Οι παράμετροι στο «μπλαουγκράνα» σενάριο του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ποιοι τον προτείνουν ως διάδοχο του Γουαρδιόλα, ο ρόλος του Κρόιφ, οι σχέσεις του Txingurri με τον Θούμπι και οι ανεπίσημες επαφές των τελευταίων ημερών.
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε μπορεί να ανανέωσε πρόσφατα το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό για συνεργασία ενός ακόμη χρόνου, όμως παράλληλα δεν έχει σταματήσει να σκέφτεται την επιστροφή του κάποια στιγμή στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Η εργατικότητα, η μεθοδικότητα και η σοβαρότητα του Ισπανού τεχνικού των «ερυθρόλευκων» είναι στοιχεία που δεν περνούν απαρατήρητα στον χώρο του ποδοσφαίρου.
Αφορμή για το σημερινό κείμενο στάθηκε η επίσκεψη – πριν λίγες μέρες – του Βαλβέρδε στο προπονητικό κέντρο της Μπαρτσελόνα. Ο «Βάσκος» συναντήθηκε εκεί με φίλους και γνωστούς και ευχήθηκε καλή επιτυχία στους «μπλαουγκράνα» ενόψει του τελικού του Σαββάτου στο Γουέμπλεϊ. Εκτός των άλλων μίλησε και με τον Πεπ Γουαρδιόλα, με τον οποίο τον συνδέει στενότατη φιλία από τότε που αμφότεροι αγωνίζονταν ως παίκτες στην ομάδα που προπονούσε ο Γιόχαν Κρόιφ.
Στη διάρκεια της παραμονής του, ο Βαλβέρδε είχε μια σειρά συναντήσεων με ανθρώπους της Μπαρτσελόνα, όλες ανεπίσημες, κοινωνικού χαρακτήρα. Οι πληροφορίες που έφτασαν στο Sport24.gr από την πρωτεύουσα της Καταλονίας – από συνάδελφους δημοσιογράφους – δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες: η σχέσεις του Βαλβέρδε και της Μπαρτσελόνα συνεχίζουν να είναι άριστες. Τόσο, που το υποθετικό σενάριο του να εργαστεί κάποια στιγμή ο Ερνέστο στον πάγκο των «μπλαουγκράνα» αποτέλεσε θέμα σχολίων και ευχάριστων υπονοούμενων ανάμεσα στις δυο πλευρές.
FC BARCELONA 1988-90
Για να δείτε ότι το σενάριο αυτό δεν είναι καθόλου καινούργιο, θα πάμε λίγο πίσω χρονικά. Το όνομα του Βαλβέρδε έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψη τη διοίκηση αλλά και τον περίγυρο του καταλανικού συλλόγου. Όμως ας δούμε πρώτα έναν έναν τους «κρίκους» αυτής της αλυσίδας που μπορεί να φέρει τον Βάσκο στο Καμπ Νόου. Ο κεντρικός άξονας που κινεί τα νήματα σε αυτή την υπόθεση ήταν πάντοτε ο Γιόχαν Κρόιφ. Το καλοκαίρι του 1988, όταν ο Ολλανδός άφησε τον Άγιαξ και ανέλαβε τον πάγκο της Μπαρτσελόνα, δυο από τις πρώτες κινήσεις του ήταν η απόκτηση των Βαλβέρδε και Σολέρ από την Εσπανιόλ.
Ο Ερνέστο είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις με την απόδοσή του τη διετία που αγωνίστηκε στην «συμπολίτισσα» και έτσι έκανε το μεγαλύτερο άλμα στην καριέρα του, φορώντας την «μπλαουγκράνα» φανέλα. Στις δυο σεζόν που έμεινε στην Μπαρτσελόνα, ο Βαλβέρδε έπαιξε σε 21 ματς πρωταθλήματος και πέτυχε 8 γκολ, αγωνιζόμενος δίπλα σε άσους όπως ο Μπεγκιριστάιν, ο Σαλίνας, ο Εουσέμπιο, ο Λίνεκερ, ο Σέρτζι, ο Μπακέρο, ο Αμόρ, ο Θουμπιθαρέτα, ο Κούμαν και ο Λάουντρουπ.
Ο Κρόιφ έγραψε αργότερα στο βιβλίο του «Οι ποδοσφαιριστές μου και εγώ» ότι ο Βαλβέρδε ήταν από τους παίκτες που του άρεσαν, μετανιώνοντας για το ότι είχε βιαστεί το 1988 να τον επαναφέρει μετά από έναν τραυματισμό, με αποτέλεσμα να πάθει υποτροπή και να μείνει αρκετά πίσω. Πάντως ο Txingurri πλούτισε το παλμαρέ του με ένα Κυπελλούχων (το 1989 εναντίον της Σαμπντόρια) και ένα Κύπελλο Ισπανίας (το 1990 εναντίον της Ρεάλ), αν και η αλήθεια είναι ότι είχε μικρή συμμετοχή και στις δυο κατακτήσεις.
ΜΠΕΓΚΙΡΙΣΤΑΪΝ & ΘΟΥΜΠΙΘΑΡΕΤΑ
Σε αυτή τη διετία που ο Βαλβέρδε αγωνίστηκε στην Μπαρτσελόνα, ανέπτυξε φιλίες με συμπαίκτες του. Δυο εξ αυτών ήταν ο Τσίκι Μπεγκιριστάιν και ο Άντονι Θουμπιθαρέτα, με τους οποίους ο Txingurri διατηρεί μέχρι και σήμερα άριστες σχέσεις. Ποιο είναι όμως το κοινό χαρακτηριστικό των δυο πρώην συναδέλφων του Βαλβέρδε; Αμφότεροι έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια αθλητικοί διευθυντές της Μπαρτσελόνα.
Ο Μπεγκιριστάιν επί προεδρίας Λαπόρτα και ο Θουμπιθαρέτα επί προεδρίας Ροσέλ. Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι ήταν ο «Θούμπι» αυτός που το 2003 έδωσε τον πάγκο της Αθλέτικ Μπιλμπάο στον Ερνέστο. Κάτι που ποτέ δεν μετάνιωσε, αφού ο Βαλβέρδε στα δυο χρόνια παραμονής του εκεί έκανε πολύ καλή δουλειά, βγάζοντας μάλιστα τους Βάσκους ξανά στην Ευρώπη μετά από μια άγονη πενταετία.
ΓΙΟΧΑΝ ΚΡΟΪΦ
Όπως είπαμε πριν, ο Κρόιφ είναι ο κεντρικός άξονας της υπόθεσης. Ο Ολλανδός με όσα έχει πετύχει ως παίκτης και – κυρίως – ως προπονητής στην Μπαρτσελόνα, έχει γίνει σχεδόν συνώνυμο με τον σύλλογο. Τα τελευταία 15 χρόνια, από τότε δηλαδή που σταμάτησε η συνεργασία του με τους «μπλαουγκράνα» (1996), έχει κινήσει τα νήματα ουκ ολίγες φορές, δίνοντας κυρίως τη γνώμη του μέσα από τα σχόλιά του στην Vanguardia, εκφράζοντας απόψεις μέσα από δηλώσεις και συνεντεύξεις, αλλά και συμβουλεύοντας τις εκάστοτε διοικήσεις, όποτε αυτές ζητούσαν τη βοήθειά του.
Είναι γνωστό ότι επί Λαπόρτα, ο λόγος του Κρόιφ ήταν σχεδόν νόμος. Ο πρώην πρόεδρος της Μπαρτσελόνα με μια από τις τελευταίες αποφάσεις της θητείας του, έδωσε άλλωστε τιμητικά στον Ολλανδό τον τίτλο του επίτιμου προέδρου του συλλόγου. Οι σχέσεις του Γιόχαν με το τωρινό «αφεντικό», Σάντρο Ροσέλ, μπορεί να μην είναι και οι καλύτερες, όμως πάντα λαμβάνεται σοβαρά οτιδήποτε πει ο πρώην τεχνικός των «μπλαουγκράνα». Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησαν όλα. Στο όχι και τόσο μακρινό 2007.
"ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΠΙΟ ΤΟΛΜΗΡΟΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ"
Από τα μέσα της περιόδου 2007-08, όταν ήδη διαφαινόταν ότι το διαζύγιο του Ράικαρντ με την Μπαρτσελόνα ήταν κάτι περισσότερο από πιθανό, στον Τύπο της Ισπανίας και ειδικότερα σε αυτόν της Βαρκελώνης, ξεκίνησε η αναζήτηση των διαδόχων. Όμως όλοι γνώριζαν την άποψη του Κρόιφ. Ο οποίος ένα χρόνο νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2007, είχε δημοσιεύσει στην Vanguardia ένα κείμενο σχετικά με τους προπονητές που του προξενούσαν το ενδιαφέρον. Μεταφράζουμε από την καταλανική εφημερίδα με ημερομηνία 29-1-2007 και τίτλο «αυτοί που δίνουν θέαμα στην Λίγκα»:
«Το να δημιουργείς είναι πάντοτε δυσκολότερο από το να καταστρέφεις. Το ποδόσφαιρο δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα. Εγώ δεν γνωρίζω καμία ομάδα και κανέναν προπονητή που να θέλει να δεχτεί γκολ. Για να κερδίσεις όμως τα παιχνίδια, υπάρχουν πολλά διαφορετικά στιλ που μπορούν να εφαρμοστούν. Είναι υποχρεωτικό οι μικρές ομάδες να παίζουν πάντοτε αμυντικά; Όχι, όταν υπάρχουν προπονητές πιο τολμηροί από άλλους. Μέσα στη λίστα που έφτιαξα με τις ομάδες που με ικανοποίησαν, βρίσκεται και η Εσπανιόλ.
Ο Βαλβέρδε κόπιασε πολύ μέχρι να πάρει μπροστά. Είναι αδύνατο να εφαρμόσεις αυτά που θέλεις σε μερικές μέρες. Οι ίδιοι που τώρα του προσφέρουν πρόωρη ανανέωση στο συμβόλαιο, πριν λίγους μήνες ήθελαν να τον διώξουν. Για κάποιον που ως ποδοσφαιριστής έπαιζε στην επίθεση, του είναι σχεδόν αδύνατο να μην ποντάρει ως προπονητής υπέρ ενός ποδοσφαίρου με κυκλοφορία της μπάλας και δημιουργικούς προσανατολισμούς. Οι γενναίες επιλογές του Βαλβέρδε δεν ήταν εύκολο να έχουν άμεση επιτυχία.
Όμως το να τοποθετήσεις στο κέντρο του γηπέδου και μπροστά, πέντε παίκτες με τα χαρακτηριστικά των Ντε λα Πένια, Ριέρα, Ρουφέτε, Λουίς Γκαρθία και Ταμούδο, δεν είναι κάτι που θα το τολμούσαν πολλοί προπονητές. Η Εσπανιόλ κάποιες φορές θα παίξει καλά και κάποιες όχι, κάποιες φορές θα κερδίσει και κάποιες θα χάσει, όμως ο κόσμος πηγαίνει στο γήπεδο με όραμα. Πάντοτε λέω ότι είναι σημαντικό να νιώθουν περήφανοι οι φίλαθλοι για τα χρώματα της ομάδας τους, αλλά αυτό το πετυχαίνεις μόνο αν καταφέρεις να τους δώσεις επιχειρήματα για να πιστεύουν ότι θα περάσουν όμορφα στο γήπεδο. Και ο Ερνέστο αυτό το έχει πετύχει».
"ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΡΕΞΗ...!"
Κάπως έτσι λοιπόν, το όνομα του Ερνέστο έγινε καθημερινή αναφορά στις εφημερίδες της Βαρκελώνης. Εκτός από την εκφρασμένη θετικότατη γνώμη του Κρόιφ, βοήθησε πολύ και η καταπληκτική πορεία της Εσπανιόλ στον πρώτο γύρο εκείνης της σεζόν (2007-08), αλλά και η παρουσία των «περίκος» λίγους μόλις μήνες πριν στον τελικό του ΟΥΕΦΑ. Ο Βαλβέρδε έφτασε κάποια στιγμή να θεωρείται ως η μοναδική λύση διαδοχής στην περίπτωση που ο Ράικαρντ δεν προλάβαινε να ολοκληρώσει το συμβόλαιό του, σε μια χρονιά που η Μπαρτσελόνα βολόδερνε αγωνιστικά.
Ο Τύπος έγραψε μάλιστα κάποια στιγμή ότι υπήρξε και επαφή μεταξύ του Txingurri και του φίλου του, τεχνικού διευθυντή των «μπλαουγκράνα», Τσίκι Μπεγκιριστάιν, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει επίσημη αντίδραση από τη διοίκηση της Εσπανιόλ. Ο αντιπρόεδρος των «περίκος», Σεμπαστιάν Χαβιέρ, έστειλε σαφές μήνυμα στην «συμπολίτισσα»: «Ο Τσίκι ξέρει να εκτιμά το καλό και γνωρίζει ότι ο Βαλβέρδε είναι καλός προπονητής, όμως θα συνεχίσει μαζί μας γιατί έχει συμβόλαιο για τα επόμενα χρόνια. Ο Τσίκι ας κάνει μια βόλτα στην Ευρώπη και την Αμερική, όπου θα μπορέσει να βρει πολλούς καλούς προπονητές, όμως ας αφήσει τον Βαλβέρδε στην ησυχία του!».
ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ
Την ίδια περίοδο που το όνομα του Βαλβέρδε βρισκόταν στην επικαιρότητα, ο Τσίκι Μπεγκιριστάιν μαζί με τον αθλητικό αντιπρόεδρο της Μπαρτσελόνα, Μαρκ Ίνγκλα, συναντήθηκαν μυστικά στις 10 Ιανουαρίου του 2008 στα γραφεία μιας τράπεζας στη Λισσαβόνα της Πορτογαλίας με τον γνωστό μάνατζερ Ζόρζε Μέντες, εκπρόσωπο των Μάρκες και Ντέκο που αγωνίζονταν τότε στους «μπλαουγκράνα». Η συζήτηση έγινε – υποτίθεται – για τους δυο παίκτες, όμως λίγο αργότερα προστέθηκε στην παρέα και ένας ακόμα πελάτης του Μέντες, ο Ζοζέ Μουρίνιο!
Η συνάντηση διέρρευσε στην εφημερίδα «Mundo Deportivo» και λίγους μήνες αργότερα, όταν ο Μουρίνιο είχε ήδη υπογράψει στην Ίντερ, ο Ίνγκλα αποκάλυψε ότι ο Πορτογάλος τεχνικός είχε παραδώσει στους εκπροσώπους της Μπαρτσελόνα ένα DVD με λεπτομερή ανάλυση της καταλανικής ομάδας και του τί έπρεπε να γίνει αν αναλάμβανε ο ίδιος την τεχνική ηγεσία. Η συγκεκριμένη κίνηση είχε εντυπωσιάσει τη διοίκηση της Μπαρτσελόνα, όμως τελικά το θέμα δεν προχώρησε. Ο Ίνγκλα μάλιστα είχε δηλώσει ότι ο Μουρίνιο αυτοπροτάθηκε, ο νυν τεχνικός όμως της Ρεάλ τον διέψευσε μιλώντας στο Κρατικό Πρακτορείο Ειδήσεων της Πορτογαλίας, αρνούμενος όμως να κάνει περαιτέρω σχόλια.
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΑΡΔΙΟΛΑ
Όπως γνωρίζουμε όλοι, ο Λαπόρτα αποφάσισε τελικά να «ρισκάρει», δίνοντας τον πάγκο της ομάδας στον Γουαρδιόλα. Οι ατελείωτες επιτυχίες τον δικαίωσαν απόλυτα, όμως όλοι στη διοίκηση της Μπαρτσελόνα συνεχίζουν να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη μέρα που ο Πεπ θα αναζητήσει αλλού τη συνέχεια της καριέρας του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όλες οι ανανεώσεις που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο προπονητής της Μπαρτσελόνα, είναι μονοετείς, αποφεύγοντας έτσι μια μακρόχρονη δέσμευση, αντίθετα με την επιθυμία του Ροσέλ που θα ήθελε να τον δει να γίνεται ο αντίστοιχος «Φέργκιουσον» των «μπλαουγκράνα».
Πριν λίγο καιρό ο Γουαρδιόλα βρέθηκε στην Ιταλία, σε μια εκδήλωση της Μπρέσια, (στην οποία είχε αγωνιστεί το 2005). Εκεί τον πλησίασε η ιταλική τηλεόραση και συνομίλησε μαζί του. Την επόμενη μέρα ξέσπασε ένα μικρό «σκάνδαλο» στην Ισπανία, αφού η RAI είχε μεταδώσει δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες κάποια στιγμή θα πάψει να είναι ο προπονητής της Μπαρτσελόνα. Ο ίδιος πάντως, σε ανύποπτο χρόνο έχει εκμυστηρευτεί σε ανθρώπους του συλλόγου ότι ο «κύκλος» του θα μπορούσε να ολοκληρωθεί το πολύ μετά από μια πενταετία.
Πολλά θα εξαρτηθούν τόσο από τη συμπεριφορά της ομάδας, το κίνητρο των παικτών και την εμπιστοσύνη του κόσμου στο πρόσωπό του, όσο και από την προσωπική του φιλοδοξία να δοκιμάσει τις ικανότητές του σε κάποιον άλλο σύλλογο. Οι σχέσεις του με τον Ροσέλ μπορεί να καλές – καλύτερες από ότι με τον Λαπόρτα – όμως γενικά ο Γουαρδιόλα προτιμά να κρατάει αποστάσεις και ισορροπίες. Αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι ο κύκλος του Πεπ θα ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2012 και ήδη έχει ξεκινήσει η σπέκουλα για το ποιος θα μπορούσε να τον διαδεχτεί.
ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟΝ ΒΑΛΒΕΡΔΕ (;)
Είναι γνωστή σε όλους η πολύ στενή φιλία που συνδέει τον Βαλβέρδε και τον Γουαρδιόλα. Εκτός από τους φιλικούς δεσμούς, υπάρχει και αμοιβαία εκτίμηση στον επαγγελματικό τομέα, εκεί που η φιλοσοφία και των δυο θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμπίπτει. Επειδή λοιπόν είναι σχεδόν σίγουρο πως όταν αποφασίσει να αποχωρήσει από την Μπαρτσελόνα ο Γουαρδιόλα, θα του ζητηθεί να προτείνει τον διάδοχό του, άλλο τόσο σχεδόν σίγουρο είναι και το ότι ο ίδιος θα υποδείξει τον νυν τεχνικό του Ολυμπιακού. Ίσως όχι απαραίτητα ως τη μοναδική λύση, αλλά οπωσδήποτε ως ένα από τα ονόματα μιας πολύ μικρής.
Ο Γουαρδιόλα «πονάει» την Μπαρτσελόνα, όχι τώρα που είναι προπονητής και έχει γεμίσει κούπες το μουσείο της, αλλά από τότε που μπήκε πιτσιρικάς στη Μασία. Η φιλοσοφία του Κρόιφ δεν πέρασε μόνο στον ίδιο, αλλά και στον Βαλβέρδε. Και αυτό πέρα από την φιλία τους, είναι το μεγαλύτερο επιχείρημα για να τον προτείνει ως διάδοχό του. Αλλά και ένα τεράστιο επιχείρημα για την ίδια τη διοίκηση όταν θα κληθεί να αποφασίσει. Το πλάνο, η μεθοδολογία, οι τακτικές, οι λογικές, το ποδοσφαιρικό στιλ, όλα μοιάζουν.
Μέσα στο γήπεδο πίεση ψηλά, πίεση παντού, δημιουργία, συνεργασίες, πολλές πάσες, συνεχόμενη κίνηση στο χώρο χωρίς τη μπάλα, αυτοματισμοί, επιθετικός προσανατολισμός, όμορφο θέαμα. Και έξω από αυτό, σοβαρότητα, μεθοδικότητα, σωστή προπόνηση, πειθαρχημένα αλλά και χαρούμενα αποδυτήρια, σωστή οργάνωση, αφοσίωση στη δουλειά. Τα αναγνωρίζουν όλα αυτά στον Γουαρδιόλα, αλλά τα βλέπουν και στον Ερνέστο. Όχι μόνο ο Κρόιφ, αλλά και η διοίκηση της Μπαρτσελόνα, ο Θουμπιθαρέτα, ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι.
ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ
Μιλώντας τις τελευταίες μέρες με δημοσιογράφους της As, της Mundo Deportivo και της Sport, όλοι συμφώνησαν σε δυο πράγματα. Πρώτον, ότι ο Βαλβέρδε δεν έχει σταματήσει στιγμή να θεωρείται από τον καταλανικό Τύπο και τη διοίκηση της Μπαρτσελόνα ως μια από τις πιθανότερες λύσεις για τον πάγκο των «μπλαουγκράνα» όταν ο Γουαρδιόλα αποφασίσει να φύγει. Έτσι κι αλλιώς όλοι βλέπουν πολύ δύσκολο – σχεδόν αδύνατο – ο διάδοχος να προέρχεται από το άμεσο περιβάλλον του συλλόγου (Barcelona B κλπ).
Το δεύτερο στο οποίο συμπίπτουν οι Ισπανοί συνάδελφοι, είναι το ρίσκο για οποιονδήποτε κληθεί να αναλάβει την ομάδα μετά τον Γουαρδιόλα. «Ο επόμενος προπονητής θα είναι καμένος, καταδικασμένος έστω και υποσυνείδητα στη συνεχόμενη σύγκριση με τον προκάτοχό του, ίσως παράλογα, ακόμα και άδικα αναλώσιμος, σίγουρα πάντως κάτω από την σκιά των αμέτρητων τίτλων του Πεπ. Θα πρέπει να διαθέτει άντερα και την ικανότητα να προσφέρει θέαμα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αυτό θα είναι το μόνο που θα του δώσει πίστωση χρόνου. Στα θετικά είναι ότι η Μασία παράγει ασταμάτητα παίκτες και ότι πολλά μεγάλα αστέρια του σήμερα είναι ακόμα πολύ μικροί σε ηλικία».
Θα είναι ο Βαλβέρδε αυτός που θα κληθεί να περάσει την Μπαρτσελόνα στην μετά Πεπ εποχή; Και αν ναι, θα μπορέσει να κουμαντάρει σωστά το «καράβι» των «μπλαουγκράνα»; Στην πρώτη ερώτηση η απάντηση είναι ότι έχει πιθανότητες. Στη δεύτερη είναι ότι έχει ικανότητες. Το τι θα γίνει τελικά, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Εμείς κλείνουμε το κείμενο με την τοποθέτηση του δημοσιογράφου Francesc Aguilar, στην Mundo Deportivo της 6ης Απριλίου του 2011:
«Ο Txingurri έκανε πρωταθλητή τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα πριν λίγες μέρες και θα έπρεπε να έχει ήδη υπογράψει σε κάποια από τις μεγάλες ομάδες της Ισπανίας που ψάχνουν προπονητή. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε απέδειξε την ποιότητά του ως τεχνικός, όταν ο Θουμπιθαρέτα του έδωσε τον πάγκο της Αθλέτικ. Το ίδιο έκανε στη συνέχεια και στην Εσπανιόλ. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί χρειάστηκε να πάει μέχρι την Ελλάδα για να αποδείξει τις ικανότητές του.
Ο Txingurri φτιάχνει ομάδες που παίζουν όμορφο ποδόσφαιρο, διαχειρίζεται σωστά τα αποδυτήρια, είναι ένας προπονητής στο στιλ του Γουαρδιόλα, με τον οποίο τον συνδέει μια στενή φιλία. Απόδειξη είναι το ότι ο Κρόιφ πάντοτε υποστήριξε την υποψηφιότητά του για τον πάγκο της Μπαρτσελόνα, στην περίπτωση που ο Πεπ κουραστεί να κερδίζει και να κάνει συλλογή από τίτλους. Ο Βαλβέρδε αξίζει να βρίσκεται στην Πριμέρα Ντιβισιόν και το ισπανικό ποδόσφαιρο πρέπει να τον φέρει γρήγορα πίσω στην πατρίδα».
Πηγή: Sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις