Μίλησε η πορτοφόλα - Ο ένας Μπογέ και ο άλλος Ουάρντα εκτός - Με τα «αν» δεν γαμ... κανείς

Δεμένα τα χέρια του Ουζουνίδη, άψογος ο διαιτητής.

Και πάνω εκεί που λέει ο σπήκερ «ο Λαμπρόπουλος ελέγχει την κίνηση του Πρίγιοβιτς», σεντράρει ο Μάτος και καρφώνει ο Σέρβος το δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ. Με τον δόλιο τον Λαμπρόπουλο να μαρκάρει τη σκιά του και τον Οικονόμου να τρέχει πανικόβλητος μπας και καταφέρει να σώσει τα άσωστα…

Αν υπολογίσει κανείς ότι και το πρώτο γκολ ήταν ασίστ του Λαμπρόπουλου στον Πρίγιοβιτς, μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ματς παίχτηκε ανάμεσα σε αυτούς τους δύο.

Αλλά θα είναι ένα συμπέρασμα λανθασμένο και εντελώς εκτός πραγματικότητας. Διότι η συνάντηση δεν αφορούσε στον σέντερ φορ του ΠΑΟΚ και στο σέντερ μπακ της ΑΕΚ, αφορούσε στο ανθρώπινο δυναμικό των δύο ομάδων. Όπου η μία αναγκάζεται να παίξει με εξτρέμ τον Μπακασέτα και η άλλη έχει την πολυτέλεια να αφήνει εκτός αποστολής τον Ουάρντα. Ναι παιδιά, καμιά φορά στο ποδόσφαιρο μιλάει και η πορτοφόλα!

Πάρτε για παράδειγμα τον Μπογέ. Δυο μήνες τώρα είναι στα πιτς και σημεία ζωής δεν έχει δώσει. Αν ήταν κανονικός εξτρέμ και όχι φάντασμα των στατιστικών, δεν θα είχε κάνει σήμερα ο Μπίσεσβαρ τον Μπακάκη πρωταγωνιστή στο Dancing With The Stars. Δεν θα του είχε μάθει μπάλα, δεν θα είχε γύρει το γήπεδο από την πλευρά του, δεν θα είχαν διπλή δουλειά ο Λαμπρόπουλος με τον Οικονόμου. Και θα είχαν πιο καθαρό μυαλό να αντιμετωπίζουν τις φάσεις και όχι να χαώνονται από το πρώτο λεπτό του αγώνα.

Και τα ίδια και από αριστερά βεβαίως. Με τον Μάνταλο να ζει σε ένα σύμπαν δικής του κατασκευής και να αφήνει διαρκώς απροστάτευτο τον Λόπες. Δείτε, για παράδειγμα, τη φάση του δεύτερου γκολ. Όπου ο Πρίγιοβιτς και ο Μάτος προωθούνται από δεξιά για πλάκα, ο Λόπες είναι καβάλα στο φρίντομ και ο Μάνταλος ακόμη διαμαρτύρεται στον διαιτητή γιατί δεν του έδωσε φάουλ ένα τζαρτζάρισμα. Και το ρουφάει ο Μπάρκας και υπογράφεται η τελική πράξη παράδοσης της ΑΕΚ. Και τι να κάνει ο Λόπες δηλαδή όταν ως τότε έχει φάει τα σκώτια του να φυλάει τον Λημνιό; Ο οποίος Λημνιός έπαιξε ξεκούραστος, διότι ο Λουτσέσκου τον είχε αφήσει απόξω με την Τσέλσι. Ενώ ο Ουζουνίδης προσπαθούσε να κερδίσει και την τελευταία ρανίδα ιδρώτα από τους παίκτες του στον αγώνα με τον Άγιαξ.

Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά. Μια φορά θα πάει η στάμνα στη βρύση, δυο φορές θα πάει δέκα θα πάει, κάποια φορά θα σπάσει. Και καμιά φορά θα σπάσει και νωρίτερα, αν είσαι αγχωμένος και στρεσαρισμένος. Η ΑΕΚ έκανε φέτος τη μεγάλη υπέρβαση και μπήκε σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά κινδυνεύει να βρεθεί από νωρίς στο καναβάτσο γιατί της λείπουν κορμιά. Της λείπουν επιλογές, της λείπουν παίκτες και τα χέρια του Ουζουνίδη είναι δεμένα. Ενώ ο Δεκέμβρης των μεταγραφών, είναι τρεις μήνες μακριά…

Υ.Γ. 1: Άψογη η διαιτησία του Φινλανδού, από την άποψη ότι δεν έδωσε κανένα δικαίωμα για υποψίες. Μπορεί να σφύριξε ανάποδα καναδυό φορές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν «ματιασμένος».

Υ.Γ. 2: «Αν μπαίναν τα δοκάρια», «αν δεν γλύστραγε ο Μάνταλος», «αν δεν κουτούλαγε ο Κλωναρίδης», κλπ. κλπ. Σωστό, δεν λέω, αλλά με το «Αν» κανείς δεν γάμησε…

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις