Υπάρχουν φορές που οι εικόνες είναι πραγματικά τόσο δυνατές, που όχι μόνο φτάνουν και περισσεύουν, αλλά υπερκαλύπτουν και «καταπίνουν» τις όποιες «αναλύσεις». Και η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού στο ματς με την Καλλονή ήταν τέτοια. Τόσο έντονη, τόσο πειστική, τόσο «χορταστική», που τα έλεγε όλα από μόνη της...

Ειλικρινά δεν θεωρώ διόλου υπερβολή (γνωρίζοντας πως θα συναντήσω πολλούς «αντιρρησίες») να γράψω πως η ποδοσφαιρική παράσταση που είδαμε για τουλάχιστον μία «γεμάτη» ώρα στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Κυριακής (8/12), ήταν μία απ' τις καλύτερες που έχει καταθέσει το «τριφύλλι» επί χόρτου. Σίγουρα η καλύτερη φετινή... Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοια μπάλα απ' τον Παναθηναϊκό, όχι μόνο από πλευράς θεάματος, αλλά κι από πλευράς συνοχής, τακτικής, αγωνιστικής πειθαρχίας, πλάνου και αποτελεσματικότητας.

Ναι ξέρω... Εχω ήδη μπροστά μου τις πρώτες «ενστάσεις». «Φίλε μην τρελαίνεσαι, με την Καλλονή έπαιζε», «μην μικραίνεται τον Παναθηναϊκό, που κάποτε κατατρόπωνε τα “θηρία” της Ευρώπης...» κλπ. Πρώτα απ' όλα αναφέρομαι στη συνολική εικόνα που έβγαλαν οι «πράσινοι» στο γήπεδο, απέναντι σε μία απ' τις ευχάριστες (ομολογουμένως) εκπλήξεις του πρωταθλήματος, που αν και «πρωτάρα» στους μεγάλους, έχει ήδη μάνι-μάνι 18 βαθμούς. Που έχει βγάλει την... πίστη σε όλους τους αντιπάλους της (πλην της Ξάνθης), όντας σκληρό καρύδι για κάθε αντίπαλο. Και μην ξεχνάμε επίσης, πόσες και πόσες φορές δεν έχει πάθει νίλες ο Παναθηναϊκός από τέτοιου είδους ομάδες. Πρώτη εξήγηση λοιπόν για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.

Δεύτερον: δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ξεκίνησε ο εφετινός Παναθηναϊκός των χιλίων μυρίων οικονομικών προβλημάτων (αλλά και του πολύ πιο συγκροτημένου πρότζεκτ), τι ζόρια βρήκε μπροστά του, τι «χαστούκια» δέχθηκε τους πρώτους μήνες, πως «εξελίχθηκε» και «εξελίσσεται» και τι εικόνα ποδοσφαιρικής υγείας βγάζει στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου τον τελευταίο μήνα. Η εμφάνιση με την Καλλονή φαίνεται ξεκάθαρα πως δεν είναι απλά μία «φωτοβολίδα», αλλά η συνέχεια της ανοδικής πορείας ενός γκρουπ, που από την πρώτη μέρα έμαθε να ζει με τα όποια προβλήματά του (αυτά που είχε κι αυτά που του προκύπτουν, π.χ. Φιγκερόα) και να δουλεύει σκληρά κάθε μέρα στο Κορωπί... Κι αυτό ρε φίλε κάποια στιγμή το ίδιο το ποδόσφαιρο στο ξεπληρώνει.

Σαφώς κι ο Παναθηναϊκός δεν έγινε εν μια νυχτί... Μπάρτσα ή Ρεάλ (ας νομίζουν άλλοι ότι έχουν φτιάξει τέτοιες... υπερομάδες), αλλά με τέτοιες βραδιές αρχίζει σιγά-σιγά να κερδίζει το «στοίχημα» με τον εαυτό του, να «κερδίζει» τον κόσμο του και πάνω απ' όλα «απελευθερώνεται| και πιστεύει πολύ περισσότερο στις δικές του δυνάμεις. Το έχω ξαναγράψει πως αυττή η ομάδα κρύβει μέσα της «θησαυρούς» και τόσο ταλέντο, όσο λίγες τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Σαφώς και δεν έχει ακόμη την προσωπικότητα που απαιτείται για να κοντραριστεί σε διάρκεια σε φουλ επίπεδο πρωταθλητισμού (αν και έπαιξε στα... ίσα και τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ), αλλά αυτό δεν είναι κάτι που «εμφυτεύεται» απ' τη μια στιγμή στην άλλη. Χτίζεται βήμα-βήμα με τους αγώνες και τη δουλειά. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνο, υπομονή, σταδιακή και προσεκτική ενίσχυση και στήριξη απ' τον κόσμο της (που έχει δείξει τρομερή ωριμότητα φέτος όντας διαρκώς στο πλευρό της πιτσιρικαρίας και των 5-6 έμπειρων που απαρτίζουν το ρόστερ), ακόμη και στις «στραβές» που δεδομένα θα έρθουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Και πάνω απ' όλα ΕΝΟΤΗΤΑ.

Αρκετά σπαράχθηκε αυτός ο σύλλογος για χρόνια στη λογική των «Βροντάτσηδων» και «Φουρτουνάτσηδων». Η εφετινή ομάδα προσφέρει μία «χρυσή» ευκαιρία για να μπουν όλες οι αντιπαλότητες του παρελθόντος στο χρονοντούλαπο και να «χτιστεί» κάτι διαφορετικό και από πλευράς συμπεριφορών σ' επίπεδο κορυφής, τόσο απ' τους ανθρώπους που έχουν τις τύχες της ομάδας, αλλά κι απ' αυτούς που θέλουν να τη βοηθήσουν να ξαναβρεί τη χαμένη αίγλη της, όπως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Κι αν μη τι άλλο η έως τώρα στάση τόσο του διοικητικού ηγέτη της «πράσινης» ΚΑΕ, όσο και του Γιάννη Αλαφούζου στις συζητήσεις για την απόκτηση της ΠΑΕ από τον πρώτο, βαδίζουν ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση...

Υ.Γ.: Γι' αυτόν τον όμορφο «πίνακα» που είδαμε στον... καμβά του Ολυμπιακού Σταδίου το βράδυ της Κυριακής, το μεγαλύτερο μερίδιο πιστώνεται βεβαίως στον Γιάννη Αναστασίου και τους συνεργάτες του, που δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους στο Κορωπί, για να «μεγαλώσουν» και να ωριμάσουν σωστά το γκρουπ των παικτών που έχουν στη διάθεσή τους. Οποιος δουλεύει, παίρνει κι αυτό που του αξίζει...

Υ.Γ.1: Για την «απόσυρση» του Καπίνο στον πάγκο, να μου επιτρέψετε να έχω εμπιστοσύνη στο κριτήριο του Αναστασίου και των συνεργατών του. Εκείνοι ζουν καθημερινά την ομάδα στο «Απήλιον» και σίγουρα έχουν πολύ καλύτερη εικόνα απ' όλους μας, για να κρίνουν εάν ο «μικρός» πήρε... αέρα, χάνοντας τον αγωνιστικό προσανατολισμό του. Μόνο καλό θα κάνει αυτό τόσο στον ίδιο, όσο και στην ομάδα... Κι όπως λέει και μια ψυχή «...ο πάγκος “μαλακώνει” τις συμπεριφορές...».

Υ.Γ.2: Για τον Μάρκους Μπεργκ δεν χρειάζεται να γράψω τίποτε περισσότερο απ' αυτό που είχα γράψει στις 16 Οκτωβρίου (http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=17013&subid=2&pubid=129523771). Ο Σουηδός είναι το απόλυτο παράδειγμα επαγγελματία αυτής της ομάδας και ο χρόνος θα δικαιώσει και αυτόν, αλλά και τον Παναθηναϊκό...

Υ.Γ.3: Κι επειδή όλοι έχουν το μυαλό τους (και) στο ποιός θα είναι ο αντικαταστάτης του Φιγκερόα ή αν θα αποκτηθεί δημιουργικός χαφ τον Γενάρη, εγώ θα σας υπενθυμίσω και μία άλλη «μεταγραφή» που ετοιμάζεται να «μπει» (ξανά) στην ομάδα. Τον Εμίρ Μπαϊράμι. Εφόσον ο Σουηδός ξεπεράσει το πρόβλημα στη μέση και βρει ρυθμό, να το θυμηθείτε ότι σ' αυτό το πρωτάθλημα θα κάνει... παπάδες. Εδώ είστε κι εδώ είμαι...

Υ.Γ.4: Οι πολύ δυνατές εικόνες του ΟΑΚΑ, συνεχίστηκαν και μετά το τελικό σφύριγμα του Σιδηρόπουλου το βράδυ της Κυριακής. Εκεί, στο πέταλο του ΟλυμπιακούΣταδίου, όπου 3.000 φίλαθλοι δεν... ξεκολλούσαν απ' την κερκίδα και για τουλάχιστον μισή ώρα, τραγουδούσαν μέσα στο κρύο (αυτό το παλιόκρυο του ΟΑΚΑ δεν συνηθίζεται όσα χρόνια κι αν περάσουν...) για τη νίκη των «πρασίνων». Αυτοί είναι οι πραγματικοί οπαδοί κι όχι οι 10-20-30 βλάκες που πετάνε μπουκάλια, βεγγαλικά, κροτίδες και ότι άλλη ηλιθιότητα τους έρθει στο μυαλό, παίρνοντας στο λαιμό τους (και στις κριτικές «τσουβαλιάσματος») όλη την υπόλοιπη κερκίδα...

Πηγή: Sentragoal.gr

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS