Όταν ακόμα πήγαινε σχολείο, ο 24χρονος αμυντικός χτυπήθηκε από καρκίνο στους όρχεις, ο οποίος έκανε μετάσταση στην κοιλιακή χώρα. Δύο επεμβάσεις, χημειοθεραπείες, ψυχολογική πίεση και παρενέργειες. Ο Κουρδάκης όμως δεν λύγισε. Με συνέντευξή του στη "Real News", μίλησε για εκείνες τις δύσκολες μέρες που πέρασε.
«Αισθάνομαι τέλεια όταν παίζω μπάλα. Ήταν όνειρό μου να γίνω ποδοσφαιριστής και να παίξω στη μεγάλη κατηγορία. Έχω παθολογική λατρεία στο άθλημα, αν και μικρότερος ασχολήθηκα με το μπάσκετ. Αλλά το ποδόσφαιρο ήταν το κάτι άλλο, έπαιζα με τις ώρες, ξεχνούσα τα πάντα», τόνισε και πρόσθεσε: «Αυτό που με νοιάζει πρώτα και πάνω από όλα είναι να είμαι υγιής. Στον ΟΦΗ αισθάνομαι όμορφα, κοντά σε ανθρώπους που με πιστεύουν και μου δίνουν ευκαιρίες, αλλά όπως και να το κάνεις, το βασικότερο αγαθό είναι η υγεία. Ειδικά για μένα, μετά την περιπέτεια που έζησα, τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτή», τόνισε αρχικά.
Στη συνέχεια μίλησε για τη μάχη που έδωσε: «Ήταν κάτι σκληρό και ψυχοφθόρο, αλλά ήθελε θάρρος και πίστη στο Θεό. Ξυπνούσα το πρωί κι έλεγα ‘ Εγώ θα νικήσω, θα πετύχω, θα τα καταφέρω’. Ούτε μια φορά δεν έβαλα στο μυαλό μου ότι θα λυγίσω, δεν θα ζήσω, θα αποτύχω. Δόξα τον Πανάγαθο, είμαι καλά τώρα. Βλέπω πλέον την κάθε μέρα ξεχωριστά, τη ζω από την αρχή ως το τέλος της, εκτιμώ όσα μου δίνονται και δεν δυσφορώ».
Αναφερόμενος στον ΠΑΟΚ, από τις ακαδημίες του οποίου ξεκίνησε το βήμα παραπάνω και πέρασε την περιπέτειά του ως παίκτης του συλλόγου, υποστήριξε: «Μικρός ήμουν φανατικός ΠΑΟΚ. Δεν περιγράφεται η χαρά μου όταν πήγα εκεί, αλλά και η λύπη μου που φέτος αναγκάστηκα να λύσω το συμβόλαιό μου και να συνεχίσω αλλού. Δεν πήγαινε όμως άλλο, ένιωθα περιττός, το έβλεπα πως δεν με υπολογίζουν. Είπα ‘δεν πάει άλλο, δεν αντέχω, θέλω να παίζω’. Κι έτσι προέκυψε ο ΟΦΗ, με τους κύριους Μαχλά και Αναστόπουλο να με αγκαλιάζουν από την πρώτη στιγμή. Μου έδειξαν ότι με υπολογίζουν, κάτι που είχα απόλυτη ανάγκη ως ποδοσφαιριστής και άνθρωπος. Μακάρι να συνεχίσω καλά και να τους δικαιώσω».