Συμπληρώνονται σήμερα 29 χρόνια από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ των Σκαρτάδου, Καραγεωργίου, Μπορμπόκη, Μήτογλου κ.ά. είχε αγωνιστεί εναντίον της Νάπολι του μεγάλου Ντιέγκο Μαραντόνα στην Τούμπα, στο πλαίσιο του Κυπέλλου UEFA της εποχής.

Ο Δημήτρης Μήτογλου μίλησε στο sportdog.gr για το παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη, τη μαγική κίνηση του Μαραντόνα που έκανε όλο το γήπεδο να παραμιλάει, αλλά και το λευκό άλογο που έβαλαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στο γήπεδο, όταν έκανε ζέσταμα ο Αργεντινός άσος.

Ακόμα, αναφέρθηκε στη συγκινητική παρουσία του κόσμου του Δικέφαλου σε Νάπολι και Τούμπα και αποκάλυψε το δώρο που είχε κάνει ο Μαραντόνα στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.

Το δώρο του Μαραντόνα 

Κύριε Μήτογλου, πώς θυμάστε το παιχνίδι εναντίον της Νάπολι του μεγάλου Nτιέγκο Μαραντόνα;

«Ήταν ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι για εμάς και προσπαθούσαμε να προετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Η Νάπολι ήταν μεγάλη ομάδα, με μεγάλες προσωπικότητες και μεγάλα ονόματα στο ρόστερ της. Το ξέραμε ότι ήταν δύσκολο να προκριθούμε, μετά από το 1-0 του πρώτου αγώνα, αλλά είχαμε μια καλή ευκαιρία για να αποδείξουμε ότι ήμασταν καλή ομάδα. Είχαμε πολλούς Έλληνες στο ρόστερ, οι κανονισμοί τότε επέτρεπαν μόνο δύο ξένους οπότε παίζαμε πολλοί Έλληνες. Στο παιχνίδι της Ιταλίας, μου είχε κάνει εντύπωση που πριν αρχίσει o αγώνας είχε μπει στο γήπεδο ο Μαραντόνα μαζί με κάποια μέλη της διοίκησης της Νάπολι και μας είχε δώσει ως δώρο ένα ρολόι δικό του, υπογραμμένο από τον ίδιο. Ήταν πρωτόγνωρο αυτό το πράγμα, γιατί το μέγεθος του παίκτη ήταν τεράστιο. Δεν περιμέναμε να μας κάνει δώρο ολόκληρος Μαραντόνα».

Μετά το παιχνίδι της Τούμπας ο Μαραντόνα είχε δηλώσει ότι δεν έχει αγωνιστεί ξανά σε παρόμοια ατμόσφαιρα.

«Στον επαναληπτικό πρέπει να βρέθηκε στο γήπεδο ο μεγαλύτερος όγκος οπαδών που έχει βρεθεί ποτέ. Θυμάμαι ότι έκαναν λόγο για 48.000. Περίμεναν οι οπαδοί να δουν με αγωνία το παιχνίδι και είχαν γεμίσει το γήπεδο 2 ώρες πριν από την έναρξη του ματς. Θυμάμαι ότι σε εκείνο το παιχνίδι είχαμε κερδίσει συνολικά 21 κόρνερ, κάτι που δείχνει την πίεση που ασκούσαμε στη Νάπολι για να ισοφαρίσουμε. Είχαμε δεχτεί γκολ στα πρώτα λεπτά από τον Καρέκα, παρόλα αυτά είχαμε αντιδράσει. Τον μάρκαρα εγώ, ήταν διεθνής Βραζιλιάνος με συμμετοχή σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο για την ομάδα και για εμένα, αλλά υπήρχε διαφορά ποιότητας γιατί το ρόστερ της Νάπολι ήταν γεμάτο με διεθνείς Βραζιλιάνους, Ιταλούς, Αργεντινούς. Πάντως είχαμε κλασικές ευκαιρίες για να αντιδράσουμε, να ισοφαρίσουμε ακόμα και να βγούμε μπροστά στο σκορ. Αλλά ο τερματοφύλακάς τους, ο Τζουλιάνι, ήταν πολύ καλός και είχε εξαιρετική απόδοση. Έβγαλε πολλές φάσεις αλλά τελικά είχαμε ισοφαρίσει με τον Σκαρτάδο σε 1-1 που ήταν και το τελικό σκορ».

Η ντρίμπλα και το άσπρο άλογο

Υπάρχει κάποια φάση από τον Μαραντόνα που θυμάστε από εκείνο το παιχνίδι, που έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη σας;

«Θυμάμαι κάποια φάση με τον Λαγωνίδη, κοντά στη θύρα 1 του γηπέδου της Τούμπας. Ο Λαγωνίδης είχε αναλάβει να μαρκάρει τον Μαραντόνα και σε εκείνη τη φάση η μπάλα πήγαινε προς το άουτ και όλοι θεωρούσαν ότι είχε βγει. Ο Μαραντόνα όμως έπιασε την μπάλα με το αριστερό, την πέρασε πάνω από τον Λαγωνίδη και να συνέχισε τη φάση! Τότε ακούστηκε ένα παρατεταμένο "αααααααα" από τον κόσμο που ήταν στο γήπεδο. Οι οπαδοί μας, πάντως, μας είχαν στηρίξει και στη Νάπολι, καθώς είχαν έρθει στο παιχνίδι της Ιταλίας περίπου 4.000 φίλαθλοι. Είχαν έρθει και στο ξενοδοχείο και μας είχαν ενθαρρύνει, μας είχαν δώσει κουράγιο. Από τον Μαραντόνα θυμάμαι ακόμα ότι όταν έκανε ζέσταμα η Νάπολι (και εκείνος έκανε μόνος του), οι οπαδοί μας είχαν βάλει έναν ΠΑΟΚτσή μέσα στο γήπεδο της Τούμπας με ένα λευκό άλογο και μια μεγάλη σημαία του ΠΑΟΚ. Ο οπαδός πέρασε καβάλα στο άλογο δίπλα από τον Μαραντόνα και ο Αργεντινός είχε μείνει και τον χάζευε, προφανώς γιατί αυτό που έβλεπε ήταν πρωτόγνωρο ακόμα και για τον ίδιο». 

Υπάρχει κάτι που θέλετε να συμπληρώσετε με αφορμή το παιχνίδι του ΠΑΟΚ εναντίον της Νάπολι, στην Τούμπα, που έγινε σαν σήμερα το 1988;

«Ήταν το παιχνίδι που μας έκανε γνωστούς σε όλη την Ελλάδα, γιατί τότε δεν υπήρχαν ιδιωτικά κανάλια. Όποιος ήθελε να δει κάτι στην τηλεόραση, μπορούσε να δει το παιχνίδι. Και το είχε δει όλη η Ελλάδα, σε μετάδοση του μεγάλου Γιάννη Διακογιάννη. Μέσα από αυτό το ματς γίναμε γνωστοί».