Παναθηναϊκός - Κώστας Γκόντζος: Ασφαλώς και έχει δύσκολη αποστολή ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Ατρόμητο.

Όμως αυτή δεν είναι η μεγαλύτερη και κρισιμότερη που αντιμετωπίζει εν όψει του συγκεκριμένου παιχνιδιού.

Το δυσκολότερο για τον Παναθηναϊκό και για να ακριβολογούμε, για τον Δώνη, τους παίκτες του και την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του, είναι να μην χαθεί εντελώς το ίσο, το μέτρο και ο μπούσουλας σε περίπτωση που τα παιχνίδι δεν εξελιχθεί και τελικά δεν καταλήξει καλά για τον Παναθηναϊκό.

Κι αυτό γιατί, κάτι η εμφάνιση και το αποτέλεσμα στο αδιάφορο παιχνίδι με τον Ο.Φ.Ιεράπετρας, κάτι η ήττα από τον ΟΦΗ και όλο και αυξήθηκαν τα σαλιγκαράκια πάσης φύσεως και… προελεύσεως που είχαν λουφάξει χαμένα κάπου στην ανωνυμία του πλήθους και στην αναγκαστική «υποστήριξη» της μέχρι τώρα πορείας της ομάδας.

Κι επειδή όλα τα κουλά, τα στραβά και τα ανάποδα σ’ αυτή την ομάδα θα του δούμε, το είδαμε και αυτό το προηγούμενο διάστημα.

Τύποι και τυπάκια, πένες και πληκτρολογιάκια της… Παναθηναϊκοφροσύνης, «ηγέτες» και ηγετίσκοι της εξέδρας, εκεί που εδώ και κάτι χρονάκια πανηγύριζαν, αποθέωναν, έκαναν «όλε» και διοργάνωναν φιέστες με τον Παναθηναϊκό να τερματίζει 30 βαθμούς πίσω από την κορυφή και τις σφαλιάρες να έρχονται από τις Εστορίλ και τις Καμπάλες, ξαφνικά θυμήθηκαν όχι μόνο με… ποια ομάδα είναι, αλλά και… ποια ήταν και είναι αυτή η ομάδα.

Έτσι ακριβώς.

Οι τύποι που δεν ένιωθαν ντροπή όλα αυτά τα χρόνια, οι τύποι που τους αρκούσε να τους επιτρέπει ο Αλαφούζος να φωτογραφίζονται όλο χαμόγελα δίπλα του με τα… πινέλα για το βάψιμο της Λεωφόρου στα χέρια, οι τύποι που δεν ένιωσαν καμιά ντροπή για το που έφτασε ο Παναθηναϊκός, οι τύποι που δεν… επαναστάτησαν ούτε καν όταν ο Παναθηναϊκός έμεινε χαριστικά στην Σούπερ Λίγκα με τις ψήφους του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ και των… υπολοίπων, ξαφνικά δεν άντεξαν άλλο.

Κι ένιωσαν, λέει, ντροπή.

Γιατί, λέει πάλι, η  μικτή «Κ19-Κ20» του Παναθηναϊκού έφερε ισοπαλία με την Ιεράπετρα.

Ναι, τόσο καλά και τόσο αγνά.

Οι τύποι που μόλις πριν τρία τέσσερα χρονάκια, έκαναν «όλε» στην Λεωφόρο μετά από ήττα από τον ΟΦΗ και έγραφαν αποθεωτικά για τους Στραματσιόνηδες, τους Μαρίνους της καρδιάς τους και την διοίκηση, ξαφνικά δεν άντεξαν την ήττα από τον… ΟΦΗ στο Ηράκλειο.

Κανονικά θάπρεπε να πω «ρε δεν πάτε να… από δω πέρα».

Αλλά δεν έχει νόημα να το πω.

Πρώτον γιατί το πιθανότερο είναι οι συγκεκριμένοι και να ιδρώσει το αυτάκι τους και να μην καταλάβουν τίποτε και δεύτερον γιατί οι συγκεκριμένοι επίσης, δεν είχαν το φιλότιμο «να πάνε να…» σε πολύ χειρότερες καταστάσεις που έζησε ο Παναθηναϊκός εξ αιτίας τους και με τις… ευλογίες τους, σιγά μην το κάνουν τώρα.

Δυστυχώς εκεί θα είναι, πάντα στο μετερίζι της δήθεν Παναθηναϊκοφροσύνης και της… ομάδας, αρκεί φυσικά η τελευταία ή όποιοι την εκπροσωπούν ή ηγούνται σ΄ αυτή, να τους κάνουν τα χατίρια.

Γι’ αυτό και επιμένω ότι το πιο δύσκολο για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ο Ατρόμητος και η πιθανότητα να μην τον κερδίσει ή ακόμα και να χάσει στο αυριανό παιχνίδι.

Τα δύσκολο είναι να θωρακισθεί η ομάδα απέναντι σ’ αυτή την λαίλαπα της αμπαλοσύνης και της δήθεν Παναθηναϊκοφροσύνης που την περιβάλλει εδώ και κάτι χρονάκια.

Κι όταν λέμε να θωρακισθεί η ομάδα, εννοούμε τους πάντες.

Και τον προπονητή και τους παίκτες του, αλλά και τον κόσμο του Παναθηναϊκού.

Και ειδικά τον κόσμο.

Που από το πολύ κουρκούτι, την μούφα και τα παραμύθια που του έχουν σερβίρει χρόνια τώρα, έχει γίνει ιδιαίτερα ευάλωτος απέναντι στον κάθε λογής απατεώνα και πέφτει εύκολα θύμα των όσων του σερβίρει κάθε φορά, καταπίνοντας συνήθως αμάσητο το… σανό.

Υπομονή λοιπόν, γιατί έχουν να δουν πολλά τα ματάκια μας σ’ αυτή την ομάδα.

Μα πάρα πολλά…

Παναθηναϊκός Superleague