Ποιος να διαφωνήσει μαζί με τον 62χρονο «ηφαιστειώδη» Στέφανο Μπαντέκκι, γιο φορτηγατζή, πρώην μποξέρ της Λιμπέρτας Λιβόρνο, από το 2017 αφεντικό της ποδοσφαιρικής ομάδας της Τερνάνα που φυτοζωεί για μία ακόμη χρονιά στη μέση της βαθμολογίας της Serie B: ήδη μακριά από το βαγόνι της 4άδας ανόδου, αλλά και σε απόσταση ασφαλείας από τη ζώνη του υποβιβασμού.

 Η περίπτωσή του ενδέχεται να είναι η πρώτη, παγκοσμίως ενός προέδρου που φτύνει όποιον φίλαθλο τολμήσει να διαφωνήσει μαζί του. Μέχρι στιγμής γνωρίζαμε για το αντίθετο, δηλαδή για φιλάθλους που έβριζαν ή έφτυναν τον πρόεδρό τους. Όχι όμως και τον Μπαντέκκι, που με το πέρασμα των χρόνων απέκτησε, με την αξία του το παρατσούκλι «Presidente Saliva», Προέδρου Σάλιου, εν ολίγοις.

 Το παράδοξο με τον γραφικό, συγκεκριμένο τύπο είναι ότι η μόρφωσή του, αλλά και το επιχειρηματικό του δαιμόνιο δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την άθλια συμπεριφορά κακόφημης, το λιγότερο, βρετανικής παμπ του περασμένου αιώνα.

 Από το 2006 είναι ο εμπνευστής, εφευρέτης και ιδιοκτήτης του On-Line Πανεπιστημίου «Νικκολό Κουζάνο», από τα ελάχιστα ιδιωτικά στην Ιταλία, με 25.000 εγγεγραμμένους φοιτητές, 1700 εργαζομένους και σχεδόν 100εκ. ευρώ ετήσιο τζίρο. Με σημαντικές διασυνδέσεις στο Forza Italia, το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που επί χρόνια κυβέρνησε τη χώρα. Με αποδοχή, έως και σεβασμό για το συνολικό του έργο, ακόμη κι από την συνήθη καχύποπτη Εκκλησία.

 Μην του πεις όμως τίποτα για την Τερνάνα, τις λανθασμένες του επιλογές προπονητών ή και ποδοσφαιριστών γιατί θα μεταμορφωθεί σε ταύρο. Τους προπονητές τους αλλάζει σαν τα πουκάμισα γιατί κανένας νοήμον δεν βρέθηκε ακόμη να δεχτεί, να υπογράψει την άνοδο στη Serie A. Ενώ είχε βάλει βέτο και για τους ποδοσφαιριστές. «Στο Τέρνι θέλω μόνο Ιταλούς», είχε πει πριν τρία χρόνια. Η Τερνάνα υποβιβάστηκε στη Serie C, ο Μπαντέκκι το μετάνιωσε, άλλαξε το μότο σε «μόνο ξένους», κι ευτυχώς ξανά ανέβηκε.

 Οι επιδόσεις της όμως θυμίζουν περισσότερο τη συγκεκριμένη δουλειά ενός ασανσέρ, παρά μίας ομάδας που ονειρεύεται να ξανά παίξει στο Campionato το οποίο, σε 98 χρόνια Ιστορίας γεύτηκε μόνο δύο φορές, το ’72 και το ’74. Καθοριστικό ρόλο ενδέχεται να έπαιξαν και τα ξαφνικά προβλήματα του Μπαντέκκι με το ιταλικό κράτος, μία έρευνα σε εξέλιξη για φοροδιαφυγή που τον περασμένο μήνα ανάγκασε την οικονομική αστυνομία να προχωρήσει στην, προνοητική κατάσχεση 20εκ. ευρώ από την προσωπική του περιουσία. Ανάμεσά τους, το ιδιωτικό του ελικόπτερο, μία Φερράρι, αλλά και τη Ρολς Ρόις με την οποία πηγαίνει συχνά στο γήπεδο. «Και τι να κάνω: τη Φερράρι την έχει ο γιος μου», η κυνική του απάντηση. Ενώ όταν τον ρωτούν για το φτύσιμο στη μούρη όσων φιλάθλων τολμούν να του φέρουν αντίρρηση ξεδιπλώνει όλη του την αριστοκρατική του ευγένεια συνοδεύοντας, το σάλιο με στοίχους του Κίπλινγκ. «Εσύ θα γίνεις άνδρας, γιε μου, μόνο όταν θα μάθεις να συμπεριφερθείς με τον ίδιο τρόπο, τόσο στους βασιλιάδες, όσο στον λαό».

 Καμία σχέση με τις ευχές για Καλά Χριστούγεννα που είχε απευθύνει στους παίκτες του. «Δεν αξίζετε τίποτα. Είστε άχρηστοι @@@τάδες. Συνδέστε το μυαλό σας με τα πόδια, διαφορετικά ξέρετε που θα σας βάλω τα μπουκάλια σαμπάνιας, Καλές γιορτές»… Άντε, μετά να διαφωνήσει κανείς μαζί του…