Ο Γιάννης Νάτου αναπολεί και εξηγεί στο blog του το θέμα της αποχώρησης του Ισπανού επιθετικού από τον Άρη...
Ο Κόκε έφυγε από τον Άρη πλήρης ημερών, δεν είχε να προσφέρει σχεδόν τίποτα περισσότερο. Μόνον που αυτή η διαπίστωση δεν είναι σημερινή, δεν προέκυψε το βράδυ της Τρίτης όταν και κάλεσε το δ.σ. της ΠΑΕ για να εξετάσει κατεπειγόντως το αίτημά του να μεταγραφεί στο Χιούστον και την τοπική Ντινάμο. Έχει προκύψει εδώ και καιρό, συνοδευόμενη πάντα από το ερώτημα: πού εξαφανίστηκε αυτή η ποδοσφαιρική ευφυΐα;
Στα δύο πρώτα χρόνια της παρουσίας του στον Άρη, ο Ισπανός κατάφερε να κλέψει καρδιές και συμπάθειες, φαίνεται δε, πως πρόλαβε να καψουρευτεί πολύς κόσμος μαζί του σε μια ομάδα που προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της ότι δεν υπάρχουν πρόσωπα, μόνον ο σύλλογος, ο κόσμος και η φανέλα. Ιχνηλατώντας τα βήματά του, ωστόσο, ακόμη αναρωτιόμαστε πως ένας παίκτης που έπαιρνε την μπάλα και πήγαινε κατά μέτωπο για το γκολ τρομοκρατώντας τους αντίπαλους αμυντικούς, μετατράπηκε σε έναν που τραβά την μπάλα στα πλάγια, γυρίζει πλάτη στον αμυντικό και κινείται με μία ή και δύο ταχύτητες πιο αργά;
Ο Κόκε πάτησε πάνω σ’ αυτά που έκανε στην πρώτη διετία, όταν και επέδειξε σπάνια ποδοσφαιρικά για τα ελληνικά δεδομένα προσόντα, όπως και κυρίως αποτελεσματικότητα απέναντι στους αντίπαλους πορτιέρο. Γκολ μετά το γκολ, ήταν θαυμάσιος. Οι Αρειανοί είχαν χρόνια να δουν έναν τέτοιον παίκτη, τον κοντορεβυθούλη Ιβάν ίσως να θυμούνται κάποιοι ως αυτόν που έκανε τη διαφορά, μα και πάλι, ο Βραζιλιάνος υπήρξε αρκετά χρόνια νωρίτερα και πέρα από φαντεζί δεν ήταν επουδενί τόσο αποτελεσματικός. Όλα άλλαξαν στη συνέχεια, όμως, με πρόσχημα την οπισθοχώρησή του ως κρυφού κυνηγού για να καλυφθεί παρά ταύτα η επιθετική αναποτελεσματικότητα που ξαφνικά ενέκυψε.
Τίποτα δεν άλλαξε, ωστόσο, στα αποδυτήρια. Εκεί, ο Κόκε ήταν αρχηγός και ποτέ δεν δίστασε να βγει μπροστά. Σε μια σειρά από δύσκολες καταστάσεις, δίνοντας το παράδειγμα για τους υπόλοιπους καθώς αγωνίστηκε αρκετές φορές με πρόβλημα, αλλά και υπερασπιζόμενος το σύνολο όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Έγινε σημαιοφόρος, πόθησε να σηκώσει ένα Κύπελλο, αλλά δεν τα κατάφερε. Έγινε κοινωνός του ενθουσιασμού και της πικρίας, πήρε φόρα όμως, για να επηρεάζει καταστάσεις και να πρωταγωνιστήσει τελευταία σε απίστευτα πειθαρχικά παραπτώματα, ώρες πριν από τη σέντρα με τη Μάντσεστερ Σίτι έφυγε γιατί δεν συμπεριλήφθηκε στην ενδεκάδα (!), αλλά και σε βαρύνουσες διοικητικές εξελίξεις, καθώς αυτός μαζί με άλλους δύο παίκτες της «παλιάς φρουράς» πρωταγωνίστησαν στο διαζύγιο με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Πολλά έγιναν καις την προσωπική του ζωή, εδώ όμως δεν κρίνουμε αυτήν.
Ως παλιός, βέβαια, ο Κόκε γνώριζε με ποιες πλευρές έπρεπε να συμμαχήσει εντός του Άρη. Το κατάλαβε έγκαιρα και αυτό έπραξε με μέγιστη επιτυχία. Γι’ αυτό το λόγο η διοίκηση δεν είχε άλλη επιλογή απ’ το να τον αποδεσμεύσει, και γι’ αυτό βάλθηκαν πολλοί οπαδοί να τον αποχαιρετήσουν ως «σημαία» του Άρη.
Όλα τελικά έχουν την εξήγησή τους (και) σε αυτό το θέμα. Μόνον εγώ, μένω να αναρωτιέμαι πού πήγε η προτροπή που του απηύθυνα ένα πρωινό στην Τσιμισκή, όταν συνεπαρμένος από την επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα, του είπα «να πάρει όλα τα κεφάλια που θα βρει μπροστά του». «Αυτό θα κάνω», αποκρίθηκε ο Ισπανός γελώντας. Τώρα έφυγε κλαίγοντας, μην ξαφνιαστείτε αν τον δούμε σε κάνα δυο χρόνια όμως και πάλι στα μέρη μας. Κι αυτό το θέμα, έχει την εξήγησή του.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις