Facebook Pixel Μια βόμβα που κάνει κρότο!
| 2011-05-10 14:21:00

Μια βόμβα που κάνει κρότο!

Μια βόμβα που κάνει κρότο!

Τις δηλώσεις-βόμβες των αδερφών Γιαννακόπουλων περί αποχώρησης από τον Παναθηναϊκό σχολιάζει στο σημερινό "Goal" ο Διονύσης Μαρίνος.

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν ήταν στη Βαρκελώνη. Προτίμησε λόγω των συνθηκών να χαρίσει αυτόν... το χορό στο άβατο του σπιτιού του. Την ίδια ώρα ο αδερφός του, Θανάσης, ήταν ο τέταρτος κατά σειρά (μετά τους Διαμαντίδη, Μπατίστ και Τσαρτσαρή) που σήκωσε στον ουρανό του «Παλάου Σαν Ζόρντι» τη βαρύτιμη κούπα του πρωταθλητή Ευρώπης.

Δεν χρειάζεται κανείς να είναι φυσιογνωμιστής για να καταγράψει τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν στην έκφρασή του την ώρα που κρατούσε στα χέρια του την κούπα. Ενα μίγμα συναισθηματικής φόρτισης, άγχους που ξεθύμαινε, τεντωμένων νεύρων, αλλά και συνήθειας. Η τρελή χαρά, η αδάμαστη εκείνη προσμονή των πρώτων χρόνων κάπου άρχισε να χάνεται και να φεύγει από το πρόσωπό του.

Δεν δικαιούται να πει κανείς πως οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι μπούχτισαν από την επιτυχία ή ότι πλέον ο Παναθηναϊκός τούς είναι βάρος. Οι ίδιες οι πράξεις τους, αλλά και η έγνοια τους γι' αυτήν την ομάδα είναι διαρκής, αδιάπτωτη και δεν επιδέχεται παρερμηνειών. Ωστόσο κάτι έχει χαθεί με τα χρόνια. Και αυτό το κάτι είναι τα... χρόνια.

Οπως κι αν το κάνουμε, η πορεία του... ημερολογίου είναι αδήριτη. Ο χρόνος περνάει και στο πέρασμά του σκουπίζει χαρές, λύπες, απογοητεύσεις, ενθουσιασμούς, αλλά και τα κουράγια και το κέφι και την όρεξη. Φτάνεις σε κάποια στιγμή και συνειδητοποιείς πως ο κύκλος που άνοιξες πριν από 40 χρόνια πλέον έχει γίνει παραφουσκωμένο μπαλόνι. Κοντοζυγώνει η ώρα που θα χρειαστεί να παραδώσεις τη σκυτάλη στους νεότερους.

Η χθεσινή βόμβα που πέταξε ο Παύλος Γιαννακόπουλος περί πιθανής αποχώρησής του από την ΚΑΕ (συνακόλουθα και του Θανάση) μπορεί χρονικά να ήταν άκαιρη, ωστόσο δείχνει έκδηλα τον προβληματισμό τους ως προς τη δική τους εμπλοκή στα κοινά της ομάδας. Δεν έγινε τυχαία και σαφώς δεν προέκυψε ως σκέψη τα τελευταία 24ωρα. Είναι προϊόν κοινής συζήτησης και σαφώς συναπόφασης.

Ακόμα κι αν τελικά πειστούν να μείνουν στην ομάδα, αυτό δεν θα μπορεί να έχει προοπτική πενταετίας. Είναι λογικό και επόμενο να προκύψει εκ νέου θέμα διαδοχής ή πώλησης της ΚΑΕ σε εύλογο χρονικό διάστημα. Επομένως το ζήτημα άνοιξε επισήμως χθες και δεν πρόκειται να κλείσει. Ή μάλλον θα κλείσει όταν το θελήσουν ο Παύλος και ο Θανάσης.

Διότι έπειτα από τόσα χρόνια ανιδιοτελούς και οικονομικά ασύμφορης ενασχόλησής τους με το μπάσκετ έχουν το βασιλικό προνόμιο να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις τύχες τους. Να είναι κυρίαρχοι των αποφάσεών τους και να μη σύρονται από τον κόσμο. Ετσι κι αλλιώς έχουν εξασφαλίσει (με το σπαθί τους) μια κυρίαρχη θέση στην ιστορία του συλλόγου ανεξάρτητα από το άθλημα. Η υστεροφημία τους είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη, η δε έξωθεν καλή μαρτυρία του βίου τους ισχυρή και άνευ κηλίδων.

Δεν υπήρξαν περαστικοί από τον αθλητισμό και τον Παναθηναϊκό. Δεν πλούτισαν από το μπάσκετ, αλλά αντιθέτως χάνουν κάμποσα... πακέτα από εκατομμύρια ευρώ χρόνο με το χρόνο. Δεν εγκατέλειψαν το καράβι ούτε την εποχή που άλλοι την... έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά ούτε και τώρα που η κρίση έχει χτυπήσει κατάστηθα όλους τους επιχειρηματίες.

Το ιδανικό θα ήταν να παραμείνει η ΚΑΕ στην οικογένεια για να υπάρξει η φυσική συνέχεια των πραγμάτων. Ομως ούτε κι αυτό είναι δυνατό να συμβεί υπό τις παρούσες συνθήκες. Μπορεί ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να μην είναι το παιδί που παίζει με τα εκατομμύρια του μπαμπά του και πλέον να έχει αρθρώσει δικό του επιχειρηματικό λόγο, όμως η σχέση του με τους οργανωμένους έχει όλα τα στοιχεία της οργής και της σφοδρής αντιπαράθεσης. Επομένως, αυτή τη στιγμή το χαρτί του έχει καεί! Και ας μπορούσε δυνητικά να είναι η καλύτερη δυνατή λύση που θα έδινε προοπτική στην ομάδα.

Επίσης, το να βρεθεί άμεσα επιχειρηματίας με εύρος, δυναμική και εκτόπισμα να αναλάβει τον εξάκις πρωταθλητή Ευρώπης ΠΑΟ είναι απίθανο. Τόσο λόγω των δεδομένων οικονομικών συνθηκών, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι το μπάσκετ δεν εξασφαλίζει ούτε έσοδα ούτε και αναγνωρισιμότητα όπως το ποδόσφαιρο. Κοινώς, θα πρέπει να βρεθεί ένας άνθρωπος εγνωσμένης αξίας, με βαρύ πορτοφόλι και κάμποση δόση τρέλας. Φευ, το καλούπι έσπασε όταν φτιάχτηκαν ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος!

Η αλήθεια είναι ότι καταλήγουμε σε ένα πρόσκαιρο αδιέξοδο, το οποίο ενδέχεται να μεταφέρει τις εξελίξεις ένα δύο χρόνια πιο μετά με την ελπίδα ότι τότε θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες της αλλαγής. Εκτός κι αν οι αποφάσεις των αδερφών Γιαννακόπουλων είναι οριστικές και αμετάκλητες. Κάτι που όμως φαντάζει απίθανο!

Παρεμπιπτόντως, στο ίδιο ακριβώς σταυροδρόμι θα βρεθεί ο ΠΑΟ όταν και όποτε αποφασίσει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς να πει «αντίο» από τον πάγκο. Και τότε οι κλυδωνισμοί θα είναι ισχυροί και η επόμενη μέρα αρκετά δύσκολη. Μέχρι να φτάσουμε όμως σε αυτό το δίλημμα οφείλουμε να εξετάσουμε το σημερινό που είναι απείρως πιο δύσκολο. Και αυτό διότι το οικοδόμημα του «τριφυλλιού» ναι μεν λουστράρεται μέρα με τη μέρα από τον Σέρβο κόουτς, όμως τον άρτο τον προσφέρει πάντα ο πρόεδρος. Οταν όμως το ψωμί σταματήσει να προσφέρεται σε γενναίες δόσεις (όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες), τότε και το λούστρο χάνεται αυτοστιγμεί...

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags