Ο Κωστής Μπότσαρης γράφει για την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό και μιλάει για την άτυπη κατάρα που διατρέχει τους Θεσσαλονικείς: δεν έχουν πανηγυρίσει δυο διαδοχικές σημαντικές αγωνιστικές επιτυχίες!
Η ευφορία που επέφερε στις τάξεις των φίλων του ΠΑΟΚ η νίκη πρόκριση επί του Ολυμπιακού σε συνάρτηση με τις πολλές και σημαντικές απουσίες του Παναθηναϊκού, προκάλεσαν υπερβολικές δημόσιες και ανώνυμες τοποθετήσεις για το συγκεκριμένο αγώνα που έκαναν λόγο για άνετη κι ευρεία νίκη.
Να όμως που η πραγματικότητα αποδείχτηκε διαφορετική παρότι η ομάδα του Μάκη Χάβου είχε την υπεροχή, αγωνίστηκε με παίκτη παραπάνω για σημαντικό χρονικό διάστημα, δημιούργησε αρκετές και σημαντικές ευκαιρίες δίχως όμως να μπορέσει να τις μετουσιώσει σε κάποιο τέρμα. Αντίθετα οι «πράσινοι» αποδείχτηκαν πιο ουσιαστικοί, αφού σκόραραν από νωρίς μεταθέτοντας το άγχος στους γηπεδούχους εκμεταλλευόμενοι τρία διαδοχικά λάθη της άμυνάς τους, είχαν ίσως στην καλύτερή της εμφάνιση την αμυντική τους γραμμή με υπερπολύτιμες βοήθειες από τα χαφ, αλλά το ίδιο σενάριο έχει βιώσει και ο ΠΑΟΚ στο παρελθόν, με τον ίδιο να βρίσκεται στο ρόλο που είχε χτες ο Παναθηναϊκός.
Προσωπικά δε θυμάμαι πολλές φορές η ομάδα να έχει πανηγυρίσει δυο διαδοχικές σημαντικές αγωνιστικές επιτυχίες με νίκες τέτοιου επιπέδου. Σα μια άτυπη κατάρα να αιωρείται από πάνω της, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει όποτε ετοιμάζονται άπαντες για φιέστα στην Τούμπα. Κρίμα για τον κόσμο που βρέθηκε εκεί και στη συντριπτική του πλειοψηφία συμπεριφέρθηκε κόσμια, χειροκροτώντας την ομάδα για την προσπάθειά της με τη λήξη του αγώνα.
«Μικρό το κακό» θα πει κάποιος λαμβάνοντας υπόψη την ειδική βαθμολογία των πλέι οφ. Θα διαφωνήσω, όχι προς αυτό καθεαυτό το γεγονός αλλά επειδή οι συνθήκες ήταν άκρως ευνοϊκές για ένα, ακόμη, θετικό αποτέλεσμα. Εχοντας βγει αλώβητος από μια σειρά κρίσιμων αγώνων, με νωπές τις μνήμες από την επιτυχία της Τετάρτης, σε μια κατάμεστη και άκρως κεφάτη Τούμπα, με πληθώρα επιλογών για την τεχνική ηγεσία και με τον αντίπαλο να μην έχει στις τάξεις του ποδοσφαιριστές που κάνουν τη διαφορά ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν τη νίκη για να τονώσει ακόμη περισσότερο την ανεβασμένη αυτοπεποίθησή του, να εκμεταλλευτεί το στραβοπάτημα της ΑΕΚ και να μειώσει τη διαφορά από τη δεύτερη θέση.
Γιατί δεν έγινε αυτό; Συνολικά η ομάδα απέδωσε πολύ καλά με σημείο αναφοράς αυτή την εξαιρετική ποδοσφαιρική φυσιογνωμία που ακούει στο όνομα Αντελίνο Βιείρίνια. Υπό το βλέμμα του προπονητή της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και των σκάουτερ της Ζενίτ και της Μπλάκμπερν, ξεδίπλωσε για μια ακόμη φορά το μοναδικό ταλέντο του, ικανό ν αλλάξει τις ισορροπίες σ έναν αγώνα μέσα σε μια φάση. Δεν είχε την τύχη με το μέρος του χτες, αλλά αυτό ήταν χτες γενικό χαρακτηριστικό του ΠΑΟΚ. Δυστυχώς όμως για τον «Δικέφαλο» άλλες σημαντικές προσωπικότητες υστέρησαν σε απόδοση.
Ίσως και λόγω κόπωσης, εντούτοις κανείς δε νομιμοποιείται ν ακυρώνει τα πάντα ασκώντας ισοπεδωτική κριτική γιατί δυστυχώς η μνήμη ορισμένων είναι πολύ ρηχή.
Παίκτες που υστέρησαν χτες, όπως οι Τσιρίλο, Ιβιτς, Μουσλίμοβιτς, Σαλπιγγίδης είναι αυτοί που έχουν φέρει την ομάδα εδώ που είναι σήμερα. Ο Ιταλός μετά από μια σειρά εξαιρετικών εμφανίσεων πρωταγωνίστησε αρνητικά στη φάση του γκολ που δέχτηκε η ομάδα του. Από το ξεκίνημά της, όταν προτίμησε να κρατήσει την μπάλα αντί την απομακρύνει κατευθείαν και λίγα δεύτερα μετά, μόλις δέχτηκε πίεση την έβγαλε εκτός. Ακολούθως κάνει μια προβολή ίσως και περιττή καθώς ο Λέτο δεν μπορούσε να πατήσει περιοχή με δυο παίκτες να τον χωρίζουν από αυτή και στο φάουλ κάνει την τελευταία στιγμή - αυτό που συνηθίζει μ επιτυχία να κάνει ο Κοντρέρας. Κάθεται στη γραμμή της εστίας δίπλα στο δοκάρι, μπερδεύει τον Χαλκιά, του περιορίζει τη δυνατότητα αντίδρασης και δεν βάζει το κεφάλι του για ν απομακρύνει. Κακιά στιγμή για τον ίδιο αλλά μισό λεπτό.
Δεν είναι ο ίδιος που στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό ήταν ο απόλυτος άρχοντας στην άμυνα της ομάδας του, αυτός που έβγαλε την ασίστ στον Βιεϊρίνια για να ισοφαρίσει, αυτός που μαζί με τον Κοντρέρας έστησαν απροσπέλαστο τείχος στο «Κλεάνθης Βικελίδης», αυτός που και στα μικρότερης επικινδυνότητας παιχνίδια λειτούργησε σχεδόν ιδανικά με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του με συνολικό πάντα όφελος για τον ΠΑΟΚ; Αμ, ο Σέρβος; Για όσους δε θυμούνται ας ξαναδούν τον αγώνα της περασμένης Τετάρτης ή αν έχετε κουράγιο γυρίστε τον χρόνο πίσω για να ξαναδείτε σε τι έχει προσφέρει ξεκινώντας από το γκολ της ισοφάρισης στην «Αμστερνταμ Αρίνα». Για τον Μουσλίμοβιτς νομίζω πως στην πλάστιγγα ίσως και ν αρκεί μόνο αυτό που έκανε στην Πόλη το γκολ και η σημειολογία του πανηγυρισμού του, δίχως να λησμονεί κανείς την παρουσία του στο δεύτερο μισό της περυσινής σεζόν και όχι μόνο. Κι ο Σάλπι είναι αυτός που σκόραρε διαδοχικά στους τελευταίους αγώνες δίνοντας και την πρόκριση στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου.
Η κριτική είναι δικαίωμα του καθενός, όχι όμως η ακυρωτική κριτική, αυτή που τα ισοπεδώνει όλα και θέτει παίκτες στο στόχαστρο θαρρείς και δεν έχουν προσφέρει ή δεν μπορούν να προσφέρουν στο ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΟ διάστημα που απλώνεται μπροστά τους με συμμετοχή σε τρεις διοργανώσεις. Αν κάποιος νομίζει πως δεν πληροφορούνται όλα όσα κυκλοφορούν δημόσια κάνει λάθος.
Κλείνει η παρένθεση.
Θετικό πρόσημο στην τεχνική ηγεσία για τη διαχείριση του αγώνα στο σύνολό της μ’ επιτυχημένες αλλαγές. Θετικό και το ντεμπούτο του Ετο. Ο Βραζιλιάνος με κοινοτικό διαβατήριο χρησιμοποιήθηκε και στις δυο θέσεις της δεξιάς πτέρυγας αλλά είναι πρώιμο να προκύψουν ασφαλή συμπεράσματα. Το ίδιο ισχύει και για τον Αρίας, που πήρε πολύ λιγότερο χρόνο συμμετοχής αλλά είναι βέβαιο πως θα τον δούμε στη συνέχεια αφού μια ανησυχία για το χρόνο επιστροφής του Βιτόλο την έχω. Διήμερο ξεκούρασης και χαλάρωσης αφού ακολουθεί η εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Πανιώνιο και μετά... η ΤΣΣΚΑ.
ΠΗΓΗ: www.novasports.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις