Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει στο blog του για την ήττα του Παναθηναϊκού χθες στο ΟΑΚΑ, που ήρθε σε ένα σημείο που δεν καταδικάζει τους «πράσινους»…
18/2/2011
«Το μισοάδειο ποτήρι, δείχνει έναν Παναθηναϊκό που εντός έδρας συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα να σταματήσει ομάδες με πολλές επιλογές.
Ο Ομπράντοβιτς προσπαθεί με σκληρό τρόπο να συνετίσει τον Καλάθη(δεν τον χρησιμοποίησε καθόλου), έστω κι αν πήγε να θυσιαστεί ο κρίσιμος αγώνας στα χέρια του Τέπιτς. Ο Σέρβος δεν είναι καθόλου κακός παίκτης, αλλά για κάποιον ανεξήγητο από παιχνίδι σε παιχνίδι γίνεται όλο και πιο... επικίνδυνος για την ομάδα του.
Με δύο σημαντικά παιχνίδια να μένουν ο Παναθηναϊκός θα επικεντρωθεί στην άμυνά του, ξέρει ότι ο Διαμαντίδης δεν έχει άλλο κακό παιχνίδι στο ρεπερτόριο οπότε αν πάρει πόντους από τον Σάτο και τον Περπέρογλου η δουλειά θα γίνει. Λογικά».
20/1/2011
ΠΑΟ και, ακόμα, δεν είναι καλά
«Η Λιέτουβος Ρίτας έστειλε και πήρε ένα μήνυμα από έναν Παναθηναϊκό μετριότατο αγωνιστικά, εκπληκτικό πνευματικά. Μετά από μία εκτός έδρας πρεμιέρα με 21 πόντους διαφοράς, σε ένα γήπεδο όπου δεν θα περάσουν εύκολα οι υπόλοιποι διεκδικητές, μοιάζει αιρετικό να μιλήσει κάποιος για κακή έως μέτρια εμφάνιση των πρωταθλητών Ελλάδας αλλά προσεγγίζει την πραγματικότητα.
Όλο το τοπ-16 για τους πρωταθλητές θα εξαρτηθεί από το να μπουν κάποια από τα ελεύθερα σουτ. Οι πρωταθλητές κρατούν τον σιδερένιο χαρακτήρα τους, την εκπληκτική τους άμυνα και αναζητούν την επιθετική τους ισορροπία».
Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως. Βεβαίως μπορεί να εμφανίζεται και ως ξάδερφος του Αλτσχάιμερ, αυτό όμως αποτελεί άλλη ιστορία. Τα συγκεκριμένα αποσπάσματα από δύο διαφορετικά κείμενα στο τοπ-16, για να μην πάμε παλαιότερα, δεν επαναλαμβάνονται για να δείξουμε πόσο δικαιωμένοι είμαστε, πόσο ...όμορφοι και δυνατοί. Διότι είναι πολλές οι φορές που διαψευδόμαστε κι εδώ δεν κάνουμε διελκυστίνδα.
Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει κάτι επιπλέον να προσθέσουμε για τον Παναθηναϊκό. Με 66 πόντους στο σπίτι του δεν νικάει. Χωρίς δεύτερο πλέι μέικερ (έστω κι αν αυτός είναι ο Καλάθης) δεν είναι εύκολο να καλύψει την απουσία του Διαμαντίδη στα 10 λεπτά τα οποία οφείλει να ξεκουραστεί.
Σε όλα αυτά προσθέστε και λάθος εκτιμήσεις όπως στην τελευταία άμυνα όπου δεν γίνεται ο Τέπιτς να μαρκάρει τον πολύ πιο ευέλικτο Ελ-Αμίν όσο και αν ο Αμερικανός να μοιάζει περισσότερο με διασταύρωση κεφτέ με γιουβαρλάκι. Ένα ...γιουβαρλάκι που θεωρείται από τους μεγαλύτερους νικητές στο κολεγιακό μπάσκετ έχοντας οδηγήσει το Κονέκτικατ στον θρίαμβο του 1999. Πάνω σε έναν τέτοιο παίκτη με το πιο χαμηλό κέντρο βάρος της Ευρώπης, ο Τέπιτς έκανε το καλύτερο που μπορούσε. Ένα φάουλ 3.1 δεύτερα πριν το τέλος.
Στον εναπομείναντα χρόνο ο Παναθηναϊκός, παρά το τάιμ άουτ, έστησε μία πρόχειρη επίθεση κι ένα σκοτωμένο σουτ στον Νίκολας. Αποκαμωμένος ακόμα και ο Ομπράντοβιτς από ένα τρίτο εντός έδρας θρίλερ.
Η ήττα που δεν ήρθε από την Κάχα Λαμποράλ ή νωρίτερα από την Ολύμπια κάποια στιγμή θα άνοιγε...από μόνη της την πόρτα. Τουλάχιστον, αυτό είναι το θετικό, ήρθε σε ένα σημείο που δεν καταδικάζει τους πρωταθλητές. Το μοναδικό θετικό. Με νίκη στην Μάλαγα την άλλη εβδομάδα καταρχάς προκρίνονται και περιμένουν το αποτέλεσμα στον αγώνα της Λιέτουβος με την Κάχα Λαμποράλ. Νικάνε οι Βάσκοι (με την προϋπόθεση ότι σήμερα θα πάρουν τον άσο κόντρα στην Μάλαγα), ο Παναθηναϊκός τερματίζει δεύτερος. Επικρατούν οι Λιθουανοί και οι πράσινοι κόβουν πρώτοι το νήμα.
Αν ηττηθούν στην Ανδαλουσία, αποκλείονται σε περίπτωση ήττας της Κάχα Λαμποράλ.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η πρόκριση. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να δίνουμε τα πάντα για ένα αποτέλεσμα. Σίγουρα είναι το πιο σημαντικό να ...ζήσει ο Παναθηναϊκός και να πάει σε μία σειρά αγώνων είτε με την Μπαρτσελόνα είτε με την Μακάμπι, ωστόσο το θέμα αγωνιστικό και αποκλειστικά στην επίθεση.
Περπέρογλου και Σάτο προσέφεραν 10 πόντους, λίγα ελεύθερα σουτ δεν βρήκαν τον στόχο τους και λογικά κάποια στιγμή ο Νιούλεϊ θα έμοιαζε με Στογιάκοβιτς στα νιάτα του.
Το θέμα είναι πως όπως και η Κάχα, οι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού κατάλαβαν πως δεν κινδυνεύουν από το παιχνίδι των παικτών του Ομπράντοβιτς στην ρακέτα γι αυτό και ανοίγουν την άμυνά τους αφήνοντας μικρό περιθώριο για ελεύθερα τρίποντα.
Πως λύνεται το συγκεκριμένο ζήτημα; Μας συγχωρείτε αλλά υπάρχει ο καλύτερος προπονητής της αγοράς για να απαντήσει. Από εμάς εκφράζονται μόνο ερωτηματικά για την απότομη περιθωριοποίηση του Καλάθη (ασταθέστατος αλλά πολύ καλός στον πρώτο αγώνα με την Λιέτουβοτς) και την ελάχιστη χρησιμοποίηση του Βουγιούκα που μπορεί να σκοράρει στην επίθεση χαμηλά στο καλάθι. Μεγαλύτερο ερώτημα αφορά στην πτώση του Ρομέν Σάτο που βρίσκεται στα...μισά (5.8 πόντοι στο τοπ-16 ενώ είχε 10.8 στην πρώτη φάση) αλλά και «βαλτωμένη» κατάσταση του Στράτου Περπέρογλου όχι μόνο φέτος.
Αν βρεθεί απάντηση σε αυτά, τότε ο Παναθηναϊκός θα δώσει την μάχη του μέχρι τέλους. Διαφορετικά θα αφήσει τα όνειρά του στις όχθες του Γουαδαλκιβίρ (που απέχει κάποια χιλιόμετρα από την Μάλαγα, δένει όμως με την οποιαδήποτε ποιητική διάθεση). Με όσα έχουμε δει έως τώρα, περισσότερο μιλάμε για προοπτική, όνειρα, ελπίδα, παρά για πραγματική αγωνιστική δυναμική. Στηριζόμαστε στην φανέλα μίας κορυφαίας ομάδας, σε παίκτες που δεν δέχονται την ήττα, αλλά και σε ένα σύνολο το οποίο, μέχρι τώρα ,δεν καλύπτει τις σημαντικές αδυναμίες του.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις