«Δίκαια, άδικα και πικρό το ψέμα»

Μέσα από τη μακροσκελή τοποθέτησή του μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι επί σειρά ετών οι φίλοι της ΑΕΚ ελάμβαναν μια στρεβλή εικόνα για την κατάσταση που επικρατούσε στην ΠΑΕ, ειδικά από το καλοκαίρι του 2006 ως το Νοέμβριο του 2008 (όταν ο Ντέμης παραιτήθηκε - κατ’ άλλους πήδηξε πρώτος από το καράβι).

Στο διάστημα αυτό οι φίλοι της ομάδας εξαπατήθηκαν κι ενώ έσπαγαν το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ των εισιτηρίων διαρκείας για να στηρίξουν ένα όραμα που είχε πάψει να υπάρχει! Εξαπατήθηκαν διότι είχαν την ενημέρωση για μια ομάδα ανθρώπων η οποία είχε συσπειρωθεί γύρω από τον Νικολαΐδη και συμφωνούσε σε κάθε βήμα του.

Εκ του αντιθέτου σήμερα διαπιστώνει ότι η μία πλευρά κατηγορεί τον τέως πως έπραττε κατά το δοκούν καταστρατηγώντας κάθε λογική χρηστής διαχείρισης και οδηγώντας την ΠΑΕ στο μονοπάτι της οικονομικής εξαθλίωσης, ενώ η άλλη (αυτή του Ντέμη) μας ενημερώνει ότι δεχόταν ενοχλητικές παρεμβάσεις και διαρκείς αμφισβητήσεις οι οποίες δυσχέραιναν το έργο του.

Δίκαια, άδικα και το πικρό ψέμα

Στις αρχές του 2011 και μόλις μερικές ημέρες πριν την αναλυτική παρουσίαση του διαχειριστικού ελέγχου _ το πόρισμα του οποίου θα δοθεί τη δημοσιότητα την ερχόμενη Δευτέρα ή Τρίτη _ διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν πλέον διακριτά χαρακώματα. Μαχαίρια ακονίζονται...

Ο Ντέμης έχει κατηγορηθεί για κακοδιαχείριση εσόδων και κεφαλαίων της εταιρίας ενώ εκείνος επιμένει ότι οι μέτοχοι γνώριζαν κάθε κίνησή του και τώρα τον χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να καλύψουν δικές τους αδυναμίες.

Πολλά πράγματα από όσα αναφέρει στην ανακοίνωσή του είναι αληθή, ωστόσο έχει παραλείψει αρκετά ακόμα τα οποία προκάλεσαν οικονομική αιμορραγία στην εταιρία και αγωνιστική δυσπραγία στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Όπως επί παραδείγματι η άνευ λόγου διάλυση της ομάδας που το καλοκαίρι του 2008 κατέκτησε το πρωτάθλημα στα γήπεδα και το φόρτωμα του ρόστερ με ποδοσφαιριστές οι οποίοι κόστισαν τεράστια ποσά (Σκόκο και Τζιμπούρ) και είχαν πολύ μεγάλα συμβόλαια (Μαϊστόροβιτς, Μπασινάς, Κυργιάκος, Τζιμπούρ, Σκόκο, Χουανφράν).

Όλα αυτά όμως μικρή σημασία έχουν πλέον. Τα δύο ψέματα που πληγώνουν περισσότερο είναι η παρουσίαση μιας επίπλαστης ενότητας και αδελφοσύνης στις σχέσεις των μετόχων μεταξύ τους αλλά και με τον πρόεδρο (την οποία ο Ντέμης συντηρούσε με κάθε τρόπο) και εκείνο το δήθεν ρομαντικό «αποχωρώ διότι ο κόσμος δεν ακολούθησε αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου» με το οποίο προσπάθησε να δικαιολογήσει το φευγιό του.

Ο Ντέμης έφυγε για δύο λόγους: αφενός διότι συνειδητοποίησε ότι οι μέτοχοι δεν του είχαν πλέον εμπιστοσύνη _ όπως πλέον προς τιμήν του παραδέχεται _ κι αφετέρου γιατί κατάλαβε ότι η ομάδα-έκτρωμα που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2008, ουδεμία σχέση είχε με εκείνη που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια μέσα στα γήπεδα λίγους μήνες νωρίτερα. Έστω και με δυόμισι χρόνια καθυστέρηση, οι πραγματικοί λόγοι της παραίτησης του βγήκαν στον αφρό από τον ίδιο κι έπαψαν να είναι ένα κοινό μυστικό.

Ωστόσο όλος αυτός ο ντόρος δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να διχάζει και πάλι τους φίλους της ΑΕΚ. Επί τη ευκαιρία της τοποθέτησής του η οποία είχε χαρακτήρα υπερασπιστικό για τα πεπραγμένα του και όσα του καταλογίζονται, ο Ντέμης ίσως όφειλε να απαντήσει και σε άλλες, πιο ουσιαστικές απορίες. Ερωτήματα για τα οποία έχει και ο ίδιος σοβαρό μερίδιο ευθύνης όπως:

• Πως έφτασε η ΑΕΚ στο σημείο από την υπαγωγή στο άρθρο 44, τη ρύθμιση των χρεών προς το Δημόσιο και το σβήσιμο εκείνων προς τους ιδιώτες να παρουσιάζεται υπερχρεωμένη το καλοκαίρι του 2009 (στο τέλος δηλαδή της σεζόν κατά τη διάρκεια της οποίας δαπανήθηκαν 18 εκατ. ευρώ για μεταγραφές και συμβόλαια παικτών με αποφάσεις του Ντέμη);

• Γιατί δεν προχώρησε ποτέ το πλάνο με το οποίο έπεισε τον κόσμο να τον εμπιστευθεί και το οποίο προέβλεπε ότι τρία χρόνια μετά την ανάληψη της προεδρίας το ρόστερ της ΑΕΚ θα αποτελείτο ως επί το πλείστον από έλληνες εν ενεργεία διεθνείς ποδοσφαιριστές ενώ κάθε καλοκαίρι το φόρτωνε με καραβιές ξένων αμφιβόλου ποιότητας;

• Τι έγινε με το περίφημο Allianz Arena στον σκουπιδότοπο του ΟΔΔΥ και γιατί δεν θέλησε να ψάξει ποτέ λεπτομερώς την περίπτωση της Νέας Φιλαδέλφειας; Που είναι εκείνα τα περίφημα μνημόνια που δήθεν εξασφάλιζαν την περάτωση του έργου;

• Γιατί γέμιζε τα κεφάλια των ΑΕΚτζήδων με απατηλές προσδοκίες και εγωιστικές ιδέες ότι μόνο ένα τεράστιο γήπεδο - εμπορικό κέντρο μπορεί να κάνει μια ομάδα μεγάλη, ενώ ταυτόχρονα διαπίστωνε ότι είχε αρχίσει να χάνει την εμπιστοσύνη των μετόχων;

• Γιατί έπρεπε να γίνονται 10-15 μεταγραφές κάθε καλοκαίρι ενώ υποτίθεται ότι το τμήμα σκάουτ (όπως ο ίδιος βεβαίωνε) έκανε καλή δουλειά και ο προγραμματισμός ήταν πάντοτε μελετημένος;

• Γιατί ξέχασε ότι το 2004 όλοι οι μέτοχοι μαζί αποφάσισαν (και μάλιστα το υπέγραψαν εν λευκώ) ότι ο Ντέμης θα αποφασίζει μόνος του και για όλα, όχι μόνο στο τρόπο διοίκησης και στελέχωσης της ΠΑΕ αλλά και σε θέματα προπονητών, γυμναστών και παικτών;

• Γιατί δέχθηκε να μπει αυτή η τεράστια ρήτρα στο συμβόλαιο του Φερέρ τον οποίο απομάκρυνε μερικούς μήνες μετά την υπογραφή τετραετούς συνεργασίας αναγκάζοντας την ΠΑΕ να πληρώνει τον Ισπανό ως το περασμένο καλοκαίρι;

• Γιατί εξώθησε σε παραίτηση τον Ίλια Ίβιτς, τον μοναδικό συνεργάτη του που κατά τη διάρκεια της θητείας του Ντέμη στην προεδρία, τον βοήθησε να βρει με μαζεμένα μπάτζετ ποδοσφαιριστές που πραγματικά βοήθησαν την ΑΕΚ;

• Ποιον ενδιαφέρει αν ο Ψαριανός του έστελνε sms για ποδοσφαιριστές και με ποιο σκοπό το αναφέρει; Μήπως είναι μέτοχος και δεν ξέρουμε; Αν το έλεγε για τον Παππά, τον Νοτιά ή τον Κανελλόπουλο θα είχε μια ουσία. Ποιον ενδιαφέρουν αλήθεια αν του έκανε μεταγραφικές εισηγήσεις ο Ψαριανός;

• Σε τι ωφέλησε η πρόσληψη του Γκέραρντ αφού ουδέποτε τον εμπιστεύθηκε στις εισηγήσεις για νεαρούς ποδοσφαιριστές που έκανε ο Ολλανδός;

• Γιατί άφησε να αποχωρήσουν τόσο εύκολα οι Λυμπερόπουλος, Δέλλας, Ριβάλντο, οι κολώνες της ΑΕΚ τη σεζόν 2007-08 ενώ ευαγγελιζόταν ότι ομάδα αυτή ήταν η πρωταθλήτρια των γηπέδων;

• Γιατί το Μάιο του 2005, κατά τη διάρκεια των εκλογών της Ερασιτεχνικής, παρενέβη με τρόπο καθοριστικό ώστε να μπλοκάρει την εκλογή του Δημήτρη Μελισσανίδη ο οποίος είχε στα σκαριά την κατασκευή γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια; Το ότι κατάφερε να την αποτρέψει ήταν ή όχι ένα ιστορικό λάθος; Κι αν είχε τότε αποφευχθεί, μήπως σήμερα η ΑΕΚ θα είχε δικό της γήπεδο;

• Κι αφού είδε ότι έχασε έστω έτσι τον τίτλο, γιατί δεν επέστρεψε στο αρχικό πλάνο παρά προτίμησε να φορτώσει την ομάδα με μεγάλα συμβόλαια;

• Γιατί δεν φρόντισε ώστε η αποχώρησή του να γίνει με ομαλό τρόπο κι αφού πρώτα θα είχε εξασφαλίσει μια διάδοχη κατάσταση εμπιστοσύνης παρά τα βρόντηξε κι έφυγε στα καλά του καθουμένου αφήνοντας την ΑΕΚ ακέφαλη σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο;

• Γιατί έλεγε διαρκώς ότι τις αποφάσεις τις έπαιρνε αυτός και οι συνεργάτες του δεν θα έπρεπε να δέχονται την παραμικρή κριτική ενώ τώρα βγάζει στη φόρα ένα σωρό παρεμβάσεις στο έργο του;

Δικαίως υπερασπίζεται τον εαυτό του ο Νικολαΐδης, αλλά οι αλήθειες δεν πρέπει να μένουν ποτέ μισές. Η μπόρα του διαχειριστικού θα περάσει, αλλά η ομάδα θα παραμένει στο ίδιο επίπεδο αβεβαιότητας που βρίσκεται και τώρα. Αυτό που όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε. Και πλέον μόνο μια γενναία απόφαση επιστροφής στο πλάνο του 2004 μπορεί να αποτελέσει βιώσιμη λύση.

Πηγή: sport24.gr