Ο Διονύσης Ελευθεράτος γράφει για την ελλιπή απαιτητικότητα που έχουμε από τις ποδοσφαιρικές μας ομάδες, με αποτέλεσμα να είμαστε επιεικείς και να μην βλέπουμε τα (πολλά) στραβά τους…
Συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά μήπως είμαστε υπερβολικοί; Μήπως οι εμφανίσεις που έκαναν τούτη την αγωνιστική οι «αιώνιοι» δεν δικαιολογούν τόσο θετικά (για την περίπτωση του Παναθηναϊκού) ή τόσο διθυραμβικά (περίπτωση Ολυμπιακού) σχόλια, όσο ήταν αυτά που αφειδώς μοίρασαν τα ΜΜΕ; Ρητορικά ρωτώ κι απαντώ: ναι, είμαστε υπερβολικοί. Γιατί; Πρωτίστως διότι έχουμε γίνει ανεπαρκώς απαιτητικοί.
Ας αρχίσουμε με τον Ολυμπιακό, ο οποίος όντως παρουσιάζει μέχρι στιγμής την πιο καλοδουλεμένη και φιλική στο μάτι του θεατή ομάδα -αν προτιμάτε, την μόνη (ανάμεσα στους «μεγάλους») ομάδα που αποπνέει ποδοσφαιρική υγεία. Σύμφωνοι, από την επίτευξη του 1-0 και μέχρι τη λήξη του ματς οι ερυθρόλευκοι έκαναν ό,τι ήθελαν στο γήπεδο - κι η αλήθεια είναι πως αυτό το «ό,τι» συμπεριλάμβανε καλό θέαμα. Γιατί, όμως, να καταχωνιάσουμε στο περιθώριο της κριτικής μας -ή και να εξαφανίσουμε πλήρως- κάποια «αλλά»; Μόνο και μόνο επειδή αυτή τη φορά το καλό ημίχρονο του Ολυμπιακού ήταν το δεύτερο;
Ένα ημίωρο αγώνα κύλησε, προτού αποφασίσουν οι ερυθρόλευκοι να ... βγουν για τα καλά στο γήπεδο. Ένα δεκάλεπτο κερκυραϊκής πρωτοβουλίας συμπληρώθηκε στην επανάληψη, προτού αρχίσει να δίνει ο Ολυμπιακός το ρεσιτάλ του, απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι κατά πολύ υποδεέστερος. Ένα τέταρτο αξιοπρεπούς μπάλας στο πρώτο μέρος και μισή ώρα (ίσως κάτι παραπάνω) θεαματικού ποδοσφαίρου στην επανάληψη είναι λόγος να επισημαίνεις τις δυνατότητες των πρωτοπόρων της Σούπερ Λιγκ και τη διαφορά που τους χωρίζει από ομάδες επιπέδου Κέρκυρας.
Δεν είναι λόγος να ανακαλύπτεις φοβερή και τρομερή πρόοδο- άλλωστε οι ερυθρόλευκοι είχαν δώσει δείγματα βελτίωσης της εικόνας τους στα εκτός έδρας ματς από την εκπνοή του 2010, στη Λάρισα (στο πρώτο 45λεπτο) και κυρίως στην αναμέτρηση Κυπέλλου της Τρίπολης. Περισσότερο αξιοπρόσεκτη βρίσκω την κυριακάτικη ... αλτρουιστική ωριμότητα του Πάντελιτς και τις επιδόσεις του Μοντεστό, παρά τη γενική επιβεβαίωση των φετινών ερυθρόλευκων αρετών, οι οποίες, μάλιστα έλαμψαν μόλις στο μισό ματς.
Κάποιος θα πει: «Καλά, πρέπει οπωσδήποτε μια ομάδα να κεντάει επί 90΄ για να πούμε καλά λόγια;». Όχι, αλλά να μη χάνουμε το μέτρο στους χαρακτηρισμούς και το μέτρημα των καλών χρονικών διαστημάτων της υπό «εξέταση» ομάδας. Διότι αν αύριο - μεθαύριο ο Ολυμπιακός παίξει μπαλάρα επί 80-90΄, εναντίον αντιπάλου ισχυρότερου της Κέρκυρας, τι θα πούμε: «Τον βλέπει η Μπάρτσα και ζηλεύει»; «Καταφθάνει ο Γκουαρντιόλα στο λιμάνι παρακαλώντας τον Βαλβέρδε να του δώσει τη συνταγή»:
«Εικόνα που δεν αλλάζει» έγραψε ο Δημήτρης Σαραβάκος σχολιάζοντας το σαββατιάτικο ματς του Παναθηναϊκού και η κρίση του με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Διάβολε, έναν ελλιπέστατο Άρη είχαν να δαμάσουν οι πράσινοι. Το κατάφεραν με καρδιοχτύπια, το κατάφεραν εμφανίζοντας χτυπητές αδυναμίες, από τις οποίες είναι μάλλον απίθανο να απαλλαγούν ολοκληρωτικά φέτος (η έμφαση στο «ολοκληρωτικά»). Προσωπικά δεν είδα ενδείξεις ουσιαστικής ανάκαμψης.
Δεν υποτιμώ καθόλου τις νίκες που καταφθάνουν έπειτα από τέτοιες εμφανίσεις. Αντιθέτως, βρίσκω κάτι το συγκινητικό στην προσπάθεια των παικτών και του προπονητή να ξορκίσουν τα σημάδια της διοικητικής εγκατάλειψης, αλλά και τις συνέπειες λαθών, τα οποία χρεώνεται η προηγούμενη τεχνική ηγεσία και φυσικά η διοίκηση (τότε που υπήρχε). Άλλο είναι όμως να επισημαίνεις πόσο αντίξοες είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες πασχίζει να συνέλθει ο ΠΑΟ κι άλλο να μετατρέπεις αυτήν την επισήμανση σε ... μπλάνκο που σβήνει τα κριτήρια σχετικά με το τι είναι καλό, μέτριο ή κακό ποδόσφαιρο.
Όχι, δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που κλαψουρίζουν όλη μέρα επειδή δεν βλέπουν από τις ελληνικές ομάδες μπάλα επιπέδου Πριμέρα Ντιβιζιόν ή Πρέμιερ Λιγκ. Απλώς δεν πιστεύω ότι το αντίβαρο στην ιδιότητα του αιθεροβάμονα είναι η τάση να βαφτίζουμε το κακό «μέτριο», το μέτριο «καλό» και το καλό «υπέροχο». Εν προκειμένω η πολλή επιείκεια μαρτυρά ελλιπή απαιτητικότητα. Κι αν εξοικειωθούμε σε αυτήν την έλλειψη, κανείς δεν θα νιώσει την παραμικρή πίεση να προσφέρει καλύτερη μπάλα. Κανείς.
Πηγή: sday.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις