Πείτε μας πόσα θέλετε να μας τρελάνετε. Τι άλλο να σχολιάσεις, έχοντας δει τον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Μίλαν και τον Πέδρο Μαρτίνς να αλλάζει ολόκληρη την ομάδα κόντρα σε μια τέτοια φανέλα όπως η κοκκινόμαυρη; Αυτή η φανέλα που έχει σηκώσει 7 βαριές κούπες Κυπέλλου Πρωταθλητριών-Τσάμπιονς Λιγκ. Εκτός κι αν μπερδεύτηκε με τη συμπαθέστατη -κατά τα άλλα- Παναχαϊκή…
Κρίμα, πολύ κρίμα κι αν ήμουν Μαρινάκης, θα τους έλεγα «κερδίστε την ΑΕΚ να αποζημιώσουμε τον κόσμο γιατί δεν ξέρω κι εγώ τι θα γίνει». Θα πήγαινα Παρασκευή-Σάββατο στου Ρέντη και θα τους έτριζα τα δόντια. Κοινώς θα είχε πάνω από το προπονητικό αστραπές και βροντές.
Και ποιος θα του έριχνε άδικο; Ο Ολυμπιακός έχει παίκτες. Έχει υλικό. Αποδείχθηκε όμως για άλλη μια φορά ότι αυτό δεν είναι αρκετό κόντρα ακόμα και σε ομάδες με περασμένα μεγαλεία. Όπως φαίνεται, τα μεγαλεία είναι στο αίμα. Κούπες μπορεί να μη σηκώνει πλέον η Μίλαν, αλλά τις σακούλες της θα της μοιράσει, ειδικά αν δεν της φερθείς σαν… κύριος και την αφήσεις να αλωνίσει.
Ο Μαρτίνς έσφαλε με τη… γενναιοδωρία του όσον αφορά τον καταρτισμό της ενδεκάδας και την υλοποίηση του rotation που όλοι του λένε και του γράφουν εδώ και μέρες. Τελικά εξέθεσε τον Ολυμπιακό. Όχι τόσο με αυτό καθαυτό το αποτέλεσμα, αλλά με τον τρόπο που ήρθε η ήττα. Έλεγχος του σκορ για 70 λεπτά, κατάρρευση σε μόλις εννέα. Και το χειρότερο; Έβλεπες την ενδεκάδα των ροσονέρι και ποιον έτρεμες; Κανέναν. Τους μόνους που υπολόγιζες ήταν ο Ιγκουαϊν και ο Σούσο. Ολοι οι άλλοι με το ζόρι μέτριοι και κάπως έτσι η ομάδα του Γκατούζο είναι 11η στην Serie A.
Ο Πορτογάλος τεχνικός ενήργησε με αφέλεια. Δεν μπορώ να το ερμηνεύσω διαφορετικά, όσο και να μη τον ενδιαφέρει η Ευρώπη. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει, αν ανατρέξουμε σε όσα δήλωσε μια μέρα πριν τον αγώμα στη συνέντευξη Τύπου (σ.σ. «θέλουμε πρωτάθλημα και πορεία στην Ευρώπη»). Τι άλλο να σκεφτεί κανείς βλέποντας σκεπτικό Κυπέλλου Ελλάδας στο Europa League, σε μια από τις μεγαλύτερες έδρες της Ευρώπης; Ένα… άρρωστο μυαλό θα υπέθετε πως ήθελε να απαντήσει σε όσους μιλούσαν για rotation, αποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο πως ξέρει καλά τι κάνει, «λέγοντας» πως «φαγωθήκατε με το rotation, ορίστε, τι καταλάβατε;».
Δεν θα μπορούσε όμως να συμβαίνει αυτό. Όσα μαθαίνουμε από το Ρέντη, αναφέρουν ότι πρόκειται για πολύ εργατικό άνθρωπο και δίκαιο προπονητή. Ετσι έκρινε για την αναμέτρηση με τη Μίλαν, έτσι έπραξε, αλλά το αποτέλεσμα έδειξε ότι δε μέτρησε σωστά τα κουκιά.
Προσωπικά δεν θα μου προκαλούσε έκπληξη αν «έχανα» τον Σισέ. Έως τώρα άλλωστε, ο υψηλόσωμος στόπερ δεν είνα στις βασικές επιλογές και δεν θα παραξενευόμουν αν τον έβλεπα πάλι μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Και έχει τόσα προσόντα αυτό το παιδί, που λες «αμαρτία είναι» να μην τον ζητάει όλη η Ευρώπη.
Μπορεί να το... ψυχανεμίζομαι, αλλά η εντύπωσή μου είναι η εξής: Την Κυριακή παίζεται η μισή χρονιά!