Όλοι κουβά, ούτε καν το 1,90 - Καίνε κάρβουνο Σλούκας-Καλάθης - Σιγά τα μεγάλα ονόματα!

Εθνική Ελλάδας: Οπότε μιλάω με το φίλο μου τον Βαγγέλη που είναι μπασκετικός σαράντα χρόνια τώρα και μου λέει:

"Εγώ την Ελλάδα με τους Αμερικανούς δεν την φοβάμαι. Τους ξέρω τους Έλληνες, τον καλύτερο εαυτό τους τον δείχνουν όταν σφίγγουν τα γάλατα. Με τις μεγάλες ομάδες, πάντοτε σκίζονται. Με τις μικρές είναι που το παίρνουν στην πλάκα και ψάχνουν ύστερα να βρούνε τον κώλο τους..."

Και μπράβο στον φίλο μου τον Βαγγέλη λέω, που πήγε περήφανα στον κουβά, όπως και όλοι όσοι διακατέχονταν από τη νοοτροπία του. Ούτε καν το 1,90 του στοιχήματος δεν πιάσανε, που πλήρωνε σε ήττα της εθνικής Ελλάδας με διαφορά έως 10 πόντους. Με κατεβασμένα τα χέρια χάσαμε, για να μην πω με κατεβασμένα τα βρακιά!

Αλλά δεν θα πω ότι έφταιγε ο Σκουρτόπουλος, όπως το είχα πει πρώτος πρώτος για τον αγώνα με τη Βραζιλία. Τι να φταίει δηλαδή ο κόουτς, όταν η ομάδα μας είναι δύο ταχύτητες κάτω απ' τον αντίπαλο; Καρούλια στα πόδια να τους βάλει ή νέφτι στον πάτο; Τι να κάνει ο προπονητής, όταν ο Σλούκας με τον Καλάθη καίνε κάρβουνο και τα Αμερικανάκια καίνε κηροζίνη; Να του τα χώνουμε, δεν λέω, αλλά όχι αναίτια...

Και δεν ήταν μόνο η ταχύτητα, ήταν και τα σουτ. Παίκτες που στην εξαιρετικά ανταγωνιστική Ευρωλίγκα χώνουν το ένα καλάθι μετά από το άλλο, σήμερα σπάσανε τα στεφάνια και τα ταμπλό. Λες και τους παρέλυσε το χτυποκάρδι, που παίζανε απέναντι στην τριτοτέταρτη ομάδα των ΗΠΑ. Σιγά ρε παιδιά τα μεγάλα ονόματα που σας τρόμαξαν!

Ως εκ τούτου, γκουντμπάι μάι λαβ γκουντμπάι, που λένε και στο Στέιτς. Μας μένει το ματς με την Τσεχία, μπας και γίνει το θαύμα. Προσωπικώς δεν το βλέπω, αλλά το εύχομαι με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου. Πάμε παιδιά και δε γαμιέται, ό,τι βγει βγήκε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αδιανόητα σκηνικά σε μεγάλη ελληνική ομάδα - Διώχνουν μεταγραφή καλοκαιριού - Είναι... υπέρβαρος!