Facebook Pixel Ο Χιμένεθ, ο Θεός και το μαρτύριο να βλέπεις τούτη την ΑΕΚ...
| 2011-02-22 03:52:00

Ο Χιμένεθ, ο Θεός και το μαρτύριο να βλέπεις τούτη την ΑΕΚ...

Ο Χιμένεθ, ο Θεός και το μαρτύριο να βλέπεις τούτη την ΑΕΚ...

Ο Γιάννης Ξενάκης γράφει για την αγωνιστική κατρακύλα της Ένωσης και τις ευθύνες του Μανόλο Χιμένεθ.

Δυο εβδομάδες μετά την επισήμανση Χιμένεθ ότι “δεν υπάρχει ζωή στην ΑΕΚ” χωρίς Δέλλα, Λυμπερόπουλο και Καφέ, την Κυριακή έπαιξαν και οι τρεις. Ενενήντα λεπτά. Και ζωή πάλι δεν υπήρχε για την ΑΕΚ. Στο τέλος μάθαμε δια στόματος Χιμένεθ ότι λύσεις στην ομάδα μπορεί να δώσει μόνον ο Θεός.

Ύστερα απ' αυτή τη βαρυσήμαντη τοποθέτηση του Ανδαλουσιανού προπονητή, αναρωτιέμαι για ποιο λόγο θα πρέπει να “ματώνει” τόσο σκληρά η ΑΕΚ, πληρώνοντας πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο για ένα προπονητικό τιμ το οποίο προσπαθεί να σώσει την ομάδα με την επίκληση της Ανώτερης Δύναμης.

Αν είναι ο Θεός να σώσει την ΑΕΚ τότε να πάμε όλοι να ανάψουμε ένα κερί και δεν κάνω πλάκα. Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση η ομάδα δεν χρειάζεται να πληρώνει ένα εκατομμύριο για προπονητή που λέει (πάρα) πολλά και κάνει (πολύ) λίγα. Προσλαμβάνει με τα μισά και πιο κάτω τον Άγγελο Αναστασιάδη που μια χαρά προπονητής είναι και θα μπορεί να τα συνδυάσει όλα. Την προπονητική με το Άγιο Όρος.

Με τις δηλώσεις του Ισπανού άκρη δεν βγάζεις. Σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Βλέπεις έναν Βαλβέρδε στο λιμάνι, σοβαρό, λιγομίλητο, ειλικρινή, χαμηλών τόνων. Να ασχολείται μονάχα με τη δουλειά του και να μην ταΐζει κουτόχορτο με τις δηλώσεις του. Έχετε ακούσει ποτέ τον Βαλβέρδε να “γλείφει” δημοσίως τον Κόκκαλη παλαιότερα ή τον Μαρινάκη από πέρσι;

Πόσο καλός είναι ο πρόεδρος μας, πόσο σκληρά δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ, πόσο αγαπά την ομάδα και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες; Έχετε δει ποτέ τον Βαλβέρδε να κάνει έξω ραντεβού με τη Θύρα 7, να δέχεται στο σπίτι του οργανωμένους ή να φορά από μέσα μπλουζάκι της Θύρας 7; Κι αν ο Χιμένεθ γουστάρει (λόγω χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας πιθανόν) να “γλείφει” δημοσίως τη διοίκηση και τους οργανωμένους οπαδούς, να βρίσκει στην καθισιά του ένα κάρο δικαιολογίες, να φορτώνει τα πάντα αλλού και να μην υπάρχει ούτε ψήγμα αυτοκριτικής, θα μπορούσε κάποιος να τα προσπεράσει όλα αυτά, αν υπήρχε κάτι άλλο πιο σημαντικό. Η δουλειά του. Η φιλοσοφία του ως προπονητής. Ο καθρέφτης του γηπέδου.

Δεν έχει καμία σημασία αν η ΑΕΚ ισοφαρίστηκε την Κυριακή στο τέλος. Και να κέρδιζε, το πράγμα δεν αλλάζει , η ουσία παραμένει η ίδια. Ο Χιμένεθ λανσάρει στο γήπεδο μια ΑΕΚ αποκρουστική. Την χειρότερη όλων των εποχών. Τουλάχιστον από τα μέσα της δεκαετίας του '70 που την παρακολουθούσα ως πιτσιρικάς ή από τις αρχές της δεκαετίας του '80 επαγγελματικά. Εννοείται πως ούτε στις πιο άσχημες στιγμές των “πέτρινων” χρόνων του Ζαφειρόπουλου με αρκετούς προπονητές (Σενέκοβιτς, Νεστορίδης, Χάλαμα, Γεωργιάδης, Γκμοχ, Φαφιέ, Αλέφαντος, Τόζα) δεν παρουσίασε αυτό το απερίγραπτο χάλι.
Επαναλαμβάνω όχι τόσο σε επίπεδο αποτελεσμάτων (αν και σ' αυτό το “μείον 26” ο πάτος του βαρελιού δείχνει να είναι ατελείωτος), όσο σε επίπεδο εικόνας της ομάδας. Θλίψη και μελαγχολία. Μια ΑΕΚ που και στις κακές της μέρες, έβγαζε 5 κλασσικές ευκαιρίες κι ας μην κέρδιζε. Έκανε δυο όμορφα πραγματάκια στο γήπεδο. Τώρα την βλέπεις κι αν δεν σε πιάσει νύστα, τότε έρχεται στιγμή που παρακαλάς να σφυρίξει ο διαιτητής για να γλιτώσεις απ' αυτό το μαρτύριο. Πονάνε και τα μάτια…


Σαφέστατα και δεν είναι τούτη η ομάδα δημιούργημα του Ισπανού. Φυσικά και έχει τις ευθύνες του ο προκάτοχός του και εννοείται πως για να φτάσει η ΑΕΚ σ' αυτό το κατάντημα, πρώτοι απ' όλους την ευνούχισαν οι διοικούντες και τα αφεντικά τους. Ασφαλώς και θα πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου σ' έναν προπονητή, για να κάνει τις δικές του καλοκαιρινές επιλογές, τη δική του προετοιμασία, να χτίσει τη δική του ομάδα. Δεκτά όλα, τα προσυπογράφω αλλά να μην κοροϊδευόμαστε. Και κυρίως να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Αν για κάθε καινούριο προπονητή χρησιμοποιούσαμε για άλλοθι όλα τα παραπάνω, τότε καμιά ομάδα στον κόσμο δεν θα άλλαζε προπονητή μεσούσης της περιόδου. Γιατί δεν θα ήταν “δική” του η ομάδα, δεν θα ήταν δικές του οι επιλογές. Επειδή όμως, είναι άφθονα τα παραδείγματα ομάδων που βρήκαν το δρόμο τους και μάλιστα άμεσα από την έλευση ενός νέου προπονητή, τα άλλοθι σιγά σιγά σκουριάζουν.


Ο Χιμένεθ δεν αμείβεται σαν βασιλιάς για να προβάλλει δικαιολογίες για το χαμηλού επιπέδου ρόστερ της ομάδας. Ο Χιμένεθ πληρώνεται αδρά για να παίρνει το μάξιμουμ απ' αυτό το φτωχό ποιοτικά ρόστερ. Αν κρίνω όμως από την εικόνα που παρουσιάζουν στο γήπεδο οι ποδοσφαιριστές της ομάδας, οι καλοί, οι μέτριοι και αυτοί που θα 'πρεπε να ...πληρώνουν για να ανήκουν στο δυναμικό της ΑΕΚ (και οι οποίοι δυστυχώς είναι και οι περισσότεροι), μέχρις στιγμής δεν υπάρχει ούτε πινελιά από τον προπονητή. Μια στάμπα, βρε παιδί μου, ένα σχέδιο (ανάπτυξης) μέσα στο γήπεδο, μια στρατηγική. Φυσικά και είναι ορατός ο στόχος της κατάκτησης του Κυπέλλου. Τρία ματς είναι. ΟΑΚΑ, Τούμπα και εφόσον προκριθεί η ομάδα ξανά ΟΑΚΑ, την παραμονή της Πρωτομαγιάς. Μια χαρά θα είναι μετά από τόσα χρόνια (εννέα για την ακρίβεια) να πάρει μια κούπα η ομάδα. Να γελάσει το χειλάκι των οπαδών. Μόνο που εδώ ακριβώς ταιριάζει η ατάκα του Ντέμη περί “εφήμερης χαράς”. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το Κύπελλο, η χαρά, η γεύση, η ηδονή της μιας βραδιάς.

Και φυσικά κανένα Κύπελλο δεν θα λύσει τα άλυτα προβλήματα της ΑΕΚ. Έστω ότι το κατακτά, με αντίπαλο τον Μπέο ή τον Δώνη. Τι θα γίνει αμέσως μετά την επόμενη μέρα; Θα πέσει το χρήμα ως μάνα εξ ουρανού στα Σπάτα; Θα αλλάξουν γνώμη ο Παπάς και η οικογένεια Νοτιά και θα γεμίσουν την ΑΕΚ με ευρώ και δολάρια; Θα “τσιμπήσουν” νέοι επενδυτές ή συμπαίκτες; Θα εμφανιστούν στο προσκήνιο ο Μελισσανίδης με τον Ρέστη; Δυστυχώς τίποτα απ' όλα αυτά δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Ο Χιμένεθ για τον οποίο πάντα έχουμε την περιέργεια να δούμε ολοκληρωμένη μορφή δουλειάς του, μόλις διαπιστώσει (για του χρόνου) πως δεν υπάρχει σάλιο, πρώτος θα κουνήσει μαντήλι. Κι εδώ που τα λέμε, είναι πολυτέλεια (αλλά και χαζομάρα) να πληρώνεις πάνω από ένα εκατομμύριο για προπονητή, όταν δεν μπορείς να του εξασφαλίσεις ποιοτικές συνθήκες δουλειάς. Φρέσκους και ταλαντούχους παίκτες, έτοιμους και πρωτοκλασάτους. Με Ντρπιτς και Μολδαβούς 26άρηδες από τα αζήτητα, δεν χρειάζεται να δίνεις τόσα πολλά για προπονητή. Ο Τσιώλης, ο Τιμούρ κι ένα σωρό άλλοι θα πάρουν τρεις φορές παρακάτω και δεν θα σου παρουσιάσουν χειρότερη ΑΕΚ. Όταν μάλιστα δεν υπάρχει προς το παρόν προοπτική ούτε από τις ακαδημίες, γιατί αν υπήρχε όλο και κάποιος πιτσιρικάς θα είχε μονιμοποιηθεί στην 18άδα και θα μπαινόβγαινε στην 11άδα.

Όσο για την μπόχα, τη δυσωδία και τον οχετό των τελευταίων ημερών, το πράγμα έχει ξεφύγει παντελώς. Πρώτον, διότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση να διαλύσει (και να τσακίσει κυριολεκτικά) τους στρατούς των ανεγκέφαλων (ανεξαρτήτως χρώματος) που στηρίζουν διοικήσεις και στηρίζονται (οικονομικά) από τις διοικήσεις. Δεύτερον, διότι υπάρχουν παράγοντες που είναι ικανοί να πατήσουν και επί πτωμάτων για να πετύχουν τον στόχο τους. Και τρίτον, διότι όλο αυτό το πανάθλιο και ελεεινό οικοδόμημα που λέγεται ελληνικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα, λειτουργεί με τις ευλογίες, τις παροτρύνσεις, τις ακρότητες και ενίοτε τους “τραμπουκισμούς” του δικού μας σιναφιού, των δημοσιογράφων που ορίζουν τα πράγματα καταπώς τους συμφέρει και αναλόγως το χρώμα που υπηρετούν.

Κατά τάλλα, επικροτώ με χίλια την πρόταση Αδαμίδη προς Μπιτσαξή για την αναστολή του πρωταθλήματος. Όχι προσωρινά, αλλά επ' αόριστον. Ας το κλείσουν κάνα δυο χρόνια το μαγαζί, μπας και ξεβρομίσει ο τόπος...

Πηγή: contra.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags