Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση στον τρόπο που αγωνίστηκε η Ιταλία, στο παιχνίδι εναντίον της Ισπανίας, μας έστειλε στο [email protected] αναγνώστης και πιστεύουμε πως αξίζει τον κόπο να τη διαβάσετε...
Διαβάστε αναλυτικά:
Μαθήματα προπονητικής από τον κύριο Πραντέλι
Αποκλείεται. Κάποιο λάθος έχει γίνει. 3-5-2; Η πρώτη φράση που είπα όταν είδα τις συνθέσεις. Μετά σκέφτηκα ότι το κατενάτσιο είναι η σίγουρη λύση όταν το ρόστερ σου είναι το χειρότερο της ιστορίας σου-βάσει ονομάτων, όταν υπάρχει το σκάνδαλο των στημένων αγώνων στο πρωτάθλημα σου και όταν αντίπαλος σου είναι η πρωταθλήτρια κόσμου και κάτοχος του ευρωπαϊκού τροπαίου.
Διαψεύστηκα στα πρώτα δέκα λεπτά. Η Ισπανία έπαιξε χωρίς επιθετικό! Το ότι ο Φάμπρεγκας σε μερικά ματς της Μπαρτσελόνα έπαιξε σέντερ φορ ή καλύτερα στη διάταξη που δίνεται πριν την έναρξη ήταν το τελευταίο όνομα στη διάταξη 4-3-3 δεν τον καθιστά σέντερ φορ. Αυτό είχε αποτέλεσμα η περιοχή της Ιταλίας να μην είχε μόνιμα έναν παίκτη της Ισπανίας αλλά να μπαινοβγαίνουν Ινιέστα ,Σίλβα, Φάμπρεγκας.
Ο κύριος Πραντέλι έπαιξε με λίμπερο τον Ντε Ρόσι που υποψιάζομαι ούτε στις προπονήσεις της Ρόμα είχε δοκιμαστεί σ αυτόν το ρόλο. Στόπερ ναι, μπορεί να είχε παίξει ακόμη και σε επίσημο αγώνα αλλά η θέση του λίμπερο είναι πιο περίπλοκη, πρέπει να γίνεις δεκάρι στην αμύνα, να παίζεις με μυαλό και απλά να ξέρεις μπάλα . Άλλωστε είναι σύνηθες αμυντικά χαφ να χρησιμοποιούνται ως στόπερ και τούμπαλιν όπως έκανε ο Μουρίνιο με τον Πέπε στη Ρεάλ ή ακόμη και στην Ελλάδα ο Φερρέιρα χρησιμοποίησε τον Κατσουράνη ως στόπερ. Μη έχοντας οι Ισπανοί καθαρό σέντερ φορ δύο στόπερ ήταν άχρηστα καθώς ο Ντε Ρόσι σε ελεύθερο ρόλο καθάριζε οποιαδήποτε κάθετη περνούσε από το κέντρο και ακλουθούσε οποιοδήποτε Ισπανό έμπαινε στην περιοχή. Και το έκανε εξαιρετικά.
Επίσης γεμίζοντας το κέντρο ο κύριος Πραντέλι αποδιοργάνωσε τους αντιπάλους που δεν μπορούσαν να επιβάλλουν το γνωστό τρόπο παιχνιδιού τους που είναι το καθηλωτικό passing game της Μπαρτσελόνα. Γιατί ας μη γελιόμαστε η μισή Ισπανία είναι η Ρεαλ κι η άλλη μισή η Μπαρτσελόνα, η οποία μισή αναλαμβάνει το επιθετικό μέρος με Ινιέστα,Τσάβι,Φάμπρεγκας,Μπουσκέτς. Αδυνατώντας να γυρίζουν την μπάλα έξω από την περιοχή της Ιταλίας ώστε να βγει η κάθετη πάσα υποχρεώθηκαν να στείλουν την μπάλα στα άκρα και να βγαίνουν άσκοπες σέντρες καθώς κανείς από τους επιτιθέμενους Ισπανούς δεν φημίζεται ως δεινός κεφαλοσφαιριστής συν τη διαφορά ύψους έναντι των Κιελίνι,Μπονούτσι .
Στον επιθετικό τομέα οι Ιταλοί στηρίχτηκαν στις ατομικές εμπνεύσεις των Κασάνο Μπαλοτέλι οι οποίες ήταν θετικές μέχρι το σημείο που έβγαινε ο εγωισμός τους και η θέληση τους να επιβεβαιώσουν ότι όντως είναι περίεργοι τύποι-βλ. τετ α τετ Μπαλοτέλι που νομίζεις ότι μετάνιωσε που έκλεψε την μπάλα από το Ράμος και για να επανορθώσει ήθελε να του προσφέρει το βραβείο του καλύτερου τάκλιν της χρονιάς. Η επιθετική δυσλειτουργία φάνηκε με τις αλλαγές του σοβαρού, ώριμου Ντι Νατάλε που δεν σπατάλησε το μισό γκολ που του πρόσφερε ο άνθρωπος που τόσα χρόνια βγάζει του ψωμί του από τις ασίστ και την όρεξη του δημιουργικού Τζιοβίνκο.
Το μόνο που μπορείς να καταλογίσες στον κύριο Πραντέλι είναι ότι με την είσοδο του Τόρες δεν οπισθοχώρησε τον Μότα και αλλαγή του συστήματος σε 4-4-2 καθώς ο Ντε Ρόσι επωμίστηκε το μαρκάρισμα του Τόρες και πολλές φορές το κέντρο της άμυνας ήταν αφύλαχτο. Αποτέλεσμα ήταν να κινδυνέψει αρκετές φορές λόγω της ταχύτητας του Τόρες και των ατομικών ενεργειών του Χέσους Νάβας που ταλαιπώρησε αρκετά τους Ιταλούς αμυντικούς. Ωστόσο δε φταίει μόνο αυτό αλλά και το ότι ανέβηκε όλη η ομάδα 20 μέτρα.
Θέλεις λόγω ενθουσιασμού, θέλεις λόγω καλής εμφάνισης και πίστης στη νίκη. Όποιος και να ήταν ο λόγος δεκτός γιατί η Ιταλία διέψευσε τους πάντες με την εμφάνιση της και ήθελε την υπέρβαση. Επίσης έδειξε ότι παρά την ανανέωση και τη απουσία ιστορικών παικτών όπως Τόττι, Ντελ Πιέρο, Ιντζάγκι μπορεί να διεκδικήσει τίτλους στο μέλλον..Ίσως όχι και στο πολύ μακρινό.. Η πρώτη Ιουλίου είναι κοντά.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις