Στο Καραϊσκάκη έγιναν πάλι απίστευτα πράγματα. Για δεύτερο σερί ντέρμπι στην έδρα του, ο Ολυμπιακός καταφέρνει να μην κερδίσει έναν αντίπαλο που τον έχει κλείσει στην περιοχή του, από το πρώτο έως το τελευταίο σφύριγμα.

Και πάλι, δεν…

Δεν τον θέλει, δεν μπορεί; Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά; Το ζήτημα είναι ότι μετά το δώρο στον ΠΑΟΚ μέσα στο Φάληρο, οι Πειραιώτες δεν κατάφεραν να κάνουν καλά τα τρομερά μωρά του Δώνη. Για να τα λέμε όμως όλα, δικαιούνται να φωνάζουν για το πέναλτι που έκανε ο Μακέντα. Φάνηκε κατά τη γνώμη μου σχεδόν με γυμνό μάτι. Ο Ιταλός κάνει κίνηση… προέκτασης του κορμιού του και αποκρούει με το χέρι. Δεν πρόλαβα να δω τη θέση του διαιτητή εκείνη τη στιγμή, αλλά το πέναλτι είναι μαρς.

Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιακός πάλι δεν κατάφερε να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε. Κι αυτή η φορά, ήταν η τρίτη σε ισάριθμα ντέρμπι. «Σεφτέ» ο Βούκοβιτς, μετά ο Μπακασέτας και ο Φέτφα σε εκείνο το αλησμόνητο λάκτισμα αμερικάνικου ποδοσφαίρου και τώρα ο Καμαρά που σε κενή εστία δεν καταφέρνει να σπρώξει απλά τη μπάλα στα δίχτυα. Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε δηλαδή…

Και δεν είναι μόνο αυτά. Ναι, απίθανη γκολάρα του Κάτσε. Και άπιαστο. Ο «κακομοίρης» ο Σα που δικαίως έχει πάρει τη θέση του Γιαννιώτη, έκανε τα πάντα. Απλά δεν ήταν αρκετά. Τα… αρκετά τα έκανε ο Μπουχαλάκης που άφησε σχεδόν ανενόχλητο τον σκόρερ του Παναθηναϊκού να εκτελέσει με την ησυχία του την ερυθρόλευκη εστία. Για να μην πούμε για τον Ποντένσε που το 'παιξε Κλωναρίδης κι αντί να πασάρει στον ερχόμενο με φόρα Χασάν επιχείρησε ένα πλασέ της κακιάς ώρας κι έκανε τον Διούδη ήρωα (σ.σ. ευτυχώς όλα καλά με την υγεία του τερματοφύλακα του τριφυλλιού).

Και μιας και είπαμε Χασάν. Θα ήθελα πολύ να μου πουν οι αμυντικοί του Παναθηναϊκού αν τον ένιωσαν καθόλου. Διότι εγώ όσο έβλεπα το ματς, νόμιζα ότι δεν έπαιζε στον αγώνα. Πραγματικά από αυτά που έχουμε δει έως τώρα, ο Αιγύπτιος είναι ακίνδυνος. Καμία οσμή, ανύπαρκτη επιθετικότητα στο παιχνίδι του κι αν ήμουν Μαρινάκης με τα φράγκα που έσκασα φέτος το καλοκαίρι, θα «άρπαζα» αυτόν που μου τον έφερε και θα ζητούσα… ρέστα. Το ίδιο και για τον Γκερέρο. Τι να τον κάνω το επιθετικό που φτιάχνει… παιχνίδι; Γκολ φτιάχνει; Αν ναι, καλώς. Αν όχι, χαρήκαμε… δεν κάνει.

ΥΓ. Τα λόγια είναι περιττά για την ομάδα και το έργο του Δώνη. Εχει βρει τη χημεία τους, έχει μπει στην ψυχολογία τους, έχει εκμεταλλευτεί και το τελευταίο διαθέσιμο γραμμάριο ικανότητας, φιλότιμου, αγωνιστικότητας. Και νιάτων…

ΥΓ 2. Μέχρι στιγμής δικαιώνεστε όσοι είχατε επιλέξει Δώνη στη μεγάλη ψηφοφορία του Sportdog στο facebook για τον καλύτερο Ελληνα προπονητή.

Παναθηναϊκός Ολυμπιακός