Μέλος ποντιακής οικογένειας προσφύγων, γεννηθείς λίγους μήνες πριν η Ελλάδα μπει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φτώχεια, πείνα, στερήσεις… Εικόνες και καταστάσεις γνώριμες για τα περισσότερα παιδιά εκείνης της εποχής. Ο Βασιλάκης χρειάστηκε να εργαστεί για το μεροκάματο σε πολύ μικρή ηλικία, χωρίς να απαρνείται το σχολείο. Δεν παραπονιόταν. Ήταν ένα φρόνιμο αγοράκι που δεν γκρίνιαζε για τα δεινά. Το σπίτι του στην Καλαμαριά ήταν χτισμένο με τούβλα, τα οποία είχαν παρασκευαστεί από θαλασσινό νερό. Όταν αυτά έλιωσαν λόγω της αλμύρας, η οικογένεια υποχρεώθηκε να επιβιώσει σε σκηνή για σεβαστό χρονικό διάστημα. Ούτε λόγος για ηλεκτρικό και ύδρευση για οικιακή χρήση. Μια βρύση εξυπηρετούσε ολόκληρη τη γειτονιά.

Διαβάστε περισσότερα και δείτε το βίντεο στο menshouse.gr