Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ετοιμάζεται για τον ένατο τελικό της καριέρας του, σημαδεύει το όγδοο τρόπαιο και βάζει τον Καλάθη στη διανομή των ρόλων των δικών του ηρώων στα Φάιναλ Φορ. Ο Βασίλης Σκουντής ξετυλίγει αυτό το φιλμ…
«Εργα και ημέραι του ερίτιμου Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στα επτά (από τα 13 της συλλογής του) Φάιναλ Φορ, τα εξώφυλλα των οποίων εικονογραφεί η… αφεντομουτσουνάρα του! Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
• Το 1992 στην Κωνσταντινούπολη (ήθελε και εντέλει) πήρε το τρόπαιο με τον… αντιτουριστικό Στεβάνοβιτς, που τον θυμάμαι να τα βάζει με τον «baby gorilla» Ντάριλ Ντόουκινς φορώντας μαύρα μποτάκια τα οποία είχαν αρχίσει να παλιώνουν και ν’ ασπρίζουν στα πλάγια!
• Δυο χρόνια αργότερα, στο Τελ Αβίβ, το ξαναπήρε με τον Κορνήλιο (Τόμπσον) που έβαλε το σουτ της ζωής του κόντρα στον Ολυμπιακό σε μια διαδικασία που ενείχε και την αποενοχοποίησή του για το τρίποντο του Τζόρτζεβιτς κόντρα στη (δική του πλέον) Μπανταλόνα…
• Την επόμενη χρονιά στη Σαραγόσα το ξαναπήρε με τον άγραφτο γκαρντ Γκαρθία-Κολ, που τον έβαλε ως τρίτο κατά σειρά στη σκυταλοδρομία της εξολόθρευσης του Εντι Τζόνσον και εκεί πια τον αποτέλειωσε!
• Πέρασαν πέντε χρόνια και στην Πυλαία ισοφάρισε τον Γκομέλσκι, τον Μάλκοβιτς και τον Φεράντιθ κατακτώντας τον τέταρτο τίτλο του με τον νεαρό και ακόμη άγουρο Φώτση, που μάλιστα του έκανε πλάκα, επειδή βλέπει πολύ ΝΒΑ!
• Το βράδυ της 5ης Μαΐου του 2002 στην Μπολόνια είπε ο ίδιος ότι «έχω πάρει Κύπελλα με διάφορους απροσδόκητους παίκτες, αλλά ήθελα να πάρω κι ένα με τον Λάζο» κι αυτή η ατάκα όχι μόνο έμεινε στην Ιστορία, αλλά μου είχε δώσει τότε το δικαίωμα να τον ρωτήσω, εάν την επόμενη χρονιά (μετά τον Παπαδόπουλο) θα τον ιντριγκάριζε η ιδέα να το πάρει και με τον Σβορώνο, ο οποίος εκείνη τη σεζόν συμπλήρωνε αραιά και πού τη δωδεκάδα του Παναθηναϊκού!
• Ο Σβορώνος δεν αξιώθηκε να στεφθεί να ικανοποιήσει το απωθημένο του Ομπράντοβιτς, ο οποίος μετά από πέντε χρόνια στην Αθήνα, το πήρε με τον Μπετσίροβιτς. Στον Σάνι το χρωστούσε (όχι ο Ζέλικο, αλλά) η τύχη, που δεν υπήρξε πολύ γενναιόδωρη μαζί του από την Μπολόνια και εντεύθεν…
• Το 2009 στο Βερολίνο ο Ζοτς έβαλε την έβδομη και τελευταία (πριν από την επόμενη) κορώνα στο κεφάλι του και συν τοις άλλοις έκανε πεντάστερο τον Παναθηναϊκό, με τον Σπανούλη, που κι αυτουνού του το όφειλε το πεπρωμένο διότι πριν από δυο χρόνια είχε αφήσει σύξυλο τον Παναθηναϊκό για να παίξει στο ΝΒΑ!
Ε, κατόπιν όλων αυτών των (ενίοτε απροσδόκητων) ηρώων που έβαλαν το υστερόγραφο τους στον βίο και στην πολιτεία του Ομπράντοβιτς, μου φαίνεται πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να βγει αύριο το απόγευμα στο Palau San Jordi και να επαναλάβει την ατάκα της Μπολόνια, με την απαραίτητη, για την περίσταση, παράφραση…
«Ε, ήθελα να πάρω κι ένα Κύπελλο με τον Καλάθη»!
Είναι πρόωρη βεβαίως αυτή η δήλωση επιθυμίας, αλλά εδράζεται σε (προηγούμενα) πραγματικά περιστατικά, οπότε μας φτάνει και μπορεί να μας περισσεύει κιόλας, ως γέφυρα σύνδεσης ανάμεσα στον ημιτελικό και στον τελικό. Του φτάνει και του περισσεύει επίσης του ίδιου του Ομπράντοβιτς αυτό το εν πολλοίς κερδισμένο στοίχημα που το ‘παιξε με φανατισμό και το υπερασπίστηκε μέχρι τελικής πτώσεως!
Στην κυριολεξία μέχρι τελικής πτώσεως, διότι χθες το βράδυ που όρμησε στον αγωνιστικό χώρο για να καρυδώσει τον Νικ μετά το airball και το τρίποντο που έφαγε ο Παναθηναϊκός στο καπάκι από τον Στόουνρουκ (61-55), τον είδα τόσο αγριεμένο ώστε πίστεψα πως θα κάνει πράξη τον στίχο του Βασίλη Τσιτσάνη…
Εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή!
Εντέλει ούτε ο Καλάθης κατέληξε στο χώμα, ούτε ο Ζέλικο (ξανα)πήγε στη φυλακή, ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος, η Σιένα δεν μπόρεσε να σηκώσει πάλι ανάστημα και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος…
Από την αρχή της σεζόν (μετά την εθελουσία έξοδο του Σπανούλη και την ταυτόχρονη αποχώρηση του Γιασικεβίτσιους) ο Καλάθης ήταν το μεγάλο στοίχημα του Ομπράντοβιτς, διότι έπρεπε σώνει καλά να του βάλει τα πόδια στα παπούτσια που άφησαν στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ ο Μπίλης και ο Σάρας. Για πολύ καιρό, ο Νικ φαινόταν να πάσχει από…πλατυποδία, ωστόσο ο Ομπράντοβιτ; δεν αγόρασε άλλα παπούτσια, απλώς αποφάσισε να βάλει τα υπάρχοντα στο… καλαπόδι!
Πορευόμενος ανάμεσα στις Συμπληγάδες και αντιμετωπίζοντας τη χρόνια αμφιβολία του Τύπου και της πιάτσας, ο Ζέλικο προτίμησε να πεθάνει με το (όχι απλώς σέρβικο, αλλά) βουλγάρικο κεφάλι του, παρά να ζήσει με τη γνώμη των τρίτων, γι αυτό η συνέχεια υπήρξε η αποθέωση της επιμονής, αλλά και της υπομονής του…
Εδά, που λέει κι ο Ψαραντώνης στ’ Ανώγεια, μάλιστα!
Το εννοώ αυτό, διότι εδώ και καιρό (και όχι απλώς εδά) ο Καλάθης δικαιώνει όχι μόνο τον Ομπράντοβιτς, αλλά και τον εαυτό του: προανήγγειλε την ικανότητα του να ανταποκριθεί στο ρόλο σε κάποια σκόρπια ματς, έβαλε υποψηφιότητα για το Οσκαρ στη σειρά με την Μπαρτσελόνα (ακολουθώντας τον Ναβάρο εκεί που ακόμη κι οι βασιλιάδες πηγαίνουν μόνοι τους) και επέστρεψε στη Βαρκελώνη, η οποία στα μάτια του μπορεί να μοιάζει με τη σκηνή της Ακαδημίας Κινηματογράφου του Λος Αντζελες!
Η απονομή αργεί ακόμη και μέχρι ν’ ακουστεί το “the winner is” μεσολαβούν αρκετές ώρες: βασικά μεσολαβεί το ίδιο το… Λος Αντζελες, διότι απλούστατα ο αυριανός τελικός φέρνει αντιμέτωπους τους Athens Celtics με τους Tel Aviv Lakers, οπότε ο Καλάθης θα νιώθει σαν στο (αμερικάνικο) σπίτι του. Το ίδιο βεβαίως ισχύει τόσο για τον Μπλατ, ο οποίος πάντως υφίσταται έναν διχασμό προσωπικότητος (διότι είναι γέννημα θρέμμα της Βοστώνης και μεγάλωσε ακούγοντας τις περιγραφές του Τζόνι Μόουστ στο ραδιόφωνο), όσο και για τον δικό μας «Baby Shaq».
Τον Σχορτσανίτη ντε, που πάντως γέλασε όταν του άνοιξα αυτή την κουβέντα χθες το βράδυ και στην παρατήρηση του Βασίλη Παπανδρέου ότι «εσύ σε αυτό το ματς θα είσαι ο Μπάινουμ» έβαλε τα γέλια και απάντησε σιβυλλικά «δε νομίζω»!
Ο Καλάθης σφράγισε τη χθεσινή νίκη του Παναθηναϊκού και εκτός από τον εαυτό του και τον Ομπράντοβιτς δικαιώνει και τον Ζούρο! Είναι πρωθύστερο αυτό το σχήμα, απλώς σκέπτομαι ότι ο Ηλίας διαπιστώνοντας το έλλειμμα των γκαρντ στην εθνική ομάδα, αισθάνεται ότι το καλοκαίρι θα ΄χει στα χέρια του ένα κερδισμένο λαχείο.
• ΥΓ: Το σίγουρο είναι ότι εδώ και καιρό, κάθε φορά που ο Ομπράντοβιτς ρωτά τον Νικ αν είναι έτοιμος, αυτός παίρνει το σοβαρό ύφος του, βαράει μια στρατιωτική προσοχή και απαντά, όπως το συνηθίζει: «Yes sir»!
Πηγή: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις