Kάθε 100 χρόνια Παύλος - Το παιχνίδι της ζωής του ο... - Τι βρίζετε τον Σφαιρόπουλο;

Καρότσα τον Ολυμπιακό ο Ρίβερς, καταστροφή ο Τζέιμς όταν...

Τι να λέμε σήμερα για τρίποντα και σκριν και πικ εν ρολ, όταν έφυγε από κοντά μας ο πατριάρχης όχι μόνο του Παναθηναικού αλλά του ελληνικού μπάσκετ γενικότερα. Τον σκέφτομαι τον Παύλο Γιαννακόπουλο και θυμάμαι στο καφενείο απέναντι απ' τον Τάφο του Ινδού που είχε κρεμασμένη μια φωτογραφία του Δομάζου. Κι έγραφε από κάτω:

"Κάθε εκατό χρόνια"

Έτσι και με τον Παύλο Γιαννακόπουλο! Κάθε εκατό χρόνια βγαίνουν παράγοντες του διαμετρήματος και του αναστήματος του. Καλό ταξίδι Πρόεδρε, θα λείψεις σε όλους μας όποια ομάδα κι αν υποστηρίζαμε…

Τέλος πάντων αιωνία του η μνήμη και πάμε να πούμε πέντε κουβέντες και για το ματς. Όλο το στόρι λοιπόν, δυο λέξεις ήταν:
Φρέσκα πόδια!

Έτσι είναι παιδιά, απλό άθλημα είναι το μπάσκετ. Δεν πα’ να σχεδιάζει εκατό συστήματα ο προπονητής (και σήμερα ο Σφαιρόπουλος έριξε όλα τα χαρτιά του τραπέζι), δεν πα’ να χώνει ηρωικά τρίποντα ο Σπανούλης ενθυμούμενος τα νιάτα του, δεν πα’ να βαριούνται οι πράσινοι τη ζωή τους στα box out (κυρίως ο Γκιστ εδώ που τα λέμε) και να χάνουν αβέρτα αμυντικά ρημπάουντ, δεν πα’ να κοπανάνε στο γάμο του Καραγκιόζη ένα καράβι βολές οι τριφυλλοφόροι. Στο τέλος μίλησαν τα φρέσκα πόδια.

Διότι ο Πασκουάλ είχε την πολυτέλεια να ξεκουράσει εννιά λεπτά τον Καλάθη στην δεύτερη περίοδο (πολύ καλός ο Λεκαβίτσιους, παρεμπιπτόντως), είχε την πολυτέλεια να αρπάζει τρία φάουλ σε πέντε λεπτά ο Θανάσης και να μην τον νοιάζει (γιατί είχε προλάβει να ανακατέψει το παιχνίδι), είχε την πολυτέλεια να αντέξει ένα ακόμη κακό ματς από τον Γκιστ, καθώς ο Όγκαστ έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Μπορεί ακόμη να είναι άγουρος και άπειρος ο ΕλληνοΑμερικάνος, αλλά έδειξε ότι τα έχει τα προσόντα και ότι δεν είναι τόσο μπλαζέ όσο νομίζαμε. Αν μείνει, του χρόνου θα είναι όπλο.

Κι από την άλλη, ο κουρασμένος, ο φθαρμένος, ο μπαϊλντισμένος Ολυμπιακός. Πρόλαβα να διαβάσω σε κάτι σχόλια φίλων των ερυθρόλευκων ότι έφταιγε ο Σφαιρόπουλος πάλι, που δεν έκανε τις σωστές αλλαγές και γάμησε το ροτέισιον. Λυπούμαι πολύ, αλλά μια χαρά προσπάθησε να τα βάλει στη σειρά ο προπονητής του Θρύλου. Αυτή τη στάνη έχει όμως, αυτό το τυρί βγάζει. Θυμίζω ότι ξεκούρασε πέντε λεπτά τον Πρίντεζη στην δεύτερη περίοδο κι όταν τον έβαλε κόλλησε δυο καλάθια ο Γιώργαρος. Κι ύστερα έχασε άλλα δύο κι έμοιαζε αντί για ένα δίλεπτο να έχει παίξει ένα εικοσάλεπτο. Ή μήπως ο Παπανικολάου δεν αποσυντόνισε τον Καλάθη στην τρίτη περίοδο με το διαρκές πρέσσινγκ του; Ξοδεύοντας όμως τόση ενέργεια στην άμυνα, δεν είναι τόσο εύκολο να πετάς στην επίθεση. Εκτός κι αν έχεις βοήθειες. Βοήθειες όμως από πού; Από τον Μάντζαρη που κοιμόταν για άλλο ένα παιχνίδι ή τον Στρέλνιεκς που ξέχασε τον καλό του εαυτό στο πρώτο ματς; Μόνο ο Μπράουν σκίστηκε, μόνο ο Μιλουτίνωφ μάτωσε. Κι από εκεί και πέρα χάος…

Ας μην τα ρίχνουμε λοιπόν όλα στον Σφαιρόπουλο, όταν είναι απολύτως προφανές ότι σώθηκε η βενζίνα του Ολυμπιακού. Ως εδώ έφτανε, έχει ανάψει προ πολλού το κόκκινο το λαμπάκι. Νηστεία τώρα και προσευχή, μιας και για γυρίσει η σειρά μόνο με θαύμα γίνεται.

Υ.Γ. 1: Ένα καλούτσικο ματς έκανε ο μέχρι τώρα εξαφανισμένος  Ρίβερς και τον πήγε καρότσα τον Ολυμπιακό.

Υ.Γ. 2: Ο Μάικ Τζέημς είναι ο καλύτερος έκτος παίκτης της Ευρωλίγκας. Να μπαίνει ξεκούραστος και να σου αλλάζει το ρυθμό του αγώνα. Για πρώτη πεντάδα είναι καταστροφή.    

 

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις