Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει στο blog του για τα μεταγραφικά σενάρια που θέλουν τον Παναθηναϊκό να ενδιαφέρεται για διάφορους ποδοσφαιριστές και το... μπαγιόκο που υπάρχει ή δεν υπάρχει στο πορτοφόλι.
Σαφώς και δεν τα βγάζουν από την «κοιλιά» τους οι ρεπόρτερ τα μεταγραφικά σενάρια. Απλά είναι άλλο πράγμα να κοιτάζεις κάτι στη βιτρίνα και διαφορετικό να έχεις το μπαγιόκο στο πορτοφόλι, να μπεις μέσα στο μαγαζί και να το κάνεις δικό σου. Κατανοητό ως εδώ;
Με τα δεδομένα λοιπόν που υπάρχουν στην παρούσα φάση όντως μοιάζει «ανέκδοτο» να κάνει ο Παναθηναϊκός μεταγραφικές κινήσεις. Μπορεί ωστόσο κάλλιστα να φτιάξει μια σχετική λίστα υποψηφίων, έτσι για… παν ενδεχόμενο, ρε αδερφέ. Διότι δεν μπορεί, αργά ή γρήγορα, θα κάνει πάλι «ξαστεριά» και εσύ θα πρέπει να είσαι έτοιμος.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, αν και λίγο έως πολύ το έχω αναφέρει ξανά, δεν πιστεύω και τόσο ότι είναι οικονομικό το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό. Το θέμα είναι ότι ο ένας μέτοχος δεν γουστάρει τον άλλον. Δεν θέλουν να βλέπονται καν. Η μεταξύ τους συνεργασία έχει καταστεί αδύνατη και ο στόχος είναι η ολοκληρωτική απαξίωση μιας ομάδας που είτε αρέσει είτε όχι σε κάποιους, ΗΤΑΝ και ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ποιοτική. Όποιος πάντως θέλει να τη διαλύσει, ας αναλάβει και το κόστος να το κάνει. Ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα.
Πιστεύει δηλαδή κανείς ότι αν οι μέτοχοι δεν τα είχαν σπάσει μεταξύ τους, θα συζητάγαμε σήμερα για άδεια ταμεία, μειώσεις και άλλες τέτοιες αηδίες; Για πλάκα θα γινόταν μια βαρβάτη αύξηση, το ρόστερ θα ενισχυόταν κι άλλο και τα πάντα θα ήταν καλά και ανθηρά. Άρα για ποια οικονομική στενότητα μιλάμε; Στενομυαλιά είναι το ζήτημα, κύριοι.
Κάποιος μπορεί να πει ότι ο Βαρδινογιάννης δεν θέλει πραγματικά να πουλήσει, γι’ αυτό και φροντίζει να απαξιώσει κάθε υποψήφιο αγοραστή. Άλλοι θα μιλήσουν για τα ήξεις αφήξεις των Γιαννακόπουλων και τις μανούρες τους για κάθε πιθανό και απίθανο λόγο. Ένας τρίτος θα σου πει για τον Βγενόπουλο που μπαίνει, βγαίνει και λογαριασμό δεν δίνει, άλλος για τον Πατέρα που δεν έπρεπε να τα παρατήσει κοκ. Εγώ έχω τις δικές μου απαντήσεις, εσείς τις δικές σας, με άλλους συμφωνούμε, με άλλους διαφωνούμε, μα το θέμα έχει εξαντληθεί και κούρασε. Εκείνο σίγουρα που δεν θα σου πει ΚΑΝΕΙΣ είναι ότι όλοι οι παραπάνω… πεινάνε και ψάχνουν για φράγκα. Μη δουλευόμαστε δηλαδή.
Γι’ αυτό το λόγο έγινε άλλωστε η πολυμετοχικότητα. Για να αλλάξεις επίπεδο, να επαναφέρεις τη θετική αύρα στην κερκίδα, να πάψεις να συμβιβάζεσαι με τη δεύτερη θέση και άλλα τέτοια πολλά. Και οι άνθρωποι που την έκαναν είχαν ΟΛΑ αυτά τα χαρακτηριστικά ΜΑΖΙ. Ειδάλλως, θα καθόσουν με το «ένα στα δεκατρία», τα «δεν χρωστάμε» και όλες τις υπόλοιπες συνταγές της... (ερυθρόλευκης) επιτυχίας. Επιπλέον, καρφάκι δεν καίγεται στον οπαδό του Παναθηναϊκού για το πόσο κοστίζει ο κάθε παίκτης. Γιατί είναι οπαδός και όχι λογιστής. Και γιατί επαναλαμβάνω πως από τους ανθρώπους που μπλέχτηκαν με τα διοικητικά, το μόνο που δεν τους λείπει είναι τα λεφτά.
Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να υπάρχει, οπότε ορθώς ο Γόντικας προετοιμάζει την επόμενη μέρα. Ο Μπλάνκο είναι εξαιρετική περίπτωση και πιστεύω ότι οι Πράσινοι μπορούν να τον πάρουν. Όχι βέβαια με τα λεφτά που κυκλοφόρησαν και που είναι για να βάζεις τα γέλια. Εννοείται πως δεν θα πω ότι ο Αργεντινός μπορεί να γίνει αντι-Σισέ, παρόλο που δεν έχει ανακαλυφθεί το πληκτρολόγιο που… γιαουρτώνει αυτόματα αυτόν που γράφει, άρα υπάρχει μια σχετική ασφάλεια στον κάθε αρθρογράφο. Σε κάθε περίπτωση είναι ένας παίκτης που μόνο απαρατήρητος δεν περνάει με τον τρόπο που τα «γράφει». Όπως και οι άλλες περιπτώσεις που σε πρώτη φάση ακούγονται και είναι καλές. Για να δούμε τι θα δούμε λοιπόν. Βλέποντας και κάνοντας, που γράφει και ο τίτλος...
Πηγή: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις