Υποκλίθηκε και αυτή στο «άλλο» ποδόσφαιρο

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η ομάδα του θρυλικού πολυνίκη σερ Αλεξ Φέργκιουσον, ήταν η μόνη που θεωρούσαμε ικανή να σταθεί απέναντι στην Μπαρτσελόνα και να την κοντράρει στα ίσα.

Γράφει ο Νίκος Κατσαρός...

Και πράγματι αυτό συνέβη. Για... δεκαπέντε λεπτά. Μετά η Μπάρτσα είχε αντίπαλό της απλώς μια άλλη ομάδα, σαν κάποια από αυτές που βρήκε μπροστά της στην πορεία της προς τον τελικό και τις οποίες «καθάρισε» εύκολα ή έστω λίγο πιο δύσκολα, όπως π.χ. τη Ρεάλ.

Η Μάντσεστερ βρέθηκε αντιμέτωπη με το «άλλο» ποδόσφαιρο. Οχι αυτό που γνωρίζαμε μέχρι πριν από δύο τρία χρόνια, αλλά με ένα «προϊόν» που παράγεται μόνο στη Μασία και έχει ονομασία προέλευσης «Μπαρτσελόνα» ως σήμα κατατεθέν, ώστε να μην μπορεί να το αντιγράψει κανείς.

Για το πώς παίζει η Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα και γιατί δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει καμία ομάδα στον πλανήτη, έχουν γραφεί χιλιάδες κείμενα, που είναι βέβαια σχεδόν πανομοιότυπα. Είναι περιττό λοιπόν να προστεθεί ακόμη ένα. Καταθέτοντας την ταπεινή μου άποψη, όπως έχω δημοσιογραφικό καθήκον, για τον τελικό του «Γουέμπλεϊ», το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ στους παίκτες και τον τεχνικό της καταλανικής ομάδας για ένα ακόμη απολαυστικό βράδυ που μας χάρισαν και για τη συνεισφορά τους στην επιβεβαίωση ότι το άθλημα που υπηρετούν είναι το δημοφιλέστερο στον κόσμο.

Θα ήθελα απλά να επισημάνω δύο τρία πράγματα που πιστεύω ότι αξίζει να τονιστούν από το προχθεσινό τελικό. Το ένα αφορά τη διαιτησία του Ούγγρου Κασάι, που συνέβαλε σημαντικά με τα λίγα σφυρίγματά του στο να απολαύσουμε το θέαμα. Αν μέτρησα σωστά, στα πρώτα 30' είχε διακόψει τον αγώνα μόνο δύο τρεις φορές!

Το άλλο είναι η υψηλής ποιότητας τηλεοπτική κάλυψη του αγώνα. Οι Αγγλοι παραγωγοί χρησιμοποίησαν ίσως και περισσότερες από τριάντα κάμερες, με μαεστρικό τρόπο, ώστε να αναδείξουν σε απόλυτο βαθμό το σπουδαίο αυτό γεγονός. Και το τρίτο είναι ότι οι αλλαγές του Γκουαρδιόλα -που έδωσαν την ευκαιρία να αποθεωθούν οι σκόρερ Πέδρο και Βίγια, αλλά και ο εμβληματικός αρχηγός Πουγιόλ-, καθώς και η απότιση φόρου τιμής στον Αμπιντάλ, έναν πραγματικό νικητή σε μια μάχη ζωής, κατέδειξαν ότι η Μπάρτσα δεν είναι μόνο μια μεγάλη ομάδα, αλλά και μια μεγάλη οικογένεια.

Πηγή: Goal

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις