαία είχα δει μετά τον τελικό του Κυπέλλου Ολυμπιακός-Αστέρας Τρίπολης τον Γιάχο και πιάσαμε μία κουβέντα. Καλά, του λέω, εκείνο το πέναλτι δεν το είδες; Μου λέει, Στέλιο στο ορκίζομαι, ήταν μπροστά μου δύο παίκτες και δεν μπορούσα να δω τη φάση. Έπρεπε ο επόπτης που είχε πιο καθαρή οπτική γωνία να σήκωνε τη σημαία. Μάλιστα μου έδωσε έναν πολύ σημαντικό όρκο και του είπα, μπράβο σου, φοράς παντελόνια που είπες την αλήθεια. Όταν το βλέπεις από την τηλεόραση, αναρωτιέσαι, μα καλά ρε μεγάλε, δεν το είδες. Υπάρχουν όμως στιγμές που υπάρχει σίγουρα το ανθρώπινο λάθος".
Το ΑΕΚ-Ολυμπιακός το είδες; Υπήρξαν πολλές αμφισβητούμενες φάσεις.
"Επειδή ήμουν σε ένα live, δεν το είδα αλλά παρακολούθησα τις φάσεις στα στιγμιότυπα. Το πέναλτι ήταν λίγο τραβηγμένο, για μένα. Υπάρχει χέρι, αλλά μας έχουν μπερδέψει αυτοί οι κανονισμοί με το υπάρχει πρόθεση ή δεν υπάρχει. Πήγε να κάνει μία κίνηση ο Μποτία να γυρίσει πλάτη, η μπάλα βρίσκει στο χέρι. Είναι στην ευχέρεια του διαιτητή αν θα δείξει πέναλτι ή όχι".
Πώς σου φάνηκαν όμως οι διαμαρτυρίες του Ολυμπιακού για τη διαιτησία;
"Ήταν σίγουρα υπερβολικές. Μάλλον εκνευρίστηκε η διοίκηση του Ολυμπιακού από τις δηλώσεις Μελισσανίδη (για τον Αλή Μπαμπά και τους 40 κλέφτες). Εμείς ως οπαδοί γελάσαμε, επειδή έκανε καλαμπούρι, αλλά σίγουρα στον Ολυμπιακό ενοχλήθηκαν. Επηρεάστηκαν κι από το γεγονός ότι έσπασε το αήττητο, το οποίο είναι ένας στόχος μεγάλος. Κι εγώ αν ήμουν Ολυμπιακός θα ήθελα να το πετύχαινε, γιατί μόνο ο Παναθηναϊκός το έχει καταφέρει στην ιστορία της Α΄ Εθνικής. Αλλά τους το χάλασε η ΑΕΚ".
Θα ήθελες όμως να τους το είχε "σπάσει" ο Παναθηναϊκός, αλλά τα επεισόδια στη Λεωφόρο δεν το επέτρεψαν...
"Τα επεισόδια είναι κατακριτέα. Άλλες χρονιές όμως είχαν γίνει χειρότερα, είτε στη Λεωφόρο, είτε στο Καραϊσκάκη. Για να μη θυμίσω τη Ριζούπολη. Θεωρώ ότι φέτος, επειδή είχε προηγηθεί πολεμικό κλίμα, έγιναν αυτά τα περιστατικά την ημέρα του αγώνα. Αλλά πιστεύω ότι δεν έπρεπε να διακοπεί ένα παιχνίδι, μόνο και μόνο, επειδή έπεσε μία φωτοβολίδα 2 ώρες πριν τον αγώνα. Έπρεπε να γίνει η αναμέτρηση. Αλλά αφού η Αστυνομία δεν μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια, καλώς δεν έγινε...".
Είδα ότι ανέβασες στο προφίλ που διατηρείς στο Facebook φωτογραφία με τον αδικοχαμένο Παντελή Παντελίδη, τον οποίο "αποχαιρέτησες". Ήσασταν φίλοι;
"Φίλοι δεν ήμασταν. Είχαμε γνωριστεί. Χάθηκε τόσο άδικα ένα νέο παιδί και μεγάλο ταλέντο. Το μόνο που είχα να κάνω και εγώ ήταν να γράψω κάτι, να πω καλό ταξίδι και να ανεβάσω μία φωτογραφία από ένα καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι του Βασίλη Καρρά. Ήταν κάτι πολύ ξαφνικό. Ο Παντελίδης είχε κερδίσει όλον τον κόσμο, όχι μόνο τη νεολαία αλλά και μεγάλους ανθρώπους, επειδή ήταν ένα παιδί αυτοδημιούργητο. Με το σπαθί του βγήκε και έκανε ό,τι έκανε, άσχετα αν στην πορεία βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι και τον στήριξαν στα πρώτα του βήματα. Μπήκε σφήνα ανάμεσα σε κάποιους άλλους καλλιτέχνες, μεγάλα ονόματα και έκανε αρκετά μεγάλη καριέρα".
Λένε, ότι τα βιωματικά τραγούδια του, "μίλησαν" στην ψυχή του κόσμου. Αυτό θεωρείς, ότι ήταν το μυστικό της επιτυχίας του;
"Οπωσδήποτε. Σε όλους μας μίλησαν. Και ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει Παντελίδη; Όταν είχε μπει στη ζωή μας, ξαφνικά, πριν τέσσερα χρόνια, έβγαιναν κάποιοι και έλεγαν, έλα μωρέ σιγά τα τραγούδια. Αναγνωρίστηκε όμως, κέρδισε με το σπαθί του την εκτίμηση και καταξιώθηκε. Κι εγώ έχω βάλει στο πρόγραμμα μου τραγούδια του Παντελή. Θεωρώ ότι όλοι μας, είτε τραγουδιστής, είτε απλός πελάτης, έχουμε τραγουδήσει Παντελίδη".
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις