Ο Γιώργος Κοσμάς γράφει ότι η δήλωση του Γιάννη Βαρδινογιάννη «το μαγαζί είναι χρεοκοπημένο» δεν αφύπνισε κανέναν στον Παναθηναϊκό...
«Η σοκαριστική παραδοχή του Γιάννη Βαρδινογιάννη κατά το προχθεσινό Δ.Σ. του Παναθηναϊκού ότι «το μαγαζί είναι χρεοκοπημένο» διαπιστώνω πως δεν φάνηκε ικανή να αφυπνίσει την «πράσινη» κοινωνία και να ενεργοποιήσει τα ανακλαστικά της. Δεν πέτυχε καν να «αναγκάσει», έστω, κάποια ιστορικά και προβεβλημένα μέλη της να σοβαρευτούν και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Αντιμετωπίστηκε περίπου ως… φυσιολογική η δήλωση του Τζίγκερ (αλλά και του Πολέμη) ότι ο Παναθηναϊκός, το πιο τακτοποιημένο «κατάστημα» στην ποδοσφαιρική Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, το μοναδικό που θεωρούνταν (και ήταν) διαχρονικά «τράπεζα» στις πληρωμές του, σε ένα, ενάμιση μήνα από τώρα μπορεί να μην είναι σε θέση να καλύψει τις υποχρεώσεις του, κάτι που θα οδηγήσει, μοιραία, την ΠΑΕ στο… κανόνι!
Οι μέτοχοι δεν δεσμεύτηκαν για τίποτε. Ούτε φυσικά για το ποσοστό συμμετοχής τους στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Αλλοι απουσίαζαν, άλλοι αρκέστηκαν στη μικροπολιτική, άλλοι απλώς… περιέγραψαν τη ζοφερή εικόνα της ΠΑΕ και άλλοι δήλωσαν πως δεν ξαναβάζουν λεφτά.
Ο κόσμος περιορίστηκε σε παρεμβάσεις στα ραδιόφωνα (με εκφραστές τις ίδιες βαρετές και επαναλαμβανόμενες σαν κασέτες φωνές, γνωστές με τα μικρά τους ονόματα στους παραγωγούς...) και σε σχόλια σε forums και sites. Δράση από τους καναπέδες, τα τηλέφωνα και τους υπολογιστές και ανησυχία εκ του μακρόθεν...
Οσο για τις εμβληματικές φυσιογνωμίες του Παναθηναϊκού, όπως ο Αντώνης Αντωνιάδης, η αγωνία που εξέφρασαν ήταν να μην εμφανιστεί κάνας άλλος, απέξω, να τους πάρει τη… δουλειά! «Είναι στην ομάδα άνθρωποι όπως ο Δομάζος και εγώ και ακούγεται ότι θα έρθουν ο ΠΑΟΚτσής Βρύζας και ο ΑΕΚτσής Ζήκος. Κύριε Γιάννη (σ.σ.: Βαρδινογιάννης), είναι ντροπή!», διάβασα ότι είπε ο Αντωνιάδης στην προχθεσινή συνεδρίαση...
Την ώρα, δηλαδή, που εκεί μέσα ξεκαθαριζόταν ότι ο Παναθηναϊκός πάει για πτώχευση, το άγχος του παλαίμαχου ήταν να μη γίνει τεχνικός διευθυντής (ή «ντίλερ», κατά την ορολογία Δομάζου) ο Ζήκος ή ο Βρύζας και όχι εκείνος ή ο Μίμης!
Είναι σαν να έχει στουκάρει ο Τιτανικός στο παγόβουνο, να μπάζει νερά, να έχει βυθιστεί το μισό βαπόρι και να φωνάζει ο πιανίστας στον καπετάνιο «μην καθήσει κανείς στο πιάνο μου όση ώρα πέφτουν οι βάρκες με τους επιβάτες στη θάλασσα»!
Τι να πω… Σηκώνω τα χέρια ψηλά! Μόνο παλαίμαχος (της συγκεκριμένης κοπής…) θα μπορούσε να σκεφτεί και να εκστομίσει κάτι τέτοιο υπό αυτές τις συνθήκες...
Γεγονός που, δυστυχώς, επιβεβαιώνει ότι εκεί μέσα υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα των στιγμών. Αλλοι επειδή πιστεύουν ότι «στο τέλος θα τα βάλει ο Γιάννης» (μολονότι αυτό δεν προκύπτει από πουθενά) ή ότι «θα εμφανιστεί, τελικά, ο Βγενόπουλος πάνω στο άσπρο άλογο», άλλοι επειδή είναι στην… κοσμάρα τους και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, άλλοι γιατί είναι τυφλωμένοι από ιδιοτέλεια, άλλοι επειδή δεν νοιάζονται πια…
Ετσι, όμως, με αυτές τις αντιλήψεις και αυτά τα μυαλά, το Τριφύλλι δεν έχει καμία τύχη. Αν δεν αντιληφθούν άπαντες τη σοβαρότητα της κατάστασης και δεν αποφασίσουν να λειτουργήσουν, έστω την ύστατη ώρα, με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα, η καρδιά του Παναθηναϊκού θα πάψει να χτυπά. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει…
Υ.Γ. Δείγμα της απόλυτης σύγχυσης που επικρατεί στην ΑΕΚ από το 2008 και μετά, είναι και το γεγονός ότι… δεν ξέρει πλέον ούτε πότε γιορτάζει τα γενέθλιά της! Όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους, έτσι και με τα σωματεία, τα γενέθλια αφορούν την ημερομηνία γέννησής τους και όχι την ημερομηνία… σύλληψής τους. Στις 13 Απριλίου 1924 έγινε η πρώτη συνάντηση των Πολιτών, στο πατάρι του μαγαζιού του Αιμίλιου Ιωνά και του Κωνσταντίνου Δημόπουλου, στη στοά Λουξ της οδού Βερανζέρου. Εκεί έπεσε η ιδέα, εκεί άρχισε να διαμορφώνεται το ιδρυτικό κείμενο, εκεί ξεκίνησε η αναζήτηση ονόματος για τον νέο αθλητικό φορέα. Το τελικό καταστατικό, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία σύστασης του συλλόγου, συντάχθηκε στην ιδρυτική συνέλευση της 30ής Μαΐου 1924. Η ΑΕΚ γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1924, με την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, που την αναγνώρισε επίσημα ως σωματείο. Αυτή ήταν η μέρα που ήρθε η ΑΕΚ στον κόσμο, όχι η μέρα που… αποφάσισαν να τη δημιουργήσουν οι μετέπειτα ιδρυτές της. Βέβαια, η ΠΑΕ εξέδωσε και πάλι… γενέθλια ανακοίνωση, όπως είχε πράξει και στις 13 Απριλίου 2010, διαπράττοντας ξανά την ίδια ιστορική γκάφα.
Πέρυσι, είχε ευχηθεί… «χρόνια πολλά, ΑΕΚ», γράφοντας στην ιστοσελίδα της ότι «στις 13 Απριλίου 1924 μία ομάδα προσφύγων της Πόλης υλοποίησαν το όραμά τους για τη δημιουργία ενός συλλόγου με την ονομασία ‘Αθλητική Ενωσις Κωνσταντινουπόλεως’ που συμπληρώνει σήμερα 86 χρόνια ζωής». Εκτός τόπου και χρόνου! Χθες, η ΠΑΕ… πλησίασε περισσότερο την ιστορική πραγματικότητα, αναφέροντας στο σάιτ της ότι «συμπληρώνονται σήμερα 87 χρόνια από την ημέρα που έπεσε ο πρώτος ‘σπόρος’ για τη δημιουργία του συλλόγου», αλλά –μολονότι έκανε, σωστά, λόγο για «πρώτο σπόρο»– τα «χρόνια πολλά, ΑΕΚ» δεν αποφεύχθηκαν ούτε αυτή τη φορά! Η καθιέρωση της ημερομηνίας σύλληψης ως… γενέθλιας μέρας αποτελεί σίγουρα πρωτοτυπία. Αλλά μαρτυρεί ανεπίτρεπτη ελαφρότητα. Διότι με την Ιστορία δεν έχει δικαίωμα να παίζει κανείς…
Πηγή: exedrasports
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις