Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου αρθρογραφεί για τις (επερχόμενες) διοικητικές εξελίξεις στην ΑΕΚ παρατηρώντας ότι πολλή συζήτηση γίνεται πάλι για τον άνθρωπο που ήταν ο επικεφαλής της προσπάθειας για τη σωτηρία της ΠΑΕ. Αφενός διότι κάποιοι επιθυμούν να επιστρέψει, αφετέρου επειδή άλλοι αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο αυτό ως εφιάλτη. Άγγελος και… Ντέμ-ονας!
Αυτό που εγώ οφείλω να επισημάνω είναι ότι η αλήθεια δεν παραχαράσσεται. Και αυτή μας εξιστορεί ότι ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν ο άνθρωπος που το 2004 ηγήθηκε της προσπάθειας για να εξέλθει η ΑΕΚ από το βούρκο. Να τον μετατρέψει σε λίμνη και μετά να τη μεγαλώσει.
Συσπείρωσε τον κόσμο, έδωσε όραμα, μοίρασε ελπίδες για σπουδαία επιτεύγματα. Πολέμησε για έναν καλύτερο ποδοσφαιρικό κόσμο, κήρυξε την πίστη και την αφοσίωση στην ομάδα (αλλά και πρώτος λάκισε στα δύσκολα) ασχέτως με την αγωνιστική εικόνα της.
Έκανε ομολογουμένως μία σημαντική προσπάθεια. Πάνω από όλα χάραξε μία ιδανική αφετηρία για κάτι μεγάλο. Η οποία ωστόσο δεν είχε την ανάλογη συνέχεια, για λόγους οι οποίοι πολλάκις έχουν εξηγηθεί και αναλυθεί.
Τουτοιοτρόπως ασφαλώς και σε πολλές περιπτώσεις επιλεκτικά. Λίγοι ήταν εκείνοι που αναγνώριζαν ταυτόχρονα τις σημαντικές παρεμβάσεις του αλλά και που υποδείκνυαν τις λαθεμένες επιλογές του.
Σημασία όμως δεν έχει τι πιστεύω εγώ ή άλλοι συνάδελφοι οι οποίοι εποχής Νικολαΐδη στην προεδρία της ΠΑΕ είτε απαξιώθηκαν είτε εκτοξεύτηκαν επαγγελματικά. Ελάχιστα σας ενδιαφέρουν αυτά, αν και έχουν τη σημειολογία τους.
Οι περισσότεροι πλέον γνωρίζετε λόγω της καθημερινής τριβής με το διαδύκτιο τι καπνό φουμάρει ο καθένα μας, ποιος φαίνεται, ήταν ή θα μπορούσε να είναι ύποπτος για τον τρόπο που αντιμετώπιζε την κατάσταση και ποιος όχι…
Σημασία έχει ότι αυτή η προσπάθεια έπεσε εν τέλει στο κενό με άσχημα συνεπακόλουθα. Ο Ντέμης εφθάρη περισσότερο μετά τη φυγή του από την ΑΕΚ παρά στο διάστημα της προεδρίας του, όταν στο μεγαλύτερο μέρος της απήλαυσε ασυλία και στήριξη που ουδέποτε πρόεδρος της συγκεκριμένης ομάδας βίωσε στο παρελθόν.
Το χειρότερο ήταν ότι η (μεγαλύτερη) μουτζούρα μπήκε στο προεδρικό βιογηραφικό του από τους πρώην συνεργάτες του, από όσους αντλούσε την κινητήριο δύναμη. Το χρήμα…
Οι περισσότεροι αποχώρησαν, κάποιοι αφήνοντας να αιωρούνται αιχμές για τη δράση του, ενώ όσοι παραμένουν ενεργοί τον υποδεικνύουν ως το βασικό λόγο για την επιστροφή της ΑΕΚ στο σημείο μηδέν. Κι όταν το λένε άνθρωποι που τον εμπιστεύτηκαν, πραγματικά πληγώνει...
Ηγέτης αλλά με δικά του χρήματα!
Αν ο Ντέμης δεν είχε δεχθεί «αιχμηρή» αντιμετώπιση από τον έναν εκ των δύο εναπομεινάντων βασικών μετόχων Πέτρο Παππά, σήμερα λογικά θα τον υπερασπιζόταν επειδή το 2004 μπήκε στη διαδικασία να βοηθήσει κι έφτασε στο σημείο να δαπανήσει 14 εκατ. ευρώ για την ΑΕΚ.
Σε κάποιους φαίνονται ψίχουλα όπως διαβάζω… Ίσως είναι εύκολο να το λες όταν είσαι απέξω και ακόμα περισσότερο όταν κάποιος που υπηρετείς τυφλά, διαχειρίστηκε αυτά τα ξένα χρήματα.
Θα μου πείτε, επιλογή των μετόχων ήταν να εμπιστευτούν τον Ντέμη! Ασφαλώς... Άρα ήταν, είναι και θα είναι υπεύθυνοι γι’ αυτή. Και είναι οι πρώτοι που οφείλουν να ομολογήσουν ότι το μοντέλο του διαχειριστή μεγάλων κεφαλαίων απέτυχε.
Τους αλαλαγμούς, τους ψευτολαϊκισμούς και τις γλοιώδεις κειμενογραφίες πάντοτε τις σιχαινόμουν. Ειδικά από όσους είναι διαπιστωμένο ότι έπαιζαν ρόλο που στο τέλος προκάλεσε μεγάλη φθορά στον ίδιο τον Νικολαίδη.
Γι’ αυτό και τις προσπερνώ. Διαφορετικές προσεγγίσεις περιμένει ο φίλαθλος της ΑΕΚ αυτή τη δύσκολη ώρα. Χρήματα απαιτούνται, όχι άφραγκοι ήρωες που μπορεί δυνητικά να εξελιχθούν σε ηγέτες.
Ας το σκεφτούν καλά όλοι αυτοί που τόσο άκομψα έσπρωξαν με τις συμπεριφορές του τον Παππά στην έξοδο κι ας μας αναλύσουν τον τρόπο που θα βρεθεί ο άνθρωπος ο οποίος θα έλθει αύριο το πρωί έτοιμος να διαθέσει 14 εκατ. ευρώ για την ΑΕΚ.
Σε κάθε περίπτωση, η παραφιλολογία στο όνομα του Ντέμη, στο πόσα έκανε ή δεν έκανε, αν πέτυχε να μεγαλώσει τη λίμνη ή αν τη μετέτρεψε και πάλι σε βούρκο, αν είναι αυτός που χρειάζεται ξανά η ΑΕΚ ή αν αισθανόμενος ντροπή δεν πρέπει να πατήσει ξανά στο γήπεδο, είναι πια (τουλάχιστον) αδιέξοδη.
Άλλωστε δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι επιθυμεί να επιστρέψει. Το ότι το επιθυμούν για εκείνον σφόδρα όσοι την περίοδο εκείνη αποτέλεσαν τους χειρότερους αυλοκόλακες ή «συμβούλους» που θα μπορούσε να έχει, είναι μία άλλη ιστορία. Οι χρήσιμοι σύμβουλοι είναι εκείνοι που σου υποδεικνύουν τα λάθη σου, όχι που νυχθημερόν σε «σπατουλάρουν» για ιδία οφέλη...
Ίσως βέβαια με ανθρώπους γύρω του οι οποίοι θα μπορούσαν να αγοράσουν «10 Ολυμπιακούς» (όπως είχε πει τότε για την ομάδα επιχειρηματιών/εφοπλιστών που συσπειρώθηκαν γύρω του) και θα του εμπιστεύονταν επενδυτικά κεφάλαια και εν λευκώ διαχείριση των εσόδων, ο Ντέμης να ήταν περισσότερο αποτελεσματικός τη δεύτερη φορά... Το θέμα είναι ποιος θα τον εμπιστευθεί...
Υ.Γ. Η διάθεση για υγιή συζήτηση απαιτεί και καλή προαίρεση. Το επισημαίνω διότι διαπιστώνω ότι αρθρογραφίες που αφορούν στον Ντέμη προκαλούν εντάσεις συνήθως επειδή οι αντικρουόμενες πλευρές είναι πολλές φορές απόλυτες και επιθετικές.
Δεν επιθυμώ το διχασμό, κουβέντα να κάνουμε, εποικοδομητικά και επιχειρηματολογώντας, όπως το συνηθίζουμε άλλωστε στο συγκεκριμένο χώρο. Ας διαβάσουμε και αξιολογήσουμε σωστά τη γνώμη του καθενός από εμάς.
ΠΗΓΗ: www.sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις