Ασφαλώς και έχουν δικαίωμα να νιώθουν αδικημένοι για την κριτική που ασκήθηκε. Αντί όμως να βλέπουν εχθρούς, ας τα βάλουν πρώτα με τους εαυτούς τους. Γράφει ο Μιχάλης Τσώχος.
Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα, που έχουμε ως λαός. Ουδέποτε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την επιτυχία ή την αποτυχία, με τον σεβασμό, που οφείλεται και την δέουσα ένταση. Πάντα της υπερβολής, είτε στην θριαμβολογία, είτε στο ανάθεμα. Και οποιαδήποτε ψύχραιμη ανάλυση, που δεν πάει με τον συρμό, εξοβελίζεται.
Είναι δίκαιο και σωστό να πανηγυρίσουμε την πρόκριση. Αυτή είναι μια υπέρβαση για το ποδόσφαιρο μας. Έστω και αν ήρθε με ανορθόδοξο τρόπο, κόντρα στον πιο δυνατό αντίπαλο, είναι κάτι, που δεν είναι σύνηθες. Και επιπλέον αποκλείοντας ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης. Και τα μπράβο πρέπει να πάνε στους παίκτες και το προπονητικό τημ, διότι αυτή την φορά, έβγαλαν στον αγωνιστικό χώρο, όλο τον σχεδιασμό και τις εξαγγελίες. Έκαναν κατάθεση ψυχής και παρουσίασαν τα στοιχεία, που έφεραν την εθνική στο Γιούρο και είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Τώρα, εάν κάποιοι έψαχναν αφορμή για να δώσουν «απαντήσεις», μάλλον διαλέγουν λάθος τρόπο. Ασφαλώς και έχουν δικαίωμα να νιώθουν αδικημένοι για την κριτική, που ασκήθηκε. Αντί όμως να βλέπουν εχθρούς, ας τα βάλουν πρώτα με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Διότι, απέδειξαν, ακριβώς με την μαγική βραδιά του Σαβατου, ότι είχαν πολύ περισσότερες δυνατότητες, από αυτές, που έβγαλαν στα δύο πρώτα ματς. Εάν είχαν την ίδια αγωνιστικότητα, πάθος και αυτοσυγκέντρωση, θα είχαν «καθαρίσει» με την πρόκριση, από πολύ νωρίτερα. Ακόμη και αν έχαναν, ουδείς θα είχε να τους ψέξει, για το παραμικρό. Και στο κάτω-κάτω, καλύτερη απάντηση με την απόδοση τους, δεν μπορεί να υπάρχει.
Θυμηθείτε ότι άλλο το αποτέλεσμα, άλλο η ανάλυση και η εικόνα μιας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης. Και ακριβώς επειδή, δεν κερδίζει πάντα αυτός, που έχει τους αριθμούς με το μέρος του, είναι και το ωραιότερο άθλημα στον κόσμο. Αυτό ισχύει και για το ματς με την Ρωσία. Το 0-1 του πρώτου ημιχρόνου είναι κόντρα στην στατιστική και την ποδοσφαιρική λογική. Οι Ρώσοι απλά έκαναν ένα λάθος, και το πλήρωσαν.
Το 0-1 του β μέρους είναι απόλυτα δίκαιο. Διότι εκεί η δική μας εθνική, όχι μόνο είχε τις ευκαιρίες, αλλά και το στήσιμο, την αντιμετώπιση, τη νοοτροπία, που χρειαζόταν, όχι για να «κλέψει», αλλά για να πάρει τη νίκη. Για αυτό και η εικόνα στο φινάλε, είναι υπέρ της Ελληνικής ομάδας. Και η πρόκριση δικαιότατη 1000 %!
Όταν λοιπόν βλέπεις τα καλά, τα αναδεικνύεις και δεν τα κρύβεις. Όταν βλέπεις τα στραβά, τα υπογραμμίζεις ώστε να διορθωθούν, δεν τα μεγενθύνεις. Τώρα εάν κάποιοι θεωρούν, ότι είναι «Ελληναράδες» περισσότερο από άλλους, και πως εκπρόσωποι του Τύπου, λειτουργούν ανθελληνικά, μάλλον έχουν λάθος οπτική γωνιά. Αφήστε που το λιβανιστήρι, ευδοκιμεί στις εκκλησίες, όχι στα αποδυτήρια. Ουδείς αμφισβήτησε πιστεύω τις δεδομένες ικανότητες τους, όπως και κανείς δεν έχει το δικαίωμα τώρα να τους «αγιοποιήσει». Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, το οποίο δυστυχώς κρίνεται εκ των υστέρων και βάσει πεπραγμένων και ουχί προθέσεων.
Από την ικανότητα μας να διαχειριστούμε το συναίσθημα της αναμφισβήτητης επιτυχίας, θα κριθεί εάν η παρουσία της εθνικής μας σε αυτό το Γιούρο, έχει θετικό πρόσημο ή όχι. Το αν ανεβούμε και πάλι στην κορυφή, μπορεί να είναι εντέλει και ένα συγκυριακό ή μεμονωμένο γεγονός. Όπως έγινε και το 2004, που δεν είχε καμμία συνέχεια για το ποδόσφαιρό μας.
Πηγή: pamesports.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις