Ε όχι και… Ελευθερία ή Θάνατος! Ιδού η πρώτη αλλαγή του Άγγελου, πώς δεν θα χάσει τα αποδυτήρια

Πατριωτισμός χωρίς «αέρα τσολιαδίστικο»!

Σου προκαλούν διάφορες σκέψεις, «μαντεψιές» και εικασίες κάτι… χαριτωμενιές του στυλ «θα δείτε πολλά από εμένα που δεν θα τα περιμένατε» από τον Άγγελο Αναστασιάδη!

‘Γιατί ο Βορειοελλαδίτης τεχνικός ανήκει σε εκείνη τη «φτιαξιά» ανθρώπων, οι οποίοι δε φτάνει που είναι απρόβλεπτοι, ιδιόρρυθμοι και αψυχολόγητοι, άμα κάνουν πως σου θολώνουν και τα νερά, τότε είναι που σε κάνουν μέχρι και… να σκιάζεσαι. Δαγκώνεις χείλη, ωχ, τι με περιμένει παρακάτω! ‘

Μόνο που σε τούτο το εγχείρημα της καριέρας του, την Εθνική Ομάδα, είναι λίγο πολύ όλα κουκιά μετρημένα. Δεν υπάρχει η προοπτική να μπει σε διαρθρωτικές αλλαγές. Να κάνει… επαναστάσεις, θεαματικές ανατροπές δεδομένων.

Για παράδειγμα, λέμε όλοι διαρκώς για την αλλοπρόσαλλη τακτική του Σκίμπε, να μην χρησιμοποιεί ουσιαστικά σχεδόν ποτέ τα επιθετικά άκρα της Εθνικής, παίζοντας μόνο με «10άρια» (Μάνταλο, Πέλκα, Φορτούνη) πίσω από το σέντερ φορ (Μήτρογλου).

Σάματις με τη Φινλανδία τι συνέβη; Το ίδιο. Από τη στιγμή ειδικά που ο Χριστοδουλόπουλος δεν κλήθηκε από το νέο εκλέκτορα, τι εξτρέμ να παρατάξεις, αφού δεν διαθέτεις κιόλας!

Κοιτάξτε τριγύρω, ας πιάσουμε τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου: Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός που δραστηριοποιούνται επιθετικά από τις πτέρυγες έχουν παίκτες για να επωμιστούν το ρόλο, μόνο που στον μεν Δικέφαλο του βορρά αυτοί είναι ο Μπίσεσβαρ (που δεν είναι και αυτός ακραίος κατ εξοχήν ακραίος κυνηγός) και ο Ουάρντα ή ο Ελ Καντουρί (κλασικός εξτρέμ ουδείς εν ολίγοις) ή άντε ο Λημνιός, που δεν παίζει στα πιο πολλά παιχνίδια φέτος.

Στους δε ερυθρόλευκους υπάρχει μόνο ο Λάζαρος, Έλληνας ακραίος επιθετικός. Ο Ποντένσε και ο Ναουέλ οι άλλοι και εναλλακτικά ο Φετφατζίδης που ούτε αυτός βέβαια παίζει ουσιαστικά στα πλάγια. Συγκλίνει συνεχώς. Με αυτούς πορεύεται ο Μαρτίνς.

Στην ΑΕΚ είναι οι Μπακασέτας, Μάνταλος, εσωτερικοί επιθετικοί μέσοι δηλαδή, όπως γίνεται και στην ανάπτυξη της Εθνικής πάνω κάτω, ενώ στον Άρη τα εξτρεμάκια είναι λατινοϊσπανική ιστορία.

Και να ήθελε σα να λέμε και ο Σκίμπε, πώς να έπαιζε με εξτρέμ!

‘Μονόδρομος είναι η δουλειά και για τον διάδοχό του τώρα στο γαλανόλευκο πάγκο: Αλλαγή συστήματος στο 3-5-2, που ουσιαστικά έχει προαναγγελθεί και ίσως να το δούμε κιόλας την Κυριακή στον επίλογο του Nations League, αλλιώς, σίγουρα πια, από Μάρτη όταν θα αρχίσει η προσπάθεια στα προκριματικά του Euro 2020.’

• Στα στόπερ έχουμε επάρκεια. Και διεθνούς ακτινοβολίας μάλιστα, αναλογιζόμενοι την ευτυχή συγκυρία της συνύπαρξης κεντρικών αμυντικών κλάσης σαν τους Παπασταθόπουλο, Μανωλά, έμπειρων παραστάσεων και ικανών επίσης συναδέλφων τους, όπως ο Σιόβας, ο Μάριος ο Οικονόμου, ο Κολοβέτσιος, ο Λαμπρόπουλος, ο Ρισβάνης που κλήθηκε τώρα για την Εσθονία, ακόμα και ο Τοροσίδης που μπορεί να μετατεθεί σε αυτή τη θέση – ειδικά όσο περνούν τα χρόνια – και δεν βάζω στο κάδρο και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, τον τόσο βασανισμένο αυτό ποδοσφαιριστή από τους συνεχείς τραυματισμούς.
•  Τα ακραία μας μπακ είναι επίσης καλά και υπάρχουν και εκεί επιλογές:   Ο Μπακάκης, ο Τοροσίδης, ο Κούτρης, ο Γιαννούλης, ο Τζαβέλλας, ο Τσιμίκας ερχόμενος πίσω από την Ελπίδων. Και μάλιστα παικτών όπως οι παραπάνω που χαρακτηρίζονται από επιθετικογένεια. Διακρίνονται για over lap, καλές σέντρες στην αντίπαλη περιοχή, κ.ο.κ.

‘Επομένως, παρατάσσοντας την Εθνική με τρία στόπερ, «γεννάς» μπακ-εξτρέμ και αποκτάς άκρα, αφήνοντας δύο «10άρια» σου, να σε ελύθερη κίνηση και πεδίο δράσης πίσω από τον φορ, στη φυσική τους θέση!

Πολύ ευδιάκριτη η εικόνα και η κατάσταση, χωρίς όπως είπα και στην αρχή περιθώρια για «θαύματα», προβλέψιμες εξελίξεις, με το μόνο που έχει να κάνει κατά τη γνώμη μου ο Άγγελος Αναστασιάδης, να δουλέψει στον ψυχολογικό τομέα και να αρμονίσει την ελληνική ψυχή όλων, δένοντάς το με το πάθος και την ορμητική καρδιά της φυλής μας.’

Ύστερα από σχεδόν δύο δεκαετίες θητείας ξένων προπονητών στο εθνόσημο, η παρουσία ενός συμπατριώτη μας πιθανά να εμφυσήσει λίγο πατριωτισμό χωρίς «αέρα τσολιαδίστικο» φυσικά, «Μακεδονομαχίες» και λοιπά «γραφικά» για να ξεφύγει το πράμα και να γίνει περίγελος ο προπονητής στα αποδυτήρια.

Αυτή είναι κατά την άποψη μου η λεπτή γραμμή που θέλει προσοχή να μην προσπεράσει σε… εχθρικό έδαφος ο Αναστασιάδης, με τον αυθορμητισμό και την υπερβολή που πολλές φορές τον διακρίνει.

Γι’ αυτό και ατάκες του τύπου «θα δείτε πολλά από εμένα που δεν θα τα περιμένατε», που ανέφερα στην αρχή, τα φοβάμαι δεν κρύβω, γιατί μου κάνουν… déjà vu με το περίφημο… (ΔΕΙΤΕ, ΑΚΟΥΣΤΕ, ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ…):

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις