"Ακόμη και η υπομονή έχει κάποια στιγμή τα όριά της", είπε ο Κώστας Καπετάνος που, πάντως, τόνισε ότι το μέλλον του είναι στον Άρη...
Ο 28χρονος μέσος των «κίτρινων» (ένας από τους 13 παίκτες που έχουν μείνει στον Άρη) έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Super Aris», όπου αναφέρθηκε στην κατάσταση που υπάρχει στην ομάδα, αλλά και στον ίδιο.
Αναλυτικά μίλησε:
Για την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών: «Είναι λογικό, τα συναισθήματα κι η γενικότερη διάθεση που σε διακατέχει να μην είναι τα καλύτερα δυνατά, όταν περνά όλος αυτός ο καιρός και δεν έχει συμβεί κάτι ουσιαστικό, που να σε κάνει να δεις, έστω και από μια χαραμάδα φως στο τούνελ.
Εσύ έχεις όλη τη καλή διάθεση να κάνεις υπομονή, αλλά... υπομονή, υπομονή, ακόμα και αυτή κάποια στιγμή έχει τα όρια της. Αλήθεια, πόση ακόμα μπορούμε να κάνουμε; Σε κάθε κουβέντα που κάνουμε, το μόνο πράγμα που ακούμε είναι αυτό. Και βλέπετε ότι, μόνο εμείς οι Έλληνες παίκτες έχουμε τη διάθεση και την κάνουμε. Όλοι οι άλλοι κάνανε προσφυγή».
Για την προσφυγή του Σηφάκη: «Δεν εννοούσα το Μιχάλη, αλλά, όλους εμάς τους εναπομείναντες ποδοσφαιριστές. Η περίπτωση του είναι διαφορετική. Απ' ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, υπήρξε ένα θέμα, ανάμεσα σ' αυτόν και στους ανθρώπους της ομάδας, κατά τη διάρκεια της περυσινής περιόδου, που πιστεύω ότι ήταν κι η κυριότερη αιτία γι αυτό που έγινε. Ο Μιχάλης είναι ιδιαίτερη περίπτωση για τον Άρη. Προσέφερε πολλά στην ομάδα, τα τέσσερα αυτά χρόνια της παρουσίας του και θα `πρεπε η αποχώρηση του να γίνονταν με πολύ καλύτερο τρόπο».
Για το πού φτάνουν τα όρια της υπομονής του: «Όπως και να `ναι, ο Άρης είναι πάντα Άρης και γι αυτήν την ομάδα πολλές φορές αξίζει και να τα ξεπεράσεις. Νομίζω ότι όλα τα παιδιά που `χουμε απομείνει, μέχρι σήμερα, έχουμε αποδείξει εμπράκτως τη διάθεση και την επιθυμία μας, το μέλλον μας να `ναι στον Άρη. Όλο αυτό το διάστημα το μόνο που κάνουμε είναι να περιμένουμε, (άλλοι για ένα χρόνο, άλλοι για περισσότερο) και πιστεύω ότι το ίδιο θα συνεχίσουμε να κάνουμε μέχρι, επιτέλους, να γίνει κάτι».
Για τους λόγους που όσοι έχουν μείνει κρατούν τη συγκεκριμένη στάση: «Όπως προείπα, ο Άρης δεν παύει να `ναι, πάντα, μια τεράστια ομάδα. Μπορεί πολλά παιδιά να θέλησαν για οικονομικούς λόγους ν' αποχωρίσουν απ' την ομάδα, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που θέλουν να μείνουν, αναγνωρίζοντας το μέγεθος αυτού του σωματείου και φυσικά τη δυναμική του κόσμου του. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ότι κι αν συμβεί. Όπως είπα και πριν ένα χρόνο, τέτοια εποχή, ερχόμενος εδώ, ο Άρης είναι ο μεγαλύτερος Σύλλογος που έχω παίξει στη καριέρα μου και η επιθυμία μου είναι να παραμείνω για πάντα εδώ».
Για το αν και πόσο στοίχισε η οικονομική κατάσταση και η έλλειψη αξιοπιστίας της διοίκησης την περσινή σεζόν: «Σίγουρα ήταν δυο πολύ σημαντικοί λόγοι που έπαιξαν τεράστιο ρόλο. Η κατάσταση και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε καμιά περίπτωση δεν ήταν η κατάλληλη για μια ομάδα που έθετε τόσο υψηλούς στόχους, όπως ο Άρης στο ξεκίνημα της περυσινής περιόδου».
Για το ποιο από τα δύο θα άλλαζε άμεσα, αν μπορούσε: «Σαφώς και το δεύτερο. Θυμάμαι ότι, απ' τη πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στο Ρύσιο, αυτό άκουγα. Ήταν ένα ζήτημα που «έτρωγε» τους πάντες. Οι παίκτες παραπονιόντουσαν για τη καταβολή των χρημάτων τους κι οι παράγοντες τους έλεγαν από Δευτέρα σε Παρασκευή κι από Παρασκευή σε Δευτέρα. Έναν ολόκληρο χρόνο αυτό το πράγμα γίνονταν.
Θα `ταν χίλιες φορές προτιμότερο να σου έλεγαν ότι θα πληρωθείς, ξέρω κι εγώ σε ένα μήνα... δυο... έξι... σ' ένα χρόνο... δέκα χρόνια, παρά αυτή η κοροϊδία, του σήμερα αύριο, που γινόταν πέρυσι. Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει την ομάδα σήμερα, στο σημείο μηδέν. Δε ξέρω αν το `χεις αναλογιστεί, αλλά τη στιγμή αυτή, στο ρόστερ του Άρη, βρίσκονται μόλις 15 ποδοσφαιριστές. Δε θέλω να το έχω στο μυαλό μου, αλλά είναι η αλήθεια και αποτελεί μια πικρή πραγματικότητα».
Για το τι λένε οι παίκτες μεταξύ τους: «Το μόνο που κάνουμε, είναι να δίνει ο ένας κουράγιο στον άλλον, λέγοντας κάθε φορά να κάνουμε λίγο ακόμα υπομονή. Αλλά οι συνθήκες, να ξέρετε είναι πραγματικά πολύ δύσκολες. Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεται η υπάρχουσα τραγική κατάσταση που έχουμε περιέλθει, με μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα από τους ανθρώπους που τρέχουν, αυτό το διάστημα, τα θέματα της ομάδας».
Για το πώς φαντάζεται το μέλλον με τις τωρινές συνθήκες: «Σαφέστατα, ιδιαίτερα δύσκολο. Είμαι, όμως, φύσει αισιόδοξο άτομο και θέλω να βλέπω τα πράγματα, πάντα απ' τη θετική τους πλευρά. Από οτιδήποτε αρνητικό, άλλωστε μπορεί να προκύψει και κάτι θετικό κι αυτό είναι που πρέπει να κρατάμε. Πραγματικά, δε ξέρω σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται ο Άρης κι αν είναι καλύτερος ή χειρότερος, τη νέα περίοδο, μ' εμάς τους εναπομείναντες ποδοσφαιριστές και με τους μικρούς που θα προωθηθούν από τη δεύτερη ομάδα.
Ξέρω όμως, ότι τουλάχιστον θα έχει την ευκαιρία να διορθώσει κάτι πολύ σημαντικό, απ' το οποίο υπέφερε τα τελευταία χρόνια. Να φτιάξει τ' αποδυτήρια του. Να στρώσει το κλίμα μέσα σ' αυτά.
Η παντελής απουσία παικτών - βεντετών και ακριβών συμβολαίων, είναι κάτι πραγματικά, πάρα πολύ σημαντικό. Μπορεί να μη φαίνεται στο πολύ κόσμο αυτό, αλλά διαδραματίζει τεράστιο ρόλο για τη καλή πορεία μιας ομάδας».
Για το τι χρειάζεται ο Άρης: «Νομίζω, ότι ειδικά αυτό το διάστημα, η αισιοδοξία κι η θετική σκέψη είναι κάτι που τα χρειαζόμαστε όλοι μας. Επιβάλλεται, θα έλεγα, να είμαστε αισιόδοξοι με απώτερο στόχο, όλο αυτό το πνεύμα και τη θετική αύρα, να την προσδώσουμε στον ίδιο το Σύλλογο. Αυτό που πάνω απ' όλα χρειάζεται αυτή την εποχή ο Άρης είναι αγάπη, στήριξη και θετική διάθεση, απ' όλους τους φορείς που θέλουν να εμπλακούν στα κοινά του. Αν, από κάποιον ο Άρης περιμένει στήριξη, ιδιαίτερα όλες αυτές τις στιγμές, είναι απ' την ίδια του την οικογένεια, κάτι, που, ίσως, να μην υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια στο μέγιστο βαθμό.
Πιστεύω κι εύχομαι, με τη διαμορφωθείσα κατάσταση να επέλθει ακόμη μεγαλύτερη σύσφιξη σχέσεων ανάμεσα σε ομάδα, κόσμο και διοίκηση κι έστω και μέσα απ' αυτές τις δυσκολίες να βγει κάτι πραγματικά καλό για το Σύλλογο. Είναι κάτι που το δικαιούται τόσο ο Άρης σα μέγεθος, όσο και πολύ περισσότερο ο κόσμος του, που αν κι έχει τραβήξει τα πάνδεινα όλα αυτά τα χρόνια, δεν τον έχει εγκαταλείψει ποτέ».
Για τον κόσμο του Άρη: «Είναι κάτι που ήδη διαπιστώνω, τόσο εδώ στη Πτολεμαίδα, όπου βρίσκομαι, με τους πολλούς ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ που συναντάω στο δρόμο και μου δίνουν κουράγιο, όσο και με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαμε, τη προηγούμενη εβδομάδα, με τα παιδιά του SUPER 3. Και ο κόσμος αναγνωρίζει κι εκτιμά τη δική μας στάση και εμείς, όμως, οι ποδοσφαιριστές αναγνωρίζουμε τη προσπάθεια που γίνεται τελευταία.
Μακάρι όλα αυτές οι κινήσεις που θα γίνουν, να επιφέρουν το συντομότερο δυνατό την απαρχή πολύ θετικών εξελίξεων που θα επιτρέψουν την ομάδα να βαδίσει και πάλι σε ήρεμα νερά. Έχει τρομερές προοπτικές αυτός ο Σύλλογος και πιστεύω ότι, γρήγορα, θα βρει το δρόμο του. Ομάδες με τη δυναμική του κόσμου του Άρη, δε χάνονται».
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις