Facebook Pixel Παναθηναϊκός: Καλό το φεγγάρι στον ΠΑΟ - Ποιος Νταμπίζας; - Αυτή είναι η μοίρα του - Σε βρίζουν όταν δουλεύεις;
| 2019-10-31 21:43:00

Καλό το φεγγάρι στον ΠΑΟ - Ποιος Νταμπίζας; - Αυτή είναι η μοίρα του - Σε βρίζουν όταν δουλεύεις;

του Κώστα Γκόντζου
Καλό το φεγγάρι στον ΠΑΟ - Ποιος Νταμπίζας; - Αυτή είναι η μοίρα του - Σε βρίζουν όταν δουλεύεις;

Καλύτερος με Λάρισα. Είναι έργο προπονητή. Ξέρω ένα πράγμα...

Δεν βρίσκεται σε κακό φεγγάρι ο Παναθηναϊκός όπως λένε αρκετοί ή όπως φαίνεται η συνολική εικόνα με μια πρώτη ματιά.

Αντίθετα, αν κάποιος δει προσεκτικά την τελευταία τριάδα των αγώνων που έδωσε, δηλαδή με Ατρόμητο, Λάρισα για το πρωτάθλημα και με Παναχαϊκή για το κύπελλο, διαπιστώνει εύκολα πως από πλευράς απόδοσης και συνολικής παρουσίας της ομάδας μέσα στο γήπεδο, έχουμε να κάνουμε με μια σαφέστατα διαφορετική εικόνα από εκείνη που είχαμε στο ξεκίνημα της χρονιάς παρακολουθώντας τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού.

Υπάρχει βέβαια και η ξεκάθαρη γλώσσα των αριθμών, υπάρχουν οι βαθμοί, υπάρχει και η θέση του Παναθηναϊκού στον βαθμολογικό πίνακα.

Όλα αυτά με την πρώτη ανάγνωσή τους, δεν σε κάνουν να λες και με ευκολία αυτό το "δεν είναι σε κακό φεγγάρι" που είπαμε στην εισαγωγή.

Όμως, όταν μιλάμε για τον σημερινό Παναθηναϊκό και παίρνοντας υπ' όψιν όλες τις παραμέτρους μέσα στις οποίες βρίσκεται και φτιάχτηκε αυτή η ομάδα, τότε όσο κι αν ακούγεται παράξενο και εν πολλοίς και αντιποδοσφαιρικό, είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα τα αποτελέσματα και η συγκομιδή της ομάδας, σε σχέση με το αν γενικά βρίσκεται σε ένα στάδιο καλής σε γενικές γραμμές παρουσίας της μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.

Κι αυτό έχει την εξήγησή του.

Αρκεί κάποιος να μπορεί με καθαρό μάτι και χωρίς συναισθηματισμούς να δει και να συνειδητοποιήσει, τον σημερινό Παναθηναϊκό και την κατάσταση που βρίσκεται σαν δυναμική αντικειμενικά.

Αυτός ο Παναθηναϊκός λοιπόν -και το έχουμε πει πάρα πολλές φορές εδώ πέρα- αντικειμενικά είναι μια ομάδα περιορισμένων δυνατοτήτων, μια ομάδα που δεν μπορεί να έχει στόχους και βλέψεις για κάποιο τίτλο ή για κάτι εντελώς ξεχωριστό στις διοργανώσεις που συμμετέχει και εν τέλει μια ομάδα που με αντιπάλους σαν κι αυτούς που αναφέραμε, θα κερδίζει, θα νικάει ή θα έρχεται ισόπαλος, ανάλογα με τις λεπτομέρειες και μια σειρά άλλα πράγματα που διαφέρουν από παιχνίδι σε παιχνίδι.

Για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός του αγώνα με τη Λάρισα που έχασε ήταν πολύ καλύτερος μέσα στο γήπεδο από τον Παναθηναϊκό που πέρασε νικηφόρα από τον Ατρόμητο.

Οι λεπτομέρειες, η τύχη και εν μέρει και η διαιτησία καθόρισαν το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα.

Βλέποντας όμως τον Παναθηναϊκό συνολικά στα τρία τελευταία παιχνίδια και ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα που έφερε, η διαπίστωση ότι πλέον σαν ομάδα λειτουργεί καλύτερα, πιο ποδοσφαιρικά, με μεγαλύτερη φρεσκάδα και οργάνωση στο παιχνίδι της είναι ορατή για κάθε μάτι που προσπαθεί να δει αντικειμενικά τα πράγματα.

Και δεν νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει ή είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσης του Νταμπίζα.

Περισσότερο είναι αυτή η... ανεπαίσθητη στροφή σε κάτι που να θυμίζει πιο πολύ το περυσινό πλάνο και λογική της ομάδας με βάση τις επιλογές που γίνονται πια στην συγκρότηση της ενδεκάδας, που έχει λειτουργήσει θετικά στην εικόνα του Παναθηναϊκού.

Πιο πολλά νέα παιδιά στην ενδεκάδα, με πιο ξεκάθαρους ρόλους στο παιχνίδι της ομάδας και μια μικρή αλλά αισθητή διαφοροποίηση προς το καλύτερο, της διάθεσης που δείχνουν οι παίκτες την ώρα του αγώνα ή αν προτιμάτε για να μη γινόμαστε και κακοί, η διαφορετική προς το καλύτερο αντιμετώπιση των υποχρεώσεών τους έτσι όπως αυτές εξελίσσονται μέσα στην διάρκεια του αγώνα.

Αυτό είναι έργο του προπονητή.

Απλά και τα έχουμε πει, όσο καλό κι αν είναι αυτό το έργο, ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να ξεφύγει από την μοίρα του, από το επίπεδο και τη δυναμική δηλαδή που αντικειμενικά και με βάση τις συνθήκες μπορεί να βρίσκεται.

Εκεί θα είναι και θα πολεμάει πότε καλύτερα πότε χειρότερα, κάθε παιχνίδι που έχει μπροστά του, χωρίς να μπαίνει στη λογική και τις απαιτήσεις μιας γενικότερης σούμας ή συγκομιδής αποτελεσμάτων με κάποιο συγκεκριμένο στόχο μέχρι το τέλος της σεζόν.

Και κάτι τελευταίο, σε σχέση με τον Δώνη και την περιβόητη αντίδρασή του προς την εξέδρα στο παιχνίδι με τη Λάρισα.

Δεν ξέρω τις ακριβώς εννοούσαν με τη φράση "ότι κι αν έγινε αυτός είναι επαγγελματίας προπονητής και δεν έπρεπε να αντιδράσει έτσι".

Ξέρω όμως ένα πράγμα.

Πως έχουμε εφεύρει ένα περίεργο ορισμό του "επαγγελματία" στον Παναθηναϊκό της απελευθέρωσης και της ηθικής και λογικής της "νέας Παναθηναϊκοφροσύνης".

Επαγγελματίας είναι αυτός που την ώρα που κάνει τη δουλειά του υπάρχουν κάποιοι που... έχουν το δικαίωμα να του βρίζουν χυδαία, το παιδί του, την οικογένειά του και τον ίδιο, αλλά ο ίδιος... δεν έχει δικαίωμα ούτε να... αγανακτήσει γι' αυτά και πρέπει να μην αντιδράει.

ΥΓ. Συνιστώ πάντως σε όσους ασπάζονται αυτόν τον ορισμό, να μας πουν και πού δουλεύουν ώστε να πάμε εκεί να τους κάνουμε το ίδιο την ώρα που δουλεύουν για να δούμε πόσο... επαγγελματίες θα είναι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Νέα απίστευτη βόμβα Αλαφούζου - Με αυτόν τον Έλληνα παικταρά υπογράφει - Ποιος Χατζηγιοβάνης τώρα...

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags