Το σερί του ΠΑΟΚ κόπηκε από τη Βίντι και μάλιστα στην Τούμπα. Μια ήττα… λουκούμι για τους ΑΕΚτζήδες και τη χλεύη που είχαν εισπράξει. Στο προκείμενο τώρα και στο τι πρέπει να κάνει ο Δικέφαλος για να προσπεράσει αυτή την κακιά στιγμή.
Κατ’ αρχάς να υπενθυμίσουμε τα βασικά. Αν δεν είναι αυτά ξεκάθαρα, τότε δεν πάμε πουθενά. Προσωπικά το περίμενα ότι θα έρθει η στιγμή που η ομάδα του Λουτσέσκου θα σκοντάψει. Νομοτελειακά θα μου πείτε γίνεται αυτό και σιγά το νέο. Όχι, δεν εννοώ αυτό. Αν σταματήσουμε να λαμβάνουμε υπόψιν τους νόμους της φύσης, ζήτω που καήκαμε. Αυτό που θέλω να πω-επαναλάβω, είναι ότι οι Θεσσαλονικείς εδώ και καιρό δεν είναι καλά!
Ναι, δεν είναι καλά και πείτε ό,τι θέλετε για κορυφές και αήττητα σερί. Αυτά είναι το χαλί. Από κάτω είναι το θέμα τι «κρύβεται». Μη φανταστείτε βέβαια ότι κρύβονται φοβερά και τρομερά μυστικά που θα φέρουν σεισμό στην Τούμπα. «Κρύβεται» όμως μια μέτρια απόδοση που μετράει τουλάχιστον 2 μήνες, από εκείνο το παιχνίδι με τη Σπαρτάκ στο ίδιο γήπεδο. Τότε, αν θυμάστε, έγινε μπαμ-μπαμ το 0-2, και με τον ίδιο… εξάσφαιρο ρυθμό έγινε το 2-2 και μετά ήρθε φυσιολογικά το 3-2.
Γιατί το είχε κάνει τότε ο ΠΑΟΚ; Διότι έβλεπες στα μάτια τους αυτό που έλεγε ο… Απόλλο στον Ρόκι στο μυθικό «
3». «The eye of the tiger Rock, the eye of the tiger». Πριν δύο μήνες άρχιζε η χρονιά, εγκαινιαζόταν η χρονιά πρωταθλητισμού του ΠΑΟΚ, έπρεπε πάση θυσία να είμαστε σε ψυχολογία να καθαρίσουμε γρήγορα με τους ομίλους στην Ευρώπη και το -2 στο πρωτάθλημα. Όπως κι έγινε. Μετά όμως;
Μετά, τα παιχνίδια τσούλαγαν το ένα μετά το άλλο σαν τις μέρες της καθημερινότητας. Ο ΠΑΟΚ έχει μεν πληρότητα, είναι πλούσιος σε όλα τα επίπεδα, αλλά έχασε αυτό το άγριο ένστικτο, λες και του λείπει το κίνητρο. Θα συμφωνήσω στο ότι παίρνει τα παιχνίδια. Βεβαίως και τα κερδίζει με τη μαγκιά του και τη βαριά φανέλα του. Βεβαίως, την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει μόνο… τελικές προσπάθειες και το γκολ στο Ρέντη έχει γίνει είδος προς εξαφάνιση. Φυσικά και ισχύει το «αν κερδίζει τα ματσάκια με αυτή τη μέτρια εικόνα, τότε τι θα γίνει αν πιάσει απόδοση». Εδώ όμως θα τα… χαλάσουμε λίγο.
Δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα αυτή η ατάκα. Το γιατί, το είδαμε απέναντι στους Ούγγρους. Κόντρα σε μια ομάδα που μόλις φέτος έκανε την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της, έναντι 2.5 εκατ. ευρώ. Μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Απλή μπάλα. Ούτε φαντεζί παιχνίδι, ούτε ατομικές ενέργειες να σε αφήσουν «σέκο», ούτε play station, ούτε να σε… πνίγει. Ξύλο έριξαν οι άνθρωποι κι έκαναν τη δουλειά με τον τρόπο που έπρεπε όταν έπρεπε. Κι ευτυχώς που ήταν ο Πασχαλάκης να αποσοβήσει το 0-3, διότι τότε… τίποτα δεν θα ήταν ίδιο. Το 2-0 από το 3-0, βλέπετε, είναι το ψυχολογικό όριο. Από την ήττα, πας στον διασυρμό για ένα γκολ και αποτελεί ένα ισχυρό τεστ ψυχολογίας που αν δεν σταθείς με ψυχραιμία στη διαχείρισή του, τότε η σκόνη που θα βγει κάτω από το χαλί, θα σηκώσει… σύννεφο.
Και θυμηθείτε: Πώς πήρε ο ΠΑΟΚ τα δύο ντέρμπι με ΑΕΚ και Ολυμπιακό; Κοιμήθηκαν αγκαλιά ο παράδεισος με την κόλαση στο κρεβάτι του Θεού. Δοκάρια κι ευκαιρίες η ΑΕΚ, γκολ ο ΠΑΟΚ. Κατήφορος το Καραϊσκάκη, αυτογκόλ ο Βούκοβιτς, ούτε καν δηλαδή από τα πόδια ΠΑΟΚτσή το γκολ. Ακόμα και κόντρα στον Απόλλωνα, κόντεψαν να σπάσουν καρδιές, αν αναλογιστούμε το gap που υπάρχει μεταξύ Δαυίδ και Γολιάθ.
Για να τελειώνουμε και να μην παρεξηγηθούμε: αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος στο πρωτάθλημα με την αξία του. Κανείς δεν λέει το αντίθετο. Κι αν οι άλλοι δεν τα βάζουν, τότε μόνο ο Πρίγιοβιτς δε φταίει που τους καρφώνει μια κι έξω. Και για να πούμε και το… άλλο, ούτε διαιτησία έχει πάρει έως τώρα, με εξαίρεση το πέναλτι της πρεμιέρας. Όμως, ευχή και κατάρα θα είναι αν εκείνο το πέναλτι «παρεξηγήθηκε» από τους παίκτες του. Δεν το πιστεύω. Μακρινό έως αντιεπαγγελματικό. Ας κοιτάξουν τώρα να πάρουν το μάθημά τους, διότι και ο Πέλκας «λείπει» και ο Ουάρντα ακόμα να συνέλθει και θα είναι «αυτοκτονία» να χαθεί η εφετινή τεράστια ευκαιρία για τον τίτλο.
Οσον αφορά το ματς της Δευτέρας με τον Παναθηναϊκό, η ήττα από την Βίντι δεν είναι… καλό νέο για τους μικρούς του Δώνη.