«Δεν έχουμε τον χρόνο να πανηγυρίσουμε απολύτως τίποτα. Και είμαι βέβαιος πως οι φίλαθλοι θα με καταλάβουν. Δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμη το έργο μας: μας περιμένει ένα δύσκολο παιχνίδι με τη Μπάγερν Μονάχου (τη ρεβάνς του 2-2 για τα ημιτελικά του Champions League) κι επειδή θέλω να βρεθώ και στον τελικό του Ουέμπλεϊ, η όποια γιορτή ας ξεκινήσει μετά την Τετάρτη».

 Η Ρεάλ, λοιπόν κατέκτησε τον ισπανικό τίτλο Νο 36 της ύπαρξής της, τέσσερις αγωνιστικές πριν τη λήξη της φετινής Liga. Νίκησε 3-0 την καταδικασμένη Καντίθ και σε συνδυασμό με το μεγάλο «μπαμ» της Ζιρόνα, που βρέθηκε να χάνει δύο φορές από τη Μπαρτσελόνα ανατρέποντας τελικά τα πάντα με 4-2, πέταξε στο, αδύνατο να καλυφθεί +13.

 Για τον Αντσελόττι ήταν η 2η Liga στα τελευταία τρία χρόνια, ο 26ος προσωπικός του τίτλος και κυρίως ο 12ος από τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Σε σχέση όμως με τη Liga ’21-’22, η φετινή εξελίχθηκε σε πραγματικό θρίαμβο για τους εξής λόγους. Μέχρι σήμερα, η Ρεάλ ηττήθηκε μόνο μία φορά (τον Σεπτέμβριο, στο Metropolitano από την Ατλέτικο Μαδρίτης) παραμένοντας, έκτοτε 28 παιχνίδια αήττητη.

 Ο Αντσελόττι έπρεπε να διαχειριστεί την απώλεια του αναντικατάστατου Μπενζεμά, την οποία και αντιμετώπισε εφευρίσκοντας έναν νέο ρόλο, κάτι ανάμεσα σε 9άρη και 10άρη στον Άγγλο Τζουντ Μπέλινγκαμ. Ενώ παράλληλα έπρεπε να διαχειριστεί, τόσο τον τραυματισμό του Τιμπό Κουρτουά (που επέστρεψε χθες, ύστερα από 355 ημέρες), όσο τη νομοτελειακή δύση του Μόντριτς.

 Μαζί με τα δύο πρωταθλήματα, τις δύο διαφορετικές περιόδους που βρέθηκε στο «Μπερναμπέου», ο Αντσελόττι έχει κατακτήσει ακόμη δύο Champions League, δύο Κύπελλα και δύο Σούπερ Καπ Ισπανίας, δύο Σούπερ Καπ Ευρώπης και δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα Συλλόγων. Παράλληλα είναι ο μοναδικός προπονητής στην Ιστορία, που κατέκτησε τίτλο και στα πέντε μεγαλύτερα, ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (με τη Μίλαν, στην Ιταλία, με την Τσέλσι, στην Αγγλία, με την Παρί Σεν Ζερμέν, στη Γαλλία, με τη Μπάγερν Μονάχου, στη Γερμανία). Ενώ έχοντας ανανεώσει την παραμονή του στη Μαδρίτη έως και το ’26, η ισοφάριση των 14ων τίτλων του Μουνιόθ φαντάζει πλέον περισσότερο από εφικτή.