Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός ταλαιπωρήθηκε αρκετά με το θέμα του τερματοφύλακα από το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Αντώνης Νικοπολίδης αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του. Γράφει ο Μιχάλης Τσόχος.
Η ταλαιπωρία ξεκίνησε με τον Πάρντο ο οποίος πέρυσι έπαιξε βασικός, σε γενικές γραμμές δεν ήταν κακός, αλλά όταν πήγε στα γραφεία να συζητήσει τον Ιούνιο για την ανανέωση του συμβολαίου του, ζήτησε αρχικά 1 εκατ. ευρώ το χρόνο. Το γυαλί ράγισε αυτομάτως και δεν κόλλησε ποτέ, στη συνέχεια του καλοκαιριού, όσο κι’ αν έπεφτε ο Πάρντο, ο οποίος έφτασε να πει ότι υπογράφει ακόμη και με 300.000 ευρώ το χρόνο.
Ο Βαλβέρδε που ήθελε την παραμονή του Πάρντο άφησε την υπόθεση γκολκίπερ στους σκάουτερ και τους τεχνικούς διευθυντές, απλά γιατί δεν είχε να προτείνει κάτι, εκτός από τον πολύ ακριβό γκολκίπερ της Βαλένθια. Ο Ολυμπιακός επικεντρώθηκε κυρίως στη γαλλική αγορά προκειμένου να βρει τον επόμενο «άσο», αλλά ξαφνικά προέκυψε το θέμα με τον Κοστάντσο. Εκεί έμπλεξαν ο Μαθία και ο Ντάρκο οι οποίοι με πολύ θέρμη εισηγήθηκαν την απόκτησή του. Ο Βαλβέρδε δεν τον ήξερε, τον είδε σε κάποια dvd, έστειλαν και τον Ράντο να τον δει σε ένα ματς και τον πήραν.
Ταλαιπωρία υπήρξε και με τον δεύτερο γκολκίπερ που αποκτήθηκε. Αποφασίστηκε να αποκτηθεί Ελληνας για να υπάρχει και κανένας ντόπιος στο ρόστερ και φαβορί έδειχνε ο Ελευθερόπουλος. Ο Μαρινάκης φοβήθηκε ότι ο Ελέ μπορεί να χαλάσει τα αποδυτήρια και παρά τις πολύ θετικές εισηγήσεις ακόμη και ανθρώπων της διοίκησης, όπως για παράδειγμα του Γιάννη Μώραλη, η δουλειά δεν έγινε. Τελικά προτιμήθηκε ο ελεύθερος Δασκαλάκης στη λογική «έλω μωρέ για τρίτος έρχεται».
Η συνέχεια της ιστορίας γνωστή, με τον Ολυμπιακό να έχει πλέον μόνο έναν γκολκίπερ τον Μέγιερι. Ετσι φτάσαμε σε τούτη τη μεταγραφική περίοδο. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να ξεφορτωθεί τον Κοστάντσο και το βαρύ συμβόλαιό του και ο Μαρινάκης το έχει πάρει προσωπικά να βρει καλό γκολκίπερ για την ομάδα. Ο Βαλβέρδε είναι και πάλι ο μόνος που δεν καίγεται. Θα πρέπει να έρθει πραγματικά πολύ σπουδαίος γκολκίπερ για να βγάλει από την ενδεκάδα τον Μέγιερι.
Ο Μαρινάκης από την άλλη για αυτή τη θέση, θέλει να είναι απολύτως σίγουρος. Είχε πειστεί ότι ο Καμενί ήταν η καλύτερη λύση, αλλά ο Καμενί και δεν δείχνει πολύ ζεστός στο να έρθει στην Ελλάδα και ζητά ένα σκασμό λεφτά. Ο Ίζακσον είναι επίσης μία πολύ ακριβή λύση, αν και ο Μέλμπεργκ που έκανε το προξενιό επιμένει πως αξίζει τον κόπο και μάλλον έχει δίκιο. Στην πορεία προέκυψαν κι΄άλλα ονόματα όπως ο Αντούχαρ που τον πρότεινε ο μάνατζερ του Κοστάντσο, ο οποίος θα βοηθούσε σε αυτή την περίπτωση για λιγότερο… αιματηρή αποχώρηση του πρώην γκολκίπερ της Βασιλείας από το Ρέντη.
Και στο τέλος εμφανίστηκε ο Σηφάκης. Βασικότερα προσόντα του πορτιέρο του Αρη ότι είναι Ελληνας και με σχετικά μικρό κασέ (με 400 χιλιάδες ευρώ υπογράφει αύριο το πρωί). Και εδώ όμως δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Ο Μαρινάκης δεν πετάει και από την χαρά του με τον Σηφάκη («καλός γκολκίπερ και Ελληνας ρε παιδί μου, αλλά θα προτιμούσα κάποιον που να ήμουν 100% σίγουρος» φέρεται να λέει σε συνεργάτες του), ενώ και ο ίδιος ο Σηφάκης ανησυχεί μη τυχόν και μείνει πάλι στον πάγκο λόγω Μέγιερι και έτσι χάσει και τη θέση του βασικού στο Euro.
Συμπέρασμα. Δύσκολο, πολύ δύσκολο ο Μέγιερι να μην είναι βασικός μέχρι το τέλος της εφετινής σεζόν.
Πηγή: theinsiders.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις