Facebook Pixel Ναι, ρε "Ice man", πάγωσε τη μιζέρια!
| 2011-07-19 16:30:00

Ναι, ρε "Ice man", πάγωσε τη μιζέρια!

Ναι, ρε "Ice man", πάγωσε τη μιζέρια!

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τη νέα μεταγραφή της ΑΕΚ, τον Έιντουρ Γκούντγιονσεν, τις εγγυήσεις του Ισλανδού και το ηθικό των οπαδών της Ενωσης πουε είναι και πάλι ψηλά.
 

Αναλυτικά το άρθρο του:

Δεν είναι κακό που κάποιοι (ιδιοτελώς ή όχι, δεν έχει μεγάλη σημασία) προσπαθούν να υποβαθμίσουν (διότι όποιος επιχειρήσει να την απαξιώσει τελείως θα φανεί απλώς γελοίος…) τη μεταγραφή του Γκούντγιονσεν. Δεν πρέπει να εκνευρίζεται ο ΑΕΚτσής όταν βλέπει τις επιδόσεις του Ισλανδού τα δύο τελευταία χρόνια. Ούτε είναι ηλίθιος για να θεωρεί ότι στα 32 του είναι κράμα Ντρογκμπά – Ρούνεϊ. Ξέρει πολύ καλά ότι ο λόγος γίνεται για την ΑΕΚ στην οποία πιθανότατα θα παίζει πάλι βασικός ο Γεωργέας και έχει αυθεντικούς αμυντικούς μέσους τον Μάκο και τον Γκέντζογλου. Αλλά, από την άλλη πλευρά, ουδείς μπορεί να του στερήσει τη χαρά για μια μεταγραφή και σπουδαία, αλλά και ουσιαστική!

Για λίγες στιγμές, ώρες, ημέρες, ο ΑΕΚτσής μπορεί να ονειρεύεται. Καλώς ή κακώς δεν τον ενδιαφέρει ότι η Ενωση χρωστάει σχεδόν σε όλους τους παίκτες της και ότι το μέλλον της είναι πιο αβέβαιο παρά ποτέ τα τελευταία χρόνια. Εχει άλλα προβλήματα, πολύ σοβαρότερα, στην καθημερινότητά του. Του αρκεί ότι ο Γκούντγιονσεν φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο όφελος για την Ενωση. Ότι το ηθικό των οπαδών της είναι και πάλι ψηλά. Ότι τους «έφτιαξε» για λίγες ημέρες και όλο το καλοκαίρι σε ό,τι αφορά την ομάδα τους (άλλωστε η φοροεπιδρομή στις τσέπες μας ξεκινά από τον Σεπτέμβριο…). Το ιδανικό για την ΑΕΚ θα είναι να μην αποδειχθεί αυτό το σημαντικότερο κέρδος, αλλά να πάρει από τον Ισλανδό ό,τι περισσότερο μπορεί. Προς στιγμήν, χάρη στο μπλα μπλα του Γκρέταρσον, ο «Ιce man» «πάγωσε» την μιζέρια στην Ενωση, ίσως και σε ολόκληρο το ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα, για το οποίο απείρως πιο σημαντικό είναι το ξεκαθάρισμα με το “Koriοpolis” (παρεμπιπτόντως, όσοι έχετε χρόνο διαβάστε τη δικογραφία που «βγήκε» χθες και… πέστε κάτω για το τι γινόταν κυρίως στην Β΄ Εθνική -(http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=411581&h1=true)

Ποιες είναι οι… δικές μου εγγυήσεις για τον Γκούντγιονσεν; 1ον: η καταγωγή του: ειλικρινά, δυσκολεύομαι να θυμηθώ πολλούς Σκανδιναβούς που ήρθαν στην Ελλάδα και δεν έδωσαν αυτό που μπορούσαν. Σίγουρα υπήρχαν ορισμένοι που υστέρησαν, με τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα τον Ντένις Ρόμενταλ, αλλά αν συγκριθούν με μεταγραφές από… άλλους τόπους, η σύγκριση είναι… ασύγκριτη και τα ποσοστά ευστοχίας στις μεταγραφές από τη συγκεκριμένη αγορά πολύ υψηλά. Και δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις Ντόκεν, Αλμπερτσεν, Σάντμπεργκ και Χένρικ Νίλσεν που είχαν αποκτηθεί όταν επιτρέπονταν μόνο δύο μεταγραφές ξένων και το ποδόσφαιρο ήταν πέντε ταχύτητες πίσω. Η αναφορά γίνεται σε μεταγραφές Σκανδιναβών την τελευταία δεκαετία. Και επειδή είχα την τύχη να συζητήσω πολλές φορές από κοντά για πέντε χρόνια με τον Ρενέ Χένρικσεν, είχα την ευκαιρία να καταλάβω πολλά για την παιδεία και την επαγγελματική νοοτροπία τους. Δεν υπάρχει περίπτωση, λοιπόν, ο Γκούνγκιονσεν να μην προσπαθήσει, να μην βρει κίνητρα (παρότι θα αγωνιστεί στο χαμηλότερου βεληνεκούς πρωτάθλημα της καριέρας του μετά το… ισλανδικό) να αντιμετωπίσει τη συνεργασία του με την ΑΕΚ ως συνδυασμό «αρπαχτής», «παρκαρίσματος» και διακοπών.

2η «εγγύηση»: η ζωή στην Αθήνα. Η ζωή όπως την απολαμβάνουν παίκτες τέτοιου διαμετρήματος και όχι εμείς οι… θνητοί. Οι Σκανδιναβοί γουστάρουν τα πάντα στην Ελλάδα και κυρίως το κλίμα της, τον ήλιο της, τη μεγάλη ημέρα της, την χαλαρή καθημερινότητα. Είτε είναι «σπιτόγατοι» σαν τον Χένρικσεν που πήγε για πρώτη (και τελευταία) φορά στα μπουζούκια όταν ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το νταμπλ το 2004, είτε είναι πιο εξωστρεφείς και «μπερμπάντηδες», όπως φημολογείται ότι ήταν ο Γκούντγιονσεν στην Βαρκελώνη και στο Λονδίνο (αμφότερες πόλεις όπου μπορεί ο οποιοσδήποτε να ζήσει οτιδήποτε, αρκεί να το θέλει και να έχει τα φράγκα). Οσο καλύτερα περνούν έξω από το γήπεδο, τόσο καλύτερο εαυτό βγάζουν στο τερέν. Δεν είναι Νότιοι ή Βαλκάνιοι η Βραζιλιάνοι ή Αργεντινοί που μπορούν να τα γράψουν όλα στα παλιά τους τα παπούτσια και να παρασυρθούν από τα πάντα…

3η εγγύηση: ναι, έχουν δίκιο όσοι επισημαίνουν ότι η καριέρα του όχι μόνο έχει πάρει καθοδική πορεία (άλλο βασικός στην Τσέλσι και αναπληρωματικός στην Μπάρτσα, άλλο βασικός στην Μονακό και παγκίτης στην Στόουκ Σίτι). Ναι, δεν πρέπει να υποτιμηθεί ότι τα δύο τελευταία χρόνια σε όλα τα επίσημα παιχνίδια του με Τότεναμ-Μονακό-Στόουκ Σίτι – Φούλαμ έχει πετύχει δύο γκολ σε 42 ματς! Αλλά, αλήθεια, ποιος αστείος είναι αυτός που θα συγκρίνει το τέμπο του αγώνα και τον ανταγωνισμό της Premier League και της Primera Division με την… Σούπερ Λίγκα;

Όχι, δεν είμαι απ΄ αυτούς που θα «υπογράψουν» ότι ο Γκούντγιονσεν θα γίνει ο «Σισέ» του επόμενου πρωταθλήματος και θα πετύχει 20 - 25 γκολ. Ουδείς μπορεί να το βεβαιώσει, ούτε ο ίδιος. Ποτέ δεν ήταν το γκολ το μεγάλο προτέρημά του. 45/178 είχε με την Τσέλσι στα ντουζένια του (1/4 δηλαδή) και 16/108 με την Μπαρτσελόνα (1/7). Συνολική επίδοση καριέρας ως τώρα από τη Βαλούρ Ρέικιαβικ μέχρι την ΑΕΚ; 70 γκολ σε 352 ματς. Ακριβώς 1/5!

Ολο το ζήτημα, λοιπόν, για την ΑΕΚ, είναι πώς θα τον αξιοποιήσει. Αλλά σ΄ αυτόν τον τομέα όλα είναι ανοιχτά, ακόμη είναι πολύ νωρίς. Ο Χιμένεθ δεν έχει καν κατασταλάξει αν στα περισσότερα ματς θα παίζει 4-4-2 με ρόμβο ή 4-2-3-1. Θα τον βάλει «φουνταριστό»; Δύσκολο, αλλά ας μην αποκλειστεί. Θα τον βάλει πίσω από τον Λύμπε (γιατί ο Μπέλεκ αποκλείεται με την ως τώρα εικόνα του στην προετοιμασία να ξεκινήσει στην ενδεκάδα); Θα τον βάλει δεξιό «φτερό»; Πάντως, το επίπεδο ποδοσφαιρικής παιδείας του «ice man» (πάσα με τη μία, κίνηση χωρίς τη μπάλα, οξύνοια, ομαδικότητα) είναι πολύ ανώτερο από το ένστικτο του σκόρερ. Σε κάθε περίπτωση, η ΑΕΚ καλείται να τον αξιοποιήσει με τους μέσους και τους ακραίους της αν περιμένει από τον Ισλανδό 15+ γκολ στη σεζόν. Και εκεί νομίζω ότι κάπου χωλαίνει (θα ήταν ευχής έργον για την Ενωση να φύγει ο Ντιόπ και να αποκτήσει έναν πιο παραγωγικό και σταθερό σε απόδοση μέσο).

Θα προκύψουν αφορμές και θα έχουμε μέρες να ασχοληθούμε με την ΑΕΚ 2011-2012 που έχασε τρεις πυλώνες της (Σάχα, Σκόκο, Μπλάνκο) και έχει αρκετά ερωτηματικά. Προς το παρόν, ο ΑΕΚτσής δικαιούται να αισθάνεται όμορφα και κεφάτα για πρώτη φορά μετά το γκολ - πρόκριση του «Τράι» στην Τούμπα στην βραδιά πρόκρισης στον τελικό. Διότι ούτε την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού γιόρτασε όπως θα ήθελε, ούτε την κατάκτηση του Κυπέλλου χάρηκε με την ψυχή του ο ΑΕΚτσής… Τώρα, ας απολαύσει τη μεγαλύτερη μεταγραφή ξένου παίκτη στην ιστορία της ομάδας του μετά του Ριβάλντο και του σπουδαίου Κάρλος Γκαμάρα.

Πηγή: gazzetta.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags