Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος γράφει στο blog του για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός δεν πήγαν καλά στους αγώνες της Παρασκευής, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν θα πάνε καλά στην Ευρωλίγκα.
Όπως λένε κάθε ματς έχει τη δική του ιστορία. Με άλλα λόγια είναι διαφορετικό. Επομένως το ότι την Παρασκευή ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξαν καλά, δεν σημαίνει ότι δεν είναι … έτοιμοι για την Ευρωλίγκα.
Από μια άποψη δεν… παίζουν μόνοι τους. Αντίθετα ο Ηλυσιακός κι ο Άρης αντιμετώπισαν το παιχνίδι χωρίς άγχος, εκμεταλλεύτηκαν αυτά που τους έδωσαν οι δύο «αιώνιοι» και έμειναν στο ματς μέχρι το φινάλε. Χαρακτηριστικά τα 10 τρίποντα του Άρη, τα περισσότερα εκ των οποίων στην τέταρτη περίοδο και μάλιστα πάνω σε άμυνα.
Ήταν φανερό ότι τόσο οι «κόκκινοι», όσο κι οι «πράσινοι» είχαν αλλού το μυαλό τους. Στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα, συγκεκριμένα και τους αγώνες με τη Σιένα και τη Μπαρτσελόνα αντίστοιχα.
Το "εύκολο" γίνεται δύσκολο
Λογικό από τη μια. Αυτά κάνει το κακό ελληνικό πρωτάθλημα. «Κοιμίζει» τις δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Γιατί μπορεί να πει κανείς ότι η Μπαρτσελόνα ή η Κάχα Λαμποράλ αντιμετωπίζουν την κούραση δίνοντας κάθε βδομάδα δύο δυνατά παιχνίδια, αλλά τελικά –σε βάθος χρόνου- βγαίνουν κερδισμένες από αυτή τη διαδικασία, διότι έχουν «σφυρηλατηθεί» ως ομάδες. Έχουν γίνει ανθεκτικότερες μέσα από τις συνεχόμενες δυσκολίες και δοκιμασίες.
Στην Ελλάδα ακόμη και αυτά τα ματς, που πήγαν στον πόντο, δεν ήταν δύσκολα για τους «αιώνιους». Ο Ομπράντοβιτς ήταν φανερό ότι ήθελε να κρατήσει αρκετή ώρα στον πάγκο τον Δημήτρη Διαμαντίδη, παρά το γεγονός ότι όταν αυτός βρισκόταν στο παρκέ «μεταμορφωνόταν» όλος ο Παναθηναϊκός.
Το ίδιο έκανε κι ο Ολυμπιακός δίνοντας χρόνο συμμετοχής στον Πελεκάνο (20 λεπτά), αλλά και στον Μπουρούση (19). Το μόνο που δεν κατάφεραν οι Πειραιώτες ήταν να «φρεσκάρουν» τον δικό τους… Διαμαντίδη (υπό την έννοια του «καταλύτη» για το παιχνίδι τους), τον Σπανούλη που έμεινε για 29 λεπτά στο παρκέ.
Καλό και κακό
Εδώ βλέπουμε και το… κακό των δύο ομάδων. Οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονται τον άστοχο Σπανούλη (3/13 σουτ) κι οι «πράσινοι» τον Διαμαντίδη για να παίξουν το μπάσκετ που θέλουν. Για να παίξουν δηλαδή το μπάσκετ που χρειάζεται για να κερδίσουν στην Ευρωλίγκα.
Οπότε μην απορείτε για το ποιος θα είναι ο πρωταρχικός στόχος τόσο της Μπαρτσελόνα, όσο και της Σιένα: να κουράσουν δηλαδή μέσα από την πιεστική άμυνα, αλλά και την επίθεση (ο καλύτερος τρόπος να «αφοπλιστεί» κάποιος παίκτη είναι με το να αναγκαστεί να κυνηγά στην άμυνα με το ρίσκο να κάνει φάουλ) τους δύο ταλαντούχους Έλληνες γκαρντ.
Τα ελαφρυντικά
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είπε ότι δεν ψάχνει άλλοθι, ωστόσο, υπάρχουν και τα «ελαφρυντικά». Όχι μόνο σε ότι αφορά τη συγκέντρωση (δεν είναι τιμητικό, αλλά είναι… αναμενόμενο), αλλά κυρίως σε ότι αφορά τον όγκο προπόνησης. Οι Ίβκοβιτς και Ομπράντοβιτς «φόρτωσαν» την ομάδα με πληροφορία και ώρες δουλειάς στο γήπεδο. Προετοιμάστηκαν όλες αυτές τις ημέρες για τους Ισπανούς και τους Ιταλούς και λιγότερο για τον Άρη ή τον Ηλυσιακό, προσθέτοντας καινούργια στοιχεία στο παιχνίδι (είδαμε ότι ο Παναθηναϊκός επέμεινε σε επιθετικές αντιμετωπίσεις στα πικ-εν-ρολ) τους που χρειάζονται χρόνο και τριβή.
Αν προσθέσουμε και το διάστημα με τις διακοπές (τον τελικό κυπέλλου που δεν έγινε ποτέ, το all-star game κτλ) θα διαπιστώσει κανείς ότι είναι εύκολο να βγει μια ομάδα… εκτός ρυθμού και συγκέντρωσης, όπως έγινε στα ματς της Παρασκευής.
Κι ολίγον από Μάριτς
Σε ότι αφορά τον Παναθηναϊκό είδαμε και την επιστροφή του Μάριτς στα παρκέ. Έστω και για σχεδόν τέσσερα λεπτά. Ο Σερβοαυστραλός, που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για τον… ίδιο και λιγότερο για την ομάδα, χρειάζεται χρόνο για να βρει τη φόρμα και την αυτοπεποίθηση του. Χρόνο, που δυστυχώς, δεν έχει στη διάθεση του το «τριφύλλι», που… καίγεται.
Κι είναι πλήγμα για τους «πράσινους», που θα χρειαζόντουσαν μια δύναμη κοντά στο καλάθι, μια έξτρα επιλογή για να περάσουν τη μπάλα στο low-post και να μπορέσουν έτσι ευκολότερα να επιβάλουν τον αργό ρυθμό τους, αυτόν που τους συμφέρει κόντρα στη Μπαρτσελόνα.
Τι έκαναν οι… κακοί;
Όσο για τους αντιπάλους; Η Σιένα έπαιξε την Πέμπτη κερδίζοντας (ως συνήθως) εύκολα την Τεράμο (107-71). Ο Σιμόνε Πιανιτζάνι είχε την ευκαιρία να μοιράσει το χρόνο συμμετοχής. Ο Νίκος Ζήσης ήρθε από τον πάγκο και έπαιξε μόλις 18 λεπτά, ενώ περισσότερο από όλους στο παρκέ έμεινε ο Τόμας Ρες και Μαλίκ Χέρστον (24’).
Από την άλλη δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου ο Σον Στόουνρουκ, ενώ ήταν εκτός 12άδας ο Μπο ΜακΚάλεμπ, που δύσκολα θα κάνει την εμφάνιση του στον αγωνιστικό χώρο του ΣΕΦ.
Το μοναδικό «έξτρα» για τους Ιταλούς ήταν η καλή εμφάνιση του Μάρκο Γιάριτς (16 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ σε 22 λεπτά) στη θέση του βασικού πόιντ-γκαρντ. Ο 31χρονος γκαρντ είχε παίξει ελάχιστα στο Top-16, αλλά λογικά θα πάρει χρόνο συμμετοχής στα ματς με τον Ολυμπιακό, δεδομένου ότι ο Νίκος Ζήσης δύσκολα μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του με την πολυπρόσωπη περιφέρεια των Πειραιωτών.
Την Παρασκευή έπαιξε η Μπαρτσελόνα, που έριξε μια «20άρα» στην Εστουντιάντες (73-53). Και το ίδιο… έργο. Ο Τσάβι Πασκουάλ μοίρασε το χρόνο με τους Άλαν Άντερσον και Ρίκι Ρούμπιο να πιάνουν το ταβάνι των 23 λεπτών. Ο Ναβάρο έπαιξε σχεδόν ένα ημίχρονο, ενώ τα… κουκιά στη φροντ-λάιν μοιράστηκαν.
Αυτά λοιπόν έγιναν την Παρασκευή με τους «αιώνιους» να… μονολογούν «Thank God it’s Friday». Διότι την Τρίτη είναι άλλα ματς. Και αυτά θα έχουν τη δική τους ιστορία.
Πηγή: sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις