"Από το όνειρο στο όνειδος"

Για τα ζωνάρια που αναγκάζονται να σφίξουν πολλές από τις ομάδες της Σούπερ Λίγκας, ακόμα και οι λεγόμενες μεγάλες, γράφει στο σημερινό "Goal" ο Δονύσης Μαρίνος.

Από την εποχή της τρυφηλότητας (λίγο πριν και λίγο µετά τους Ολυµπιακούς Αγώνες) όπου όλες οι πιθανότητες φώτιζαν τον ορίζοντα και έµοιαζαν να είναι απεριόριστες, στο σφιχταγκάλισµα µε την επιτακτικότητα της ανάγκης. Πώς φτάσαµε έως εδώ;

Ισως αυτό να είναι ερώτηµα που θα πλανάται εις το διηνεκές στον ελληνικό µαυρισµένο ουρανό. Τα κύµατα της κρίσης έχουν έτσι και αλλιώς καταπιεί κάθε τοµέα της κοινωνικής ζωής, του επαγγελµατικού αθλητισµού µη εξαιρουµένου.

Πέρα από τις όποιες ιδιαιτερότητες παρουσιάζει η µία και η άλλη περίπτωση, οι µέρες «σφιχτού ζωναριού» που βιώνουν εδώ και καιρό ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ είναι απότοκες της «φούσκας» και της κίβδηλης ευµάρειας που έµαθαν (µάθαµε) να ζουν αδιαφορώντας για το κατά πόσο όλα αυτά θα ήταν πεπερασµένα και... θνητά. Και φυσικά αποδείχθηκε πως ήταν. Και ακόµα χειρότερα φάνηκε (απροκάλυπτα µάλιστα) η απουσία ενός σοβαρού σχεδίου αποφυγής κρίσεων σε όλες τις οµάδες.

Ακόµα και ο Ολυµπιακός που τούτη τη στιγµή δείχνει αλώβητος, δεν θα ήταν έτσι αν τελικά ο Μαρινάκης δεν έµπαινε ως σωτήρας στο παιχνίδι στη θέση του καθηµαγµένου Σωκράτη Κόκκαλη και αν φυσικά ο Ερνέστο Βαλβέρδε δεν οδηγούσε την οµάδα του στο κερδοφόρο Τσάµπιονς Λιγκ.

Τα επίχειρα της αδιαφορίας για την επαύριον φαίνονται σε όλες τις πτυχές του ελληνικού αθλητισµού. Στο µπάσκετ εδώ και καιρό αναζητούνται χρήµατα µε το τουφέκι. Στο βόλεϊ η κατάσταση έχει φτάσει προ πολλού στο απροχώρητο. Στα δε µικρότερα (ήτοι λιγότερο δηµοφιλή) αθλήµατα, το γεγονός ότι κόπηκε η κάνουλα του κρατικού κορβανά τα έχει µετατρέψει σε ακόµα πιο φτωχούς συγγενείς.

Τα µεγάλα καράβια εκ των πραγµάτων αντιµετωπίζουν µεγαλύτερες φουρτούνες και ως αποτέλεσµα αυτού βλέπουµε δύο από τα πλέον ιστορικά κλαµπ όπως ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ να ζουν πλέον υπό το σκότος της πιθανής πτώχευσης. Το µοντέλο της συνεχούς και αδιάπτωτης παροχής χρηµάτων από τον... λεφτά πρόεδρο, άνευ άλλου σχεδίου, είναι φανερό πως δεν µπορεί να περπατήσει σε µια περιφερειακή χώρα όπως η Ελλάδα που ακόµα και αν έχει λεφτάδες, αυτοί δεν σκοπεύουν υπό τις παρούσες συνθήκες να επενδύσουν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.

Οι συνθήκες κρίσης συνήθως οδηγούν σε σοβαρότερες σκέψεις γύρω από τα πιθανά αντίδοτα. Μπορεί αυτά να µην σώζουν άµεσα, αλλά τουλάχιστον δίνουν µια κάποια ελπίδα για το µέλλον. Για να µην επαναληφθούν ας πούµε τα ίδια λάθη που οδήγησαν στη σηµερινή κατρακύλα. Αρκεί αυτοί που ηγούνται των οµάδων να αποφασίσουν να δουν την αλήθεια κατάµατα και να µην κρυφτούν πίσω από την άµετρη θέληση των οπαδών για συνεχόµενη κατασπατάληση ξένων πόρων...

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις