Ας μη γελιόμαστε, δεν θα ασχολιόταν κανείς χωρίς... Γιαννακόπουλο - Χειρότερα μετά το «ναι» Τσίπρα!

Το... όνομα κάνει τη διαφορά και γεννάει την ελπίδα.

Υπό κανονικές συνθήκες και με δεδομένο το δούλεμα και το ψέμα που έχει φάει ο κόσμος του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια -ειδικά τα δέκα και κάτι τελευταία- θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και δύσπιστος, σε σχέση με την προοπτική σωτηρίας του συλλόγου συνολικά και το πλάνο του ΟΑΚΑ.

Κι όμως.

Αυτή την στιγμή ο κόσμος του Παναθηναϊκού όχι απλά έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στο συγκεκριμένο πρότζεκτ, αλλά δείχνει μια σιγουριά για το όλο θέμα, που ξεπερνάει ακόμα και αυτές τις προβλέψεις και τοποθετήσεις των συντελεστών του πλάνου, με πρώτο τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο που ζήτησε με τη μία «χαμηλούς τόνους και προσδοκίες».

Κι αυτό κόντρα στα δεδομένα κα κυρίως στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η συγκεκριμένη προοπτική.

Καθώς είναι τόσο πολλά και τόσο μεγάλα αυτά που γράφονται και βλέπουν το πρόσωπο της δημοσιότητας, που αντικειμενικά σε κάνουν να είσαι δύσπιστος κα καχύποπτος.

Ειδικά όταν μιλάμε για μια ομάδα χιλιοταλαιπωρημένη από πάσης φύσεως «οράματα» και υποσχέσεις για μεγάλα και τρανά πράγματα.

Υπάρχει κάτι όμως τελικά, που κάνει την συγκεκριμένη περίπτωση να διαφέρει από τις προηγούμενες και κυρίως την κάνει πιο «πιστευτή» στα μάτια και τις ελπίδες του κόσμου.

Κι αυτό είναι το… όνομα.

Το όνομα του ανθρώπου που φαίνεται να ηγείται αυτής της προσπάθειας, έστω και στο επίπεδο του να πείσει κάποιους ξένους ότι αν συμπεριλάβουν και τον Παναθηναϊκό στα πλάνα τους, η επένδυσή τους έχει μεγαλύτερες προοπτικές και κυρίες μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει «αποδεκτή» και να ξεπεράσει μια σειρά προβλήματα ενός δυσλειτουργικού και γραφειοκρατικού κράτους.

Κι αυτό είναι το «Γιαννακόπουλος».

Ας μη γελιόμαστε.

Μοιάζει τόσο εξωφρενικά όμορφο και έχει τόσες αντικειμενικές δυσκολίες το όλο πρότζεκτ, που αν δεν υπήρχε μέσα σ’ αυτό και το όνομα του Δημήτρη Γαννακόπουλου, ούτε που θα ασχολιόταν κάποιος μαζί του.

Αυτό κάνει τη διαφορά και αυτό τροφοδοτεί και την ελπίδα ότι κάτι πάει να γίνει στην όλη ιστορία.

Ούτε οι ξένες εταιρείες, ούτε τα δις τους, ούτε φυσικά η… πρόθεση της Κυβέρνησης που βλέπει θετικά το όλο εγχείρημα.

Για να μην πω το ανάποδο.

Η ευκολία δηλαδή με την οποία εμφανίζεται στο συγκεκριμένο αθλητικό αλλά και γενικότερα πολιτικό τάϊμινγκ να λέει το «ναι» η κυβέρνηση και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας, πιο πολύ μοιάζει να τροφοδοτεί τη δυσπιστία για το όλο εγχείρημα, παρά να ενισχύει την πεποίθηση ότι κάτι θα προχωρήσει.

Κόντρα σε όλα αυτά τα δεδομένα όμως, υπάρχει αυτό που λέγαμε προηγουμένως.

Το «όνομα Γιαννακόπουλος» και η πορεία και δράση του συγκεκριμένου ονόματος τόσο σαν οικογένεια όσο και σαν διάδοχη κατάσταση σήμερα, στον Παναθηναϊκό.

Μόνο που αυτή την ιδιαιτερότητα θα πρέπει να τη χειριστούν όλοι με προσοχή.

Το ότι το όλο εγχείρημα μοιάζει πιθανό και τροφοδοτεί ελπίδες ακριβώς γιατί σ’ αυτό μπαίνει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, θα πρέπει να λειτουργήσει θετικά με υπομονή και κατανόηση για όλα τα δεδομένα και όχι σαν… αλόγιστη πίεση για βήματα και «επενδύσεις-καμικάζι» εδώ και τώρα, που αντικειμενικά δεν μπορούν να γίνουν άμεσα και με σιγουριά.

 

 

 

 

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις