«Χαϊδεμένοι» οι παίκτες του Ολυμπιακού - Ποιοι θα ακολουθήσουν τους «4» και το γερό μάθημα

Τι θα γινόταν αν το δοκάρι ήταν... γκολ;

Ούτε non paper εστάλη, ούτε επικοινωνιακό sms έλαβα στο κινητό, ούτε καμιά «γραμμή» υπήρξε για να την ακολουθήσει κάποιος (και όχι εγώ τουλάχιστο) στα γραπτά ή τον προφορικό του λόγο.

Το αυτονόητο συνέβη.

Και κάπως έτσι, έτυχε να επιβεβαιωθώ τις προάλλες και, μάλιστα, εντός των αμέσως προσεχών ωρών, που στον απόηχο του ματς του Ολυμπιακού με τον Απόλλωνα, τόνιζα ότι κάπως και κάποιοι, επιβάλλεται να κόψουν αυτή τη… μόδα των πράξεων άκρατου εγωισμού και «ανιστόρητης» ασέβειας σε προπονητές και ανθρώπους του συλλόγου, των οποίων οι φιγούρες από μόνες τους, τον εκφράζουν με εμβληματικό τρόπο! 

Δεν γίνεται ορισμένοι «χθεσινοί» στην ομάδα, που είτε έχουν θεμιτές φιλοδοξίες και όνειρα καριέρας, θέλοντας να είναι ενεργοί, παίζοντας λίγο ή πολύ, είτε ακόμα και αν είναι ή θεωρούν πως είναι αδικημένοι, περιθωριοποιημένοι, να βγάζουν δυσφορία, προκαλώντας μέχρι και την τύχη τους με απαράδεκτες συμπεριφορές.

Στον Ολυμπιακό ζουν και εργάζονται οι πιο ευνοημένοι επαγγελματίες στην Ελλάδα. Μακράν από τους δεύτερους κιόλας!

Απολαμβάνουν παχυλά συμβόλαια με «πριγκιπικούς» μισθούς και bonus, προνομιούχες παροχές που ζηλεύουν ακόμα και αρκετοί συνάδελφοι τους στο εξωτερικό, παίζοντας για μια ομάδα που λατρεύεται σαν… θρησκεία από εκατομμύρια κόσμο.

Ο χαρακτηρισμός «χαϊδεμένοι» για τους παίκτες του Ολυμπιακού, τέτοιες εξαιρετικά δύσκολες, προβληματικές εποχές στην Ελλάδα και το ποδόσφαιρο της, όχι μόνο δεν είναι υπερβολικός, πιθανώς δε να μην περικλείει την απόλυτη έννοια των προνομίων που τυγχάνουν οι ερυθρόλευκοι! Γιατί απλά τους παρέχονται (σχεδόν) τα πάντα.

Επομένως όταν ασυνείδητες στάσεις πληθαίνουν τα περιστατικά απειθαρχίας, η αγνωμοσύνη των «παρά-χαϊδεμένων» είναι ο επιπλέον λόγος για να τεθούν σε εφαρμογή κυρώσεις.

Γιατί μετά το «κανάκεμα» ακολουθούν οι συστάσεις, ο σκληρός λόγος. Και όταν εξαντληθεί η ανοχή, έρχεται η ώρα εκείνη που όταν (και όπου) δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.

Οι πανηγυρισμοί του Μάριν και του Ανσαριφάρντ, με επίκεντρο τους εαυτούς τους και τον σημειολογικό τρόπο με τον οποίο τους εκδήλωσε ο καθένας τους – ο Γερμανός με σαφή υπαινιγμό «απάντησης» στην τεχνική ηγεσία και ο Ιρανός με… παρακαμπτήρια οδό στο διάβα του για να μη διασταυρωθεί ο βηματισμός του με τα απλωμένα χέρια του Σάββα Θεοδωρίδη που τα είχε ανοίξει για να τον κλείσει στην αγκαλιά του, για όνομα δηλαδή! – προκάλεσαν την έναρξη της διοικητικής επέμβασης για να ξεριζωθεί ο σπόρος του κακού προτού εδραιωθεί στα σπλάχνα των αποδυτηρίων.

Ποιοι θα είναι επόμενοι που θα φύγουν

Η… προγραφή των «4» σήμανε την έναρξη γενικών χειμερινών εκκαθαρίσεων.

Αυτό που καταλαβαίνω εγώ, είναι ότι τα κρούσματα των Μάριν και Ανσαριφάρντ αποτέλεσαν την αφορμή για να πιάσουν μια ώρα αρχύτερα στην πλατεία Αλεξάνδρας σκούπα και φαράσι, αδειάζοντας γενναία το ρόστερ τον Ιανουάριο.

Με την κίνηση αποπομπής των Καπίνο, Καρσελά, Μίλιτς και Ζντιέλαρ, χτύπησε το προειδοποιητικό καμπανάκι για τους επόμενους αδιάφορους, απείθαρχους - βάλτε όποια «στερητικά άλφα» θέλετε – οι οποίοι θα… βάλουν με την ευκαιρία και ένα χεράκι προκειμένου να ξεκαθαρίσει ευκολότερα και γρηγορότερα η ήρα από το στάρι.

Όποιος εν ολίγοις επιμείνει να επιλέγει τακτικές, πράξεις και εκδηλώσεις, ξένες προς τον καθαρά επαγγελματικό κώδικα και τις απαιτήσεις προπονητή και διοίκησης, έλαβε ξεκάθαρο μήνυμα ότι θα είναι ο επόμενος που θα αδειάσει σύντομα τη γωνιά του στο Ρέντη.

Και, παρεμπιπτόντως, εάν αληθεύει όντως το ρεπορτάζ για τον Σεμπά στο παιχνίδι της Τρίτης όταν έγινε αλλαγή, είναι έτσι το κλίμα αυτή την περίοδο στους πρωταθλητές, που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν θα τον «σώσει» η εξαιρετική συμπεριφορά του χαρακτήρα τον οποίο έχει επιδείξει αυτά τα χρόνια που είναι στην ομάδα.

Γιατί πραγματικά το παιδί, όλοι λένε, ότι είναι τύπος και υπογραμμός. Αμφιβάλλω ωστόσο αν αυτό θα του χρησιμεύσει ως… απαλλακτικό σημείωμα!

*** Ο ΟΜΙΛΟΣ ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσε να του είχε συμβεί. Το είπαμε από την πρώτη στιγμή όλοι και το εμπεδώσαμε μέχρι την τελευταία αγωνιστική.

Ο Ολυμπιακός όμως δεν έχει το περιθώριο να επιμείνει στην επίκληση των μεγαθηρίων που του έτυχαν, ούτε στην εφιαλτική πρεμιέρα με την Σπόρτινγκ, ούτε στα «εγκλήματα Χάσι», για να αναζητά ελαφρυντικά.

Από τούτο τον πρωτοφανή εφιάλτη που έζησε φέτος στα γκρουπ του Champions League, έχει θεωρώ, μια ευκαιρία να μάθει πολλά για το ευρωπαϊκό μέλλον του.

Οι πέντε ήττες, ιδίως οι δύο με κατεβασμένα χέρια από τη Σπόρτινγκ που είναι μια ομάδα σχετικά στα μέτρα του – εν συγκρίσει φυσικά με Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους – μπορούν να έχουν διδακτικό χαρακτήρα.

Οι ερυθρόλευκοι πρέπει να νιώσουν ότι πήραν γερά μαθήματα, για να αποτελέσουν οδηγό αποφυγής λαθών (αγωνιστικά-προπονητικά και σχεδιαστικά-διοικητικά) για του χρόνου και του παρά-χρόνου.

*** ΑΝ ΑΝΤΙ για το δοκάρι πήγαινε ελάχιστα παρακάτω η κεφαλιά του Μπεν και κατέληγε στα δίχτυα της Γιούβε, το πιο πιθανό ήταν να μην ερχόταν ποτέ το δεύτερο γκολ των Ιταλών και το παιχνίδι να έληγε ισόπαλο.

Και; Θα άλλαζε πολλά στη συνολική εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός έκανε ίσως την καλύτερη φετινή εμφάνιση του, τακτικά και ιδίως στο 2ο ημίχρονο και εν τέλει έχασε στα… σβηστά από την «Κυρία»;

Τροφή για σκέψη. Σχετική με τα διδακτικού χαρακτήρα συμβάντα που εξήγησα πιο πάνω…

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις