O Βασίλης Βέργης γράφει για την πρόκριση του ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό και την αγκαλιά που έχει δημιουργήσει αυτή η ομάδα για όλα τα μέλη της με αποκορύφωμα τη συμπαράσταση στον Πάμπλο Κοντρέρας.
Θυμάμαι τον τρόπο που πέρυσι ολόκληρος ο ΠΑΟΚ συμπεριφέρθηκε στον Πάμπλο Γκαρσία όταν έχασε τη μητέρα του. Μια τεράστια αγκαλιά άνοιξε και έκλαψε μαζί με τον ηγέτη της ομάδας. Είδα τον τρόπο με τον οποίο ολόκληρος ο ΠΑΟΚ άνοιξε και πάλι αυτή την αγκαλιά για να συντροφεύσει στον πόνο για την απώλεια του πατέρα του τον Πάμπλο Κοντρέρας.
Τα δάκρυα στα αποδυτήρια του «Κλεάνθης Βικελίδης», η καθολική σιωπή μετά το παιχνίδι, η πρωτοβουλία όλων να συμβάλουν για να βρεθεί τρόπος να φύγει άμεσα για την πατρίδα του ο μεγάλος αυτός ποδοσφαιριστής και σπουδαίος άνθρωπος, ο οποίος παρά την οδύνη του έμεινε την Κυριακή και ήταν μπροστάρης της ομάδας του στο ντέρμπι με τον Αρη.
Είδα τη σκηνή τη στιγμή της επιτυχίας του γκολ από τον Σαλπιγγίδη, με τον Τσιρίλο να σηκώνει στον ουρανό τη φανέλα του Κοντρέρας, αλλά και τον συγκλονιστικό τρόπο που με μια φωνή όλοι οι άνθρωποι του κλαμπ αφιέρωσαν την πρόκριση στον μεγάλο απόντα. Και ομολογώ πως (ευρισκόμενος 525 χιλιόμετρα μακριά) κατάλαβα πολλά.
Εμείς οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούμαι πολλές φορές τη λέξη «οικογένεια» για να φιλοτεχνήσουμε την εικόνα αποδυτηρίων ομάδας. Αρκετές εξ αυτών αποδεικνύονται άστοχες ή εντάσσονται στο πλαίσιο του «πρέπει». Στον ΠΑΟΚ όμως δεν χρειάζονται δημοσιογραφική καταγραφή γι’ αυτό που βγαίνει ως αποτέλεσμα μέσα από την ίδια τη ζωή.
Το δέσιμο ποδοσφαιριστών που βρίσκονται μαζί τρία χρόνια στα ίδια αποδυτήρια και αγαπούν το κλαμπ είναι στοιχείο πέρα από νίκες, ήττες, στόχους, τρόπαια. Αποτελεί ΑΞΙΑ. Και ως τέτοια πρέπει να προβάλλεται. Με τα λάθη και τα σωστά της «οικογένειας» είναι αξία!
Με αυτή την αξία ως ασπίδα, ως πανοπλία αν προτιμάτε, πορεύτηκε φέτος ο «δικέφαλος» στα δύσκολα, για να ξεπεράσει λαθεμένες επιλογές (Μπερέτα), βιαστικές στοχεύσεις (δήλωση Ζαγοράκη «πάμε για πρωτάθλημα»), άσχημα εγχώρια αποτελέσματα, προβλήματα εσωστρέφειας που προέκυψαν στη σχέση Δερμιτζάκη - ισχυρών προσωπικοτήτων (με τη συμπεριφορά τους) εντός αποδυτηρίων, έλλειψη δυνατού πορτοφολιού, αλλά και… απογοητεύσεις τύπου «Αράβων επενδυτών». Με αυτή την αξία ο ΠΑΟΚ ξεπέρασε προχθές τις τεράστιες απουσίες των Κοντρέρας και Βιτόλο και «κατάπιε» αγωνιστικά τον Ολυμπιακό σε ένα ματς που πήρε μια παλικαρίσια πρόκριση.
Μπορεί -προσωπική μου άποψη- ο Θοδωρής Ζαγοράκης να μη χειρίστηκε καθόλου σωστά το οπαδικό τσουνάμι που ξέσπασε λόγω της τιμωρίας (κι αυτό θα πρέπει να τον προβληματίσει για το μέλλον), όμως ο ΠΑΟΚ με την αξία που προανέφερα έδωσε αγωνιστική «απάντηση» και στις λάθος κραυγές εντός συλλόγου (μα και εκτός- λαϊκισμοί Ψωμιάδη), αλλά και στην πέραν πάσης λογικής «επιχείρηση-εκστρατεία» της Ελληνικής Αστυνομίας στη συμπρωτεύουσα λες και υπήρχε κίνδυνος να γίνει ο… τρίτος παγκόσμιος πόλεμος (οπότε είπαν να «πετάξουν» ένα εκατομμύριο ευρώ)!
Αν μάλιστα στον «δικέφαλο» έβρισκαν αυτόν τον αλητήριο που εκσφενδόνισε το ποτήρι το οποίο παραλίγο να κάνει ζημιά στο μάτι του Μιραλάς και τον έστελναν εκεί που του αξίζει, θα είχαν πετύχει δεύτερη σημαντική νίκη μετά την πρόκριση.
ΠΗΓΗ: www.sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις