Αγόρι, Μπλεκ, Ταρατατά και Μπόμπος!

Τρίτη σήμερα και ο Μίλτος ο νταλικέρης μας έχει ρετρό ιστορία, η οποία θα μας πίσω σε παλιά καλοκαίρια, παλιά περιοδικά, παλιά σινεμά, παλιά στήθη και παλιές ...φάπες!

Μεσημέρι, καλοκαίρι, διάβαζα στο «Αγόρι» τα κατορθώματα του Ρόι της Ρόβερς ή στον «Μπλεκ» τα αντίστοιχα του Μπεν Λίπερ, του Τερματοφύλακα - Γιατρού της Μάνκαστορ Γιουνάιτεντ. Ή το ένα ή το άλλο. Ένα από τα ...τρία τέλος πάντων. Έκανε ζέστα, είχα αφήσει ανοιχτό το παράθυρο, άκουσα ένα γδούπο, δεν είχε πέσει στη γωνία του ο Μπεν Λίπερ, είχε πηδήξει στο δωμάτιο ο φίλος μου ο Φώτης. Μετά την αρχική τρομάρα, ρώτησα τι διάβολο ήθελε μεσημεριάτικα σε ξένα σπίτια («κολλητέ, δεν πιστεύω να διάβαζες "Ταρατατά" και να σε τρόμαξα» - δεν διάβαζα ακόμα «Ταρατατά», για την ώρα είχε μπλεξίματα ο Ρόι της Ρόβερς) και μου το ξεφούρνισε: «Απόψε πρέπει να πάμε σινεμά και να βρούμε τρόπο να μπούμε»!

Στην ερώτηση «τι παίζει;», απάντησε «σήμερον δύο έργα». Στην ερώτηση «τι έργα;», μισοαπάντησε «πρώτα ένα καράτε». Στην ερώτηση «με ποιον;», απάντησε με ερώτηση «ποιος νοιάζεται, ποιος ασχολείται με καράτε;», του είπα «εγώ», με ρώτησε «γιατί;» και του απάντησα «γιατί μαθαίνω το χτύπημα της κόμπρας».

«Της ποιας;», απόρησε ανοίγοντας το στόμα, «φίδι είναι», τον ενημέρωσα. «Ας είναι. Εγώ για άλλο ...φίδι ήρθα», είπε και διευκρίνισε «τον Διαμαντή», κάνοντας «φσστ, φσστ» με το στόμα και πέρα - δώθε με το δάχτυλο μπροστά στο σορτσάκι του. Εγώ το συγκεκριμένο φίδι δεν το έλεγα Διαμαντή, αλλά Μπάμπη. Ο Δεμπασκαλάς το έλεγε Μήτρο, ενώ ο Πατούσας δεν το έλεγε γιατί τόσο που ήταν, όποιος (όποια) κι αν το έβλεπε, δεν θα μπορούσε να αρθρώσει λέξη. Άσε που μπορεί να πρήζονταν οι αμυγδαλές του αν στο ανοικτό στόμα κατέβαινε κανένα κρύο ρεύμα από τη Μουργκάνα...

Διαβάστε την υπόλοιπη ιστορία του νταλικέρη στο gazzetta.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις