"Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος και δεν το συζητάει κανένας" – Ξέσπασμα από Βαμβακούλα για τη Θύρα 7!

Συγκλονίζει ο παλαίμαχος άσος περιγράφοντας την τραγωδία στο στάδιο του Ολυμπιακού. Έπαιζε σε εκείνο το παιχνίδι και αυτά που θυμάται προκαλούν ανατριχίλα αλλά και ...οργή!

"Η τραγωδία της Θύρας 7 είναι ένα γεγονός που κανένας, ποτέ, δεν πρόκειται να ξεχάσει. Νομίζω ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα είναι πάντα στη μνήμη μας αυτό το περιστατικό. Κάθε χρόνο είμαστε υποχρεωμένοι να βρισκόμαστε εκεί και να τιμούμε τη μνήμη τους. Πρέπει να πηγαίνει πολύς κόσμος για να τους τιμήσει και δεν έχει σημασία αν θα είναι αποκλειστικά οπαδοί του Ολυμπιακού ή αν θα το κάνουν και οπαδοί του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ", σχολίασε αρχικά μέσω του SportDog ο Νίκος Βμαβακούλας και συμπλήρωσε:

"Το παιχνίδι είχε λήξει 6-0, εγώ μάλιστα είχα σκοράρει το 5ο γκολ. Πανηγυρίζαμε στα αποδυτήρια για μία μεγάλη νίκη, έναν θρίαμβο κόντρα σε έναν μεγάλο αντίπαλο. Οφείλαμε να πάμε στα σπίτια μας μετά το ματς και αυτό κάναμε. Δεν υπήρχαν και κινητά τότε".

Θέλετε να πείτε ότι δεν είχατε αντιληφθεί τι είχε συμβεί;

"Όχι, κανένας μας! Φύγαμε για τα σπίτια μας και ανοίγοντας τις τηλεοράσεις, είδαμε το τραγικό περιστατικό στις ειδήσεις. Αμέσως φύγαμε και πήγαμε στο Τζάνειο εγώ, ο Μητρόπουλος, ο Αναστόπουλος και εκεί συναντήσαμε τον Μιλτιάδη Μαρινάκη, τον Νταϊφά και τη σύζυγό του, Λόλα. Υπήρχαν γονείς που έψαχναν τα παιδιά τους, δεν ήξεραν ποιοι ήταν μέσα στα δωμάτια, φρίκη. Είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψεις. Καταύμαροι άνθρωποι από τα χτυπήματα, μέσα στα αίματα... Δεν έχουμε δικαίωμα να τους ξεχάσουμε ποτέ. Ούτε εμείς, ούτε κανένας Έλληνας φίλαθλος".

Ποιο είναι το περιστατικό που δεν έχει αναδειχθεί όσο χρειάζεται από εκείνη την τραγωδία;

"Νομίζω ότι υπάρχει κάτι πολύ σοβαρό: Οι ένοχοι δεν βρέθηκαν ποτέ και κατ' επέκταση δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος από αυτό το περιστατικό και δεν το συζητάει κανείς".

Πώς ήταν το επόμενο εντός έδρας παιχνίδι;

"Το επόμενο παιχνίδι δεν το παίξαμε, αλλά δεν θυμάμαι σίγουρα. Είτε παίξαμε είτε όχι, τα γεγονότα δεν διαγράφονται. Έχουν περάσει τόσα χρόνια, κι ακόμα υπάρχει η συγκίνηση. Γιατί τα πράγματα τότε δεν ήταν όπως σήμερα: Τα παιδιά αυτά είχαν τις αφίσες πάνω από τα κρεβάτια τους, μας γνώριζαν και τους γνωρίζαμε, ήμασταν δεμένοι μαζί τους. Ήταν διαφορετικό αυτό που συνέβαινε".

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις