Θυμάμαι πολύ καλά την ημερομηνία του αγώνα που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του Πέτζα Στογιάκοβιτς στο ελληνικό μπάσκετ: Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, στις 6 Μαϊου του 1998. Την ίδια μέρα που αποχαιρέτησα τον πατέρα μου.

Κάτι τέτοιους αγώνες ονειρεύεται ο σχολιαστής του μπάσκετ. Καλάθια του τελευταίου δευτερολέπτου, buzzer-beaters που λέμε στα νεοελληνικά, σε γεμάτα γήπεδα, με ατμόσφαιρα ηφαιστείου, ισχυρό διακύβευμα, μία ακραία συγκίνηση που κάνει την καρδιά να σταματήσει για μερικές στιγμές.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr