Η νίκη ήταν δύσκολη όσο και το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε, γιατί οι παίκτες του πήγαιναν με πάθος και πρώτοι στη μπάλα. Ο Γιάννης Φιλέρης εξηγεί στο blog του...
Αυτή η νίκη που πέτυχε ο Ολυμπιακός δεν κρίνει, βεβαίως, τον τίτλο στο μπάσκετ καθώς τα πλέι-οφ πάντα αποτελούν μια διαφορετική ιστορία, του δίνει ωστόσο το πλεονέκτημα της έδρας, πολύ περισσότερο του έφτιαξε την ψυχολογία μετά τον αποκλεισμό σοκ από τη Σιένα.
Δεν ήταν καθόλου εύκολο να φτάσει σε αυτή την επιτυχία η ομάδα του Ίβκοβιτς. Και δεν ήταν μόνο η ξαφνική απώλεια του Ράσο Νεστέροβιτς, που του στέρησε τον πιο σταθερό του παίκτη μέσα στη ρακέτα.
Ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει μια γενικότερη δυσπιστία, για τις πραγματικές του ικανότητες, απόδειξη ότι το ΣΕΦ δεν γέμισε ασφυκτικά, έστω κι αν ο αντίπαλος ήταν ο Παναθηναϊκός. Το τι άκουσαν από την στιγμή που αποκλείστηκαν από τη Σιένα οι "ερυθρόλευκοι" δεν περιγράφεται. Οι πιο ...τολμηροί (όσο και παράλογοι) πρότειναν, χωρίς αιδώ, ακόμη και την απαξίωση του τμήματος μπάσκετ, αγνοώντας προφανώς τις βασικές αρχές του πρωταθλητισμού και των σπορ γενικότερα.
Ένα τόσο δύσκολο ντέρμπι, απέναντι σε μια ομάδα που ερχόταν με τον αέρα της επικής πρόκρισης κόντρα στη Μπαρτσελόνα, αλλά και με μια εξίσου σημαντική απουσία σαν αυτή του Ντρου Νίκολας (ο μοναδικός γκαρντ του Παναθηναϊκού, που μπορεί να απειλήσει από την περιφέρεια, εκτός του Διαμαντίδη) χρειαζόταν πάνω απ' όλα το χαρακτηριστικό γνώρισμα των νικητών κάθε ντέρμπι. Την θέληση.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα πήγαιναν ...πρώτοι στη μπάλα, εξ ου και η θραύση που έκαναν στα επιθετικά ριμπάουντ, το βασικό στοιχείο δηλαδή που τους κράτησε μπροστά στο σκορ στο πολύ καλό από πλευράς σουτ, πρώτο ημίχρονο.
Όταν στο δεύτερο, άρχισαν εκτός του σπουδαίου Χαλπερίν να σκοράρουν από μακριά Τεόντοσιτς και Γκόρντον, ο Ολυμπιακός έχτισε τη διαφορά που υπό κανονικές συνθήκες έπρεπε να την κρατήσει ως το τέλος. Εκεί στο τελευταίο τρίλεπτο, τον έπιασε η ...αντάρα της νίκης, με βιαστικά σουτ από Μπουρούση-Σπανούλη και καθώς ο Διαμαντίδης ως συνήθως αναλάμβανε τον ρόλο του ψυχρού εκτελεστή, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πάρει τη νίκη που δεν τον βόλευε γιατί πάλι ο Ολυμπιακός θα είχε το προβάδισμα στα πλέι-οφ, λόγω του +4 του πρώτου ματς.
Λεπτές ισορροπίες
Έτσι κι αλλιώς, πάντως, οι δυο ομάδες έχουν να παίξουν τουλάχιστον άλλες 4 φορές. Μία στο Κύπελλο και άλλες 3 στα πλέι-οφ. Κι επειδή κανείς δεν πιστεύει πως οι τελικοί θα τελειώσουν με ...3-0, βάλτε κι άλλες δυο να είστε, σίγουρα, μέσα.
Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Στα άλλα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός μάλλον θα έχει τον Νίκολας. Και ο Ολυμπιακός, όμως, θα έχει συνηθίσει να παίζει χωρίς τον Νεστέροβιτς (ενδεχομένως να έχει και έξτρα παίκτη στο ρόστερ του, αν καρποφορήσει η τελευταία προσπάθεια για τον Πρίντεζη) και σίγουρα δεν πρόκειται να έχει τον Σπανούλη σε τόσο κακή κατάσταση όπως το Σάββατο.
Προφανώς, θα δούμε κι άλλα συναρπαστικά ντέρμπι. Προς το παρόν, ο Ολυμπιακός έχει το πλεονέκτημα και το μοναδικό 2-0 επί του Παναθηναϊκού, εδώ και 11 χρόνια. Οι πρωταθλητές ωστόσο, που ενδιάμεσα θα έχουν παίξει στο φάιναλ-φορ, σίγουρα δεν έχουν πει, ακόμη, την τελευταία τους λέξη.
Το δόγμα, πάντως, του "όποιος πάει πρώτος στη μπάλα" θα ισχύει και σε όσους αγώνες ακολουθήσουν.
ΥΓ: Σημαντική νίκη για όλους και η ατμόσφαιρα του ντέρμπι. Μπορεί το ματς να κράτησε δυο μέρες (ξεκίνησε Σάββατο και τελείωσε Κυριακή), αλλά αυτό ...οφειλόταν όχι σε κάποιες διακοπές, λόγω των γνωστών λόγων, αλλά στην...παράταση.
Πηγή: sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις