Ιταλική επιστροφή με ταβάνι

Ιταλική απόβαση στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου; Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης.

Ναι, αν το δούμε το θέμα μόνο αριθμητικά, ίσως να είναι κι έτσι. Ο Τσέζαρε Πραντέλι οδήγησε με απόλυτη ασφάλεια την εθνική ομάδα της Ιταλίας σε αυτήν, ο Φάμπιο Καπέλο θα είναι με αυτήν της Αγγλίας εκεί και ο Τζοβάνι Τραπατόνι θα καθοδηγήσει τεχνικά τους Ιρλανδούς. Κοινό τους χαρακτηριστικό; Τους αρέσει αυτό που έλεγε παλαιότερα ο πρόεδρος της Γιουβέντους, Τζαμπιέρο Μπονιπέρτι: «Στον αθλητισμό δεν είναι σημαντικό να συμμετέχεις, αλλά να κερδίζεις».

Εντάξει, το γνωρίζουμε ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ευγενή άμιλλα της συμμετοχής, αλλά ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι είμαστε, ασφαλώς και αναγνωρίζουμε την ύπαρξη της διαφορετικής άποψης. Καθείς απλά διαλέγει ποια του ταιριάζει περισσότερο και, ας μην κοροϊδευόμαστε, στη σύγχρονη εποχή ουδείς κάνει κάτι αν δεν στοχεύει σε κέρδος. Βραχύχρονα ή μακρόχρονα, δεν έχει σημασία. Το έχει στο μυαλό του (το κέρδος).

Είναι άλλο αυτό όμως και άλλο να παρουσιάζουν με λίγη δόση υπερβολής τα ιταλικά ΜΜΕ την παρουσία των τριών συμπατριωτών τους στα τελικά του Euro 2012 ως τη μεγάλη επιστροφή των Ιταλών προπονητών στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Τη θεωρούμε συγκυριακή.

Οπως θεωρούμε ότι μετά το τέλος της διοργάνωσης ελάχιστοι θα θυμούνται την ομορφιά του ποδοσφαίρου που θα έχουν παρουσιάσει Ιταλοί, Αγγλοι και Ιρλανδοί. Την τακτική τους και την προσήλωση των ποδοσφαιριστών τους στην αποστολή τους στο γήπεδο ασφαλώς και θα τα μνημονεύσουμε, αλλά δεν θα μας βγάλουν και τα μάτια με την ποιότητά τους.

Αυτό που κατάφεραν και οι τρεις είναι να κάνουν σοβαρές δύο ομάδες (Ιταλία, Αγγλία) που αναζητούσαν ταυτότητα και κάτι το «σοβαρό» στον αγωνιστικό χώρο και μία (Ιρλανδία) να πάρει απ' τους ποδοσφαιριστές της το 100% τους, ώστε και το αποτέλεσμα να είναι σε αντίστοιχο επίπεδο. Με τον Πραντέλι στον πάγκο, για παράδειγμα, η Ιταλία δεν θα βιώσει απόγευμα όπως με τη Νέα Ζηλανδία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 και η Αγγλία δεν θα είναι με τον Καπέλο ξέφραγο αμπέλι στις γερμανικές αντεπιθέσεις.

Ολοι τους πιστώνονται την επιτυχία της πρόκρισης, ο Καπέλο και τη νίκη στο φιλικό με την Ισπανία, αλλά ως εκεί. Διαφορετικά, τα ιταλικά ΜΜΕ θα έπρεπε να γράφουν μία φορά την εβδομάδα ύμνους για τον Οτο Ρεχάγκελ και το πώς κατέκτησε το Euro 2004. Και δεν το κάνουν.

Πηγή: Goal

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις