Τους έκανε... ρόμπα ο ΠΑΟ, τον έσωσε ο Ολυμπιακός - Όχι άλλο... Πέλκα και Μάνταλο στην Εθνική

Τι συμβαίνει ανάμεσα στους διεθνείς και τον Άγγελο Αναστασιάδη;

Εθνική Ελλάδας - Ολυμπιακός: «Ολυμπιακόφερνε» στο φουλ η Εθνική το σαββατόβραδο στο Βαντούζ. Μα… 30 τελικές η γαλανόλευκη! Δεν είναι μόνο πως δεν το συνηθίζει, είναι ότι τόση παραγωγή φάσεων και, μάλιστα, με εντυπωσιακό αριθμό «μαρς» ευκαιριών ανάμεσά τους, πρόκειται για πρωτοφανή στατιστική του εθνικού συγκροτήματος.

Και μην αρχίσουμε τα «σιγά τα ωά», «ποιος ήταν ο αντίπαλος» και τα σχετικά, γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει υποστεί απίστευτα χουνέρια, ιστορικές ντροπές και εξευτελιστικές αποτυχίες, που η νίκη επί οιουδήποτε αντιπάλου, σε μια πρεμιέρα (κιόλας) προκριματικών μιας τόσο σημαντικής διοργάνωσης έχει νόημα.

Δεν μας περισσεύουν οι επιτυχίες και οι διακρίσεις ώστε να έχουμε την πολυτέλεια του σνομπισμού και της αλαζονείας. Άλλωστε όποτε (και όποιος θα έλεγα, μέχρι και οι πιο «βαριές» παγκοσμίως φανέλες από τη δική μας) συμπεριφέρεσαι με τέτοιο τρόπο, το τίμημα είναι κατά κανόνα σχεδόν απογοητευτικό.

Το Λιχτενστάιν, εξάλλου, έστω και με… προσκοπική βούλα στο παιχνίδι του, καλυμμένο από ερασιτεχνική πιο πολύ νοοτροπία, έπαιξε μαζική άμυνα. «Πάρκαρε» φορτηγά και νταλίκες πίσω από την μπάλα και δεν έλεγε να ξεμυτίσει ούτε όταν πια έχανε 1-0.

Άρα το να κάνεις τόσες πολλές φάσεις πατώντας περιοχή ανάμεσα από το πολυπρόσωπο αυτό τείχος μπροστά από την εστία των γηπεδούχων και να πετυχαίνεις και δύο πανέμορφα (δημιουργικά και εκτελεστικά) γκολ, απόρροιες σχεδίου και συνδυασμού, πάνω στην κίνηση των παικτών και την ορθολογική ανάπτυξη της ομάδας, δεν είναι απλή υπόθεση.

Και εν τέλει, δεν ήταν ποτέ αν θέλετε - το ξέρουμε, το θυμόμαστε και από το πιο πρόσφατο παρελθόν που «πατώσαμε» στο Nations League, το φθινόπωρο – μια «καθημερινότητα» για τους διεθνείς μας.

Ναι και εγώ θέλω να τη δω τώρα την ομάδα μας στη Ζένιτσα. Στα δυσκολότερα. Εναντίον Ντζέκο, Πιάνιτς και λοιπών μπαλαδόρων-πρωταγωνιστών, πολλών ετών, σε πρωταθλήματα που… κάνουν στράκες και όχι κόντρα σε περιστασιακούς «παικτάκους των χωρίων»!

Και αργότερα, στα ακόμα πιο ζόρικα, με αντίπαλο την Ιταλία, για να μην πω και κόντρα στους Αρμένιους, οι οποίοι έδειξαν «σκληρά καρύδια» το Σάββατο στη Βοσνία.

‘Είμαι περίεργος να διαπιστώσω την αγωνιστική συμπεριφορά της Ελλάδας σε ματς, όπως αυτό της Τρίτης, όπου πλην άλλων, άλλωστε πάντα υποβόσκει και ο θρησκευτικός διαχωρισμός των Μουσουλμάνων με εμάς, προσδίδοντας μια ιδιαίτερη διάσταση έντασης στην αθλητική αντιπαλότητα με τη Βοσνία.

Σε αγώνες στους οποίους θα πρέπει το μάτι να γυαλίζει, το μαχαίρι να είναι στο στόμα και όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Κώστας Φορτούνης, που τον άκουσα μετά το ματς στο Βαντούζ να λέει ότι επιβάλλεται σε τέτοιες περιπτώσεις να κερδίζεις και τις δεύτερες μπάλες.’

Βασική προϋπόθεση Champions League, εν ολίγοις, σε συγκέντρωση σκέψης και πειθαρχημένου μυαλού και συμπεριφοράς στον αγωνιστικό χώρο, εφόσον θέλεις να έχεις τύχη σαν ομάδα.

Μα, σοβαρά τώρα, είναι «νέα»;

Επομένως, δεν αναγάγει κανείς σε… θρίαμβο το 2-0 επί του Λιχτενστάιν, για να μη μας ακούσουν από πουθενά και μας πάρουν και «στο ψιλό», όμως ήταν μια καλή αρχή.

Ένα ενθαρρυντικό ξεκίνημα είναι. Φάνηκε ότι αυτό το «νέο» που ευαγγελιζόμασταν, σαν να ξεπρόβαλε. Είδαμε:

1. Όρεξη, φρεσκάδα, διάθεση, ανεβασμένη… libido από τους διεθνείς. Πάνε εκείνα τα σημάδια αγγαρείας που βλέπαμε. Στο Λιχτενστάιν οι παίκτες μας είχαν όραμα. Έδειξαν πεισμωμένοι να μη ξαναχάσουν για 3^η σερί φορά το τρένο ύστερα από το προηγούμενο Euro της Γαλλίας και το τελευταίο Mundial των ρωσικών γηπέδων
2. Όλο τον οργανισμό να ομονοεί. Να είναι αυτό που αποκαλούμε «μια γροθιά». Ένα πάθος, μια ανάσα. Ενότητα με την απόλυτη σημασία της λέξης, χωρίς ίχνος δηλητηρίου συλλογικών ή προσωπικών αντιπαραθέσεων
3. Τον Αναστασιάδη κοντά σε όλους τους ποδοσφαιριστές, με μια τεράστια αγκαλιά από την οποία δεν θα αποβάλλεται κανείς. Αλλά και τους διεθνείς να σέβονται τον (ΟΜΟΕΘΝΗ) ομοσπονδιακό προπονητή.     

Βέβαια, το γιατί ο Άγγελος δεν έριξε αμέσως στη μάχη τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος (Κουλούρη), όταν του ήρθε απανωτή, με τους άλλους τραυματισμούς των στόπερ μας, η απρόσμενη εγκατάλειψη του αγωνιστικού χώρου από τον Μήτρογλου, η απάντηση-δικαίωση της τεχνικής ηγεσίας μπορεί και να βρίσκεται στο υπέροχο γκολ του Τάσου Δώνη. Τι να του καταμαρτυρήσεις τώρα!

4. Την Εθνική να αποκτά επιτέλους εξτρέμ. «Κανονικούς» ακραίους επιθετικούς και όχι Μάνταλο και Πέλκα στις πτέρυγες, ένα «έργο» που… τσίμπλιασαν τα μάτια μας να το ζούμε επί Σκίμπε!
5. Ιδιαιτέρως θα σταθώ στην εμφάνιση του Γιώργου Μασούρα. Μπορεί το παιδί να μην είχε (και δεν έχει ακόμα) τα τελειώματα που έπρεπε, ωστόσο ήταν μέσα σε κάθε φάση, πρωταγωνιστούσε είτε εκτελώντας είτε πασάροντας και ήταν εν γένει μια διαρκής απειλή για την εστία του Λιχτενστάιν.

Ταχύτατος επιθετικός, σπιρτόζος, με αντίληψη και με τους ποδοσφαιρικούς ορίζοντες του, ορθάνοιχτους για το μέλλον.

6. Σιόβας αλάνθαστος πίσω, άσχετα αν δεν πιέστηκε τόσο όσο να κριθεί αυστηρά, σούπερ το δίδυμο ανάσχεσης στο κέντρο, με Σάμαρη-Ζέκα.

‘Για πάμε παρακάτω τώρα, στις «ειδικότερες» αποστολές προκειμένου να έχουμε πιο ολοκληρωμένα δείγματα για το τι μπορούμε να προσδοκάμε από την Εθνική μας. Θα είναι μια ομάδα χτισμένη υπό νέα νοοτροπία ή σύντομα θα επιστρέψουμε στην εσωστρέφεια και στον αφορισμό πάγκου και παικτών;’

Καθοριστικά συμπεράσματα με το καλημέρα και κατόπιν ενός 2-0 επί του Λιχτενστάιν δεν προκύπτουν.

• Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ να ξαναδούμε ντέρμπι αιωνίων για 20 λεπτά ήταν εν πρώτοις ένα ισχυρό ράπισμα στην ΕΠΟ και την ΚΕΔ που τρέχουν να φέρνουν ξένους διαιτητές.

Η νομική δικαίωση του Παναθηναϊκού έκανε… ρόμπα τον Φριτζ, τον έπιασε αδιάβαστο και… έστειλε αδιάβαστους τους υπεύθυνους φορείς για τη διαιτησία.

‘Σε ότι αφορά το νομικό πάτημα το οποίο εκμεταλλεύτηκε και την «σκαπουλάρισε» ο Παναθηναϊκός από την οριστική ταφόπλακα της επόμενης και μεθεπόμενης ημέρας του στο ποδόσφαιρο, ας όψεται η φανέλα, η ιστορία του και το ότι είμαστε Ελλάδα. Γιατί στο εξωτερικό η Μίλαν και η Γιουβέντους έχουν πέσει κατηγορίες κατόπιν δικαστικών αποφάσεων.’

Είδε όμως και ο δικαστής που πέρυσι το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός έσωσε τον Παναθηναϊκό (!) και θα είπε ο άνθρωπος: Θες να ξανατρέχουμε πάλι σε λίγους μήνες να αλλάζουν οι νόμοι για να μείνει το τριφύλλι στη Super League! Ας πάρει ένα φιλί ζωής και βλέπουμε…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Απίστευτη εξέλιξη για άσο του Ολυμπιακού – Τον ετοίμαζαν για μεταγραφή 20 εκατ. ευρώ, αλλά…

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις