Στην εξέλιξη... γκραν γκινιόλ της αναμέτρησης του Παναθηναϊκού εναντίον της Μπαρτσελόνα αναφέρεται ο Θανάσης Ασπρούλιας στο blog του, αλλά και το μπασκετικό όνειρο που παρακολουθούμε από τις δύο ομάδες...
Υπάρχουν στιγμές που η σοφία των Κινέζων επιβεβαιώνεται ανατριχιαστικά... Τι να σου πουν ένα μάτσο αραδιασμένες λέξεις, όταν η δύναμη της εικόνας ξεπερνά σε ρητορία ακόμα και την πιο γλαφυρή περιγραφή; Είμαι σίγουρος ότι όλοι (μα όλοι) εμείς οι bloggers που καλούμαστε μετά το τέλος του μυθικού αγώνα στο ΟΑΚΑ να γράψουμε, σκεφτήκαμε απόψε να μην κοπανήσουμε τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο κι αντ'αυτού να κοσμήσουμε τις σελίδες μας με μία και μοναδική φωτογραφία. Αλήθεια, τι μπορείς να γράψεις, όταν το φωτογραφικό ταλέντο συλλαμβάνει ΤΟ στιγμιότυπο, διεκδικώντας και αξίζοντας το κορυφαίο πανευρωπαϊκό βραβείο που απονέμεται στον κλάδο των φωτορεπόρτερ; Το ενσταντανέ που ήδη κάνει το γύρο του διαδικτύου, με τον Διαμαντίδη να είναι ανάσκελα ξαπλωμένος κι εξουθενωμένος, μετά τη λήξη του αγώνα με την Μπαρτσελόνα είναι η επιτομή της αθλητικής φωτογραφικής δημοσιογραφίας, είναι η επιτομή της προσπάθειας. Αυτή η εικόνα μιλάει από μόνη της κι εξηγεί, τι έκανε ο Παναθηναϊκός (και όχι μόνο ο Διαμαντίδης) στον τρίτο αγώνα της σειράς με την Μπαρτσελόνα. Ελιωσε, κατέθεσε κάθε ίχνος δύναμης που είχε στην ψυχή του για να νικήσει και να στείλει στα ουράνια τους όχι 20.000, αλλά τουλάχιστον 23-24.000 χιλιάδες οπαδούς του που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί, βλέποντας τη συγκεκριμένη απεικόνιση, θα συγκινήθηκαν. Αυτό σημαίνει αθλητισμός, αφοσίωση, υπερπροσπάθεια, σεβασμός στον αντίπαλο. Το τελικό 76-74 ήταν αποτέλεσμα αυτής της εικόνας.
Γενικώς, πάντως, η αλήθεια είναι ότι τα λόγια περιττεύουν, οι κουβέντες γίνονται φτωχές μπροστά στο (νέο) επίτευγμα του Παναθηναϊκού. Η πρόκριση στο Φάιναλ Φορ, ναι, παίρνει σάρκα και οστά με μία εμφάνιση βγαλμένη μέσα από τα ...υγρά όνειρα της Βαρκελώνης. Αναρωτιόμασταν όλοι, αν τα 12 παλικάρια του Ομπράντοβιτς μπορούσαν να βρουν αποθέματα ενέργειας για να πετύχουμε ακόμα έναν άθλο. Και οι 12 έβαλαν το δάχτυλο στα χείλη... ¨Σσσσ...” έκαναν... Ηξεραν αυτοί. Οταν βλέπεις τον 34χρονο Μάικ Μπατίστ να κάνει βουτιές στο παρκέ σαν παιδαρέλι, τον Ρομέιν Σάτο να πηδάει κάποιες φορές πιο ψηλά ακόμα κι από τον Πέροβιτς, τον Καλάθη να “δαγκώνει” για τρίτο σερί παιχνίδι τον Ναβάρο, τον Νίκολας να τρέχει ακατάπαυστα, τον Φώτση και τον Τσαρτσαρή να τα βάζουν και να τα ...βγάζουν πέρα με την -κατά δήλωση Τσαρτσαρή- καλύτερη front line της Ευρώπης, δεν έχει δικαίωμα να ρωτάς... Απλά παρακολουθείς και απολαμβάνεις αυτό που βλέπεις. Την απίστευτη ενέργεια που κατατέθηκε στο παρκέ του ΟΑΚΑ κι από τις δύο ομάδες και την προπονητική ραψωδία από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς!
Θα το επαναλάβω... Ούτε ο Διαμαντίδης, ούτε ο Μπατίστ, ούτε κανείς από τα παιδιά του Παναθηναϊκού, ούτε φυσικά όλοι μαζί, δε θα μπορούσαν να φτάσουν τόσο κοντά στο happy end ενός παραμυθιού, αν στην άκρη του πάγκου δεν βρισκόταν αυτή η μπασκετική, μα συνάμα διαστροφική, διάνοια, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Από πλευράς τακτικής, ο Ζοτς, συνέχισε, για τρίτο σερί παιχνίδι να παραδίδει σεμινάρια, να γίνεται ο πρωταγωνιστής. Αυτό σε συνδυασμό με την καρδιά των παικτών, αλλά και την προσωπικότητα που διαθέτουν είναι το μυστικό.
Οσο για το παιχνίδι; Τα κλειδιά είναι δύο: Τα ριμπάουντ, όπου για ακόμα μία φορά ο Παναθηναϊκός επικράτησε κατά κράτος, απαγορεύοντας στην Μπαρτσελόνα να αισθανθεί κυρίαρχη και να ανοίξει με αυτοπεποίθηση το γήπεδο και ο Νικ Καλάθης. Οταν δεν έχεις ξεκάθαρο κι εύκολο αμυντικό ριμπάουντ, είναι πολύ δύσκολο να τρέξεις στον αιφνιδιασμό, ειδικά όταν αντιμετωπίζεις μία ομάδα που προσέχει τις επιστροφές της πιο πολύ κι από την ίδια τη ζωή της. Οσο για τον Καλάθη, τη δουλειά δεν την έκανε μόνος, είχε βοήθειες, αλλά ο ίδιος ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος μίας κατάστασης στην οποία η Μπαρτσελόνα δεν έχει ξαναβρεθεί. Οι έτσι κι αλλιώς μειωμένες προσπάθειες του Ναβάρο στα δύο πρώτα ματς, μειώθηκαν ακόμα περισσότερο στο ΟΑΚΑ. Την Τρίτη, ο Ισπανός σούπερ, ο πιο προικισμένος επιθετικός παίκτης του κόσμου (πλην ΝΒΑ), περιορίστηκε στις 7 προσπάθειες (!!!), όταν κατά μέσο όρο στους αγώνες της Ευρωλίγκα, παίρνει 14-16... Δεν είναι ότι δεν ήθελε, ούτε είχε πρόβλημα φυσικής κατάστασης όπως έσπευσε να τον διαιολογήσει ο Πασκουάλ. Απλά δεν μπορούσε, διότι η άμυνα του Καλάθη και κατ'επέκταση ολόκληρης της ομάδας πάνω του, ήταν απλά εκπληκτική.
Ο Παναθηναϊκός άντεξε... Εκανε το 2-1 και τώρα τι απομένει; Μόνο ένα καταραμένο 40λεπτο! Αντε να βγει κι αυτό... Είναι εύκολο στα λόγια, όχι όμως και στα έργα! Είδατε ότι η Μπαρτσελόνα, έστω κι αν ο Ναβάρο δεν είναι πρωταγωνιστής, έχει την ποιότητα να βρει λύσεις. Και τις βρήκε. Ηττήθηκε για μόλις ένα σουτ! Ηττήθηκε όμως! Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Διότι στις στιγμές που οι Καταλανοί έδειχναν να ελέγχουν το ματς, ο Παναθηναϊκός βρήκε δύναμη και συνάμα κουράγιο για να μην τους το επιτρέψει. Ελέω Διαμαντίδη κυρίως, του κορυφαίου ευρωπαίου γκαρντ κι έναν από τους καλύτερους όλων των εποχών.
Η ουσία όμως είναι ότι αυτός ο άθλος, ο νέος άθλος, έκανε τη σειρά 2-1. Μένει ένα 40λεπτο. Κι αν καταλήξει με το ίδιο φινάλε, θα έχουμε πολλά να πούμε. Μέχρι τότε, χρειάζεται υπομονή, πολλή ξεκούραση και ψυχραιμία. Ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα.... Ο Παναθηναϊκός έχει ένα ανεπανάληπτο ...Final Four – Ball για να ρίξει στο καναβάτσο την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Κι αν τα καταφέρει, θα πρόκειται για ένα απίστευτο, μα πανέμορφο θαύμα!
Υ.Γ. Ανεξαρτήτως τι θα γίνει στον επόμενο, ή τους επόμενους αγώνες, στους παίκτες του Παναθηναϊκό αξίζει ήδη ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΠΡΑΒΟ! Δ
Υ.Γ. 2: Πολύ θα χαρώ να βρεθώ στη θέση, που πολλοί από εσάς θέλετε να βρεθώ το βράδι της Πέμπτης. Θα είναι εξίσου απολαυστικό και για εμένα.
Υ.Γ. 3: Ο Πασκουάλ, θα επιμείνω, είναι σπουδαίος κόουτς. Μπορεί να μην τα έχει καταφέρει μέχρι τώρα, αλλά για κοιτάξτε να δείτε ποιον έχει απέναντί του... Τον καλύτερο Ομπράντοβιτς των τελευταίων ετών και σίγουρα τον κορυφαίο προπονητή στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Καταλανός ανακάτεψε την τράπουλα, έβαλε νέα στοιχεία στο παιχνίδι του, προσπάθησε να μη στηριχθεί τόσο στον Ναβάρο. Κάποια στιγμή θα το αναλύσουμε κι αυτό
Υ.Γ. 4: Ο Ντρου έπρεπε να αποφύγει το φάουλ στον Λάκοβιτς. Αυτή άλλωστε ήταν και η εντολή. Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν.
Υ.Γ. 5: Φορτώστε μπαταρίες, διότι το παιχνίδι της Πέμπτης, θα έχει ακριβώς ίδια εξέλιξη. Γκραν γκινιόλ
Υ.Γ. 6: Η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Αυτό που παρακολουθούμε από τις δύο ομάδες τις τελευταίες 10 ημέρες είναι ένα μπασκετικό όνειρο.
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις