Ό,τι πιο ελπιδοφόρο σε ...Παπανδρέου

Βιάστηκα να μιλήσω στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας για τον Ιούνιο «των μεγάλων χαμένων ευκαιριών». Και χαίρομαι που διαψεύδομαι.

Γράφει Γιάννης Μπίλιος.

Ισως τελικά ο μήνας που διανύουμε να είναι αυτός που θα συνδεθεί με το ξεκίνημα του πιο μεγάλου ξεκαθαρίσματος που έχει γίνει ποτέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Μπορεί να μη λυθεί το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας (το οποίο, στο σημείωμα της Δευτέρας, παραλλήλισα με το ποδοσφαιρικό, μιλώντας για χαμένες ευκαιρίες και στα δύο επίπεδα), όμως αυτή η εισαγγελική έρευνα που βρίσκεται πλέον στην κορύφωσή της με τις συλλήψεις διακεκριμένων... καλόπαιδων του παρασκηνίου των γηπέδων είναι ίσως το καλύτερο μαντάτο που ακούστηκε στην ποδοσφαιρική Ελλάδα μετά το παραμυθένιο καλοκαίρι του 2004.

Αυτήν τη φορά δεν θα βιαστώ (να πανηγυρίσω), όμως όλα δείχνουν ότι μιλάμε για την πιο σοβαρή επιχείρηση εξάρθρωσης του ποδοσφαιρικού παρασκηνίου. Από καιρό με διαβεβαίωναν άνθρωποι που έχουν γνώση του αντικειμένου ότι αυτήν τη φορά η ελληνική Δικαιοσύνη κινείται διαφορετικά -σε σχέση με παρόμοιες παλαιότερες περιπτώσεις- και ότι κορυφαία πρόσωπα του συγκεκριμένου κυκλώματος γνωρίζουν ότι έχουν βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Οι χθεσινές εξελίξεις επιβεβαιώνουν αυτά που μάθαινα και που δυσκολευόμουν να τα πιστέψω, επειδή είχα βαρεθεί να βλέπω, εδώ και δεκαετίες, τις ευκαιρίες να περνούν αναξιοποίητες.

Θυμάμαι τον Γιώργο Φλωρίδη να... ορκίζεται πριν από έντεκα χρόνια ότι διαλύει την παράγκα. Θυμάμαι λίγα χρόνια αργότερα την Ελλάδα να ακούει άναυδη κασέτες με αυτούσιες συνομιλίες πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας. Θυμάμαι, αν πάμε λίγο πιο πίσω, το πώς είχε γίνει η περιβόητη «υπόθεση Κιάππε» τροφή για τα δελτία της τότε νεοσύστατης ιδιωτικής τηλεόρασης, στην αρχή της δεκαετίας του '90, πριν ξεχαστεί κι αυτή.

Τίποτα από αυτά δεν προχώρησε, τίποτα δεν αποτέλεσε αφορμή να καθαρίσει το ποδόσφαιρό μας, επειδή το ίδιο το ποδόφαιρό μας ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ στην ουσία ποτέ να καθαρίσει. Η μόνη ελπίδα του ήταν η ευσυνειδησία -ή... τρέλα, αν θέλετε- κάποιων ανθρώπων έξω από το οικοσύστημα της μπάλας που, όπως φαίνεται, εμφανίστηκαν.

Αν η κυρία Πόπη Παπανδρέου, που από χθες μπήκε στη ζωή μας, εξελιχθεί σε ελληνική έκδοση του αλήστου μνήμης Ιταλού δικαστή, Κλαούντιο Μπαρμπέ, θα το δούμε στην πορεία. Για την ώρα, μας έχει προσφέρει την πιο μεγάλη ελπίδα ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν και κάποιοι Παπανδρέου που... μπορούν να λύνουν προβλήματα.

Πηγή: Goal

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις