Facebook Pixel Όλοι για όλους,όλα για όλους
Life
| 2013-08-30 17:20:00

Όλοι για όλους,όλα για όλους

Όλοι για όλους,όλα για όλους

Ο Έρωτας είναι το κατ’εξοχήν αναρχικό συναίσθημα. 

Η Έλενα Φάκου συνομιλεί με εναν αναρχικό...τον ρωτά πως παραπλανάται η κοινή γνώμη, πως ειναι δυνατον Το να σε έχουν συλλάβει, να σε έχουν δείρει τόσο πολύ, να έχεις βιώσει τον θάνατο του καλύτερού σου φίλου από σφαίρα μπάτσου και να συνεχίζεις με σθένος να υπερασπίζεσαι την Αναρχία...και κατάλαβε οτι  δείχνει τουλάχιστον μεγαλείο ψυχής και απουσία υποκρισίας.

Είμαι Α.Α.,το ψευδώνυμό μου είναι Άκρατος, κοινωνιολόγος και αναρχικός. Απαντώ στις ερωτήσεις ανώνυμα γιατί ζούμε στην εποχή της ρουφιανιάς και της στοχοποίησης. Άλλωστε δεν έχει καμία σημασία ποιος είμαι. Σημασία έχει τι λέω και τι κάνω.


Τι είναι Αναρχία;


Αναρχία είναι μια κατάσταση κατά την οποία δεν καταπιέζεις κανέναν και δεν σε καταπιέζει κανένας. Αναρχία είναι να αρνείσαι ριζικά ηθικές αξίες που σου επιβάλλονται από εξωτερικούς παράγοντες(κράτος, κοινωνία, σχολείο, στρατός, θρησκεία)  αλλά ταυτόχρονα να δημιουργείς αξίες που να βασίζονται στην αλληλεγγύη, την δικαιοσύνη, την μη-εκμετάλλευση και τον αλληλοσεβασμό.

 

Αναρχία λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η θέληση για την απόλυτη ελευθερία, του καθένα ξεχωριστά και όλων ταυτόχρονα.  Αναρχία επίσης, και όχι αναρχισμός, ο αναρχισμός είναι πολιτική ιδεολογία,  σύστημα ιδεών και κανόνων, που βάζει περιορισμούς, για αυτό άλλωστε λεγόμαστε αναρχικοί και όχι αναρχιστές, είναι όταν ένας άνθρωπος, ένας επιστήμονας, ένας καλλιτέχνης, ο οποιοσδήποτε σπάει τα δεσμά της κοινωνίας, μερικώς ή συνολικώς, με την ριζική του άρνηση και τραβάει το δικό του δρόμου. Παράδειγμα ο Γαλιλαίος που αρνήθηκε να υποταχθεί στην θεοκρατία της εποχής και μίλησε για ηλιοκεντρικό σύστημα. Αρνήθηκε να μπει στα καλούπια που του επέβαλλε η τότε εξουσία και σκέφτηκε έξω από αυτά.

 

Αυτό είναι αναρχία. Να μην βολεύεσαι σε καλούπια, να τα σπας και να προχωράς μπροστά με οδηγούς την συνείδησή σου και την Ελευθερία.

Σε ποιους εναντιώνεται η Αναρχία;

Σε κανέναν και σε όλους, ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό. Ατομικά λοιπόν σε κανέναν. Δεν με νοιάζει αν είσαι άντρας ή γυναίκα,  κοντός ή ψηλός, αδύνατος ή παχύς. Δεν με νοιάζει εάν είσαι Έλληνας, Τούρκος, Γερμανός ή Σουηδός. Δεν με νοιάζει ποιον θεό προσκυνάς ή εάν είσαι άθεος.  Με νοιάζει ένα πράγμα, να μην με καταπιέζεις ή να μην καταπιέζεσαι. Όταν καταπιέζεις είμαι εναντίον σου. Όταν καταπιέζεσαι είμαι εκεί να σε βοηθήσω να ελευθερωθείς.

Γιατί πρέπει να υπάρχει Αναρχία;


Αυτό είναι μια ερώτηση οντολογικής φύσης και επομένως θα απαντήσω με μια άλλη ερώτηση ιδίας φύσεως… Γιατί να υπάρχει καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο; Γιατί η ελευθερία να έχει περιορισμούς και άρα να μην είναι ελευθερία; Γιατί να πρέπει να σκύβεις το κεφάλι σε κράτη, αφεντικά, συζύγους και αρχηγούς;

Σου έμαθαν ότι πρέπει να για σε ελέγχουν. Να περιορίζουν τις κοινωνίες σε στεγανά. Εκεί λοιπόν αναδύεται η Αναρχία για να σου δείξει έναν άλλον δρόμο. Τον δρόμο της Ελευθερίας. Βέβαια αυτός ο δρόμος δεν είναι εύκολος γιατί για να είσαι αναρχικός σημαίνει ότι είσαι πρόθυμος να χάσεις το βόλεμά σου, την ηρεμία σου και να είσαι πάντα έτοιμος να συγκρουστείς για το δίκιο.

Πως κρινεις την υποψηφιοτητα του Κασιδιαρη για το Δημο Αθηναιων και ποσο πιθανον θεωρεις να εκλεγει;


Το ζήτημα δεν είναι ο Κασιδιάρης αλλά τι κρύβεται πίσω από τον κάθε Κασιδιάρη.  Πότε υπάρχει άνοδος αυταρχικών και φασιστικών ιδεών; Όταν υπάρχει η ανάγκη αυτών που έχουν την εξουσία, την πολιτική και την οικονομική, να στραφεί η προσοχή της κοινωνίας σε άλλα ζητήματα και να γίνει η ίδια η κοινωνία πιο χειραγωγίσημη. Δηλαδή αντί η κοινωνία να μπει στην διαδικασία να ψάξει τρόπους να δημιουργήσει κάτι νέο που θα μας χειραφετήσει από την μιζέρια που βιώνουμε, μπαίνει σε έναν φαύλο κύκλο μίσους που φταίνε πάντα οι άλλοι, οι ξένοι, οι μετανάστες, οι αριστεροί, οι Εβραίοι, οι gay..οι άλλοι που δεν μας μοιάζουν, και αυτό είναι ένας εύκολος τρόπος να βγαίνει η ευθύνη από πάνω μας για τα λάθη μας και να μετατίθεται στους «άλλους» .


 Για μένα το ζητούμενο είναι να γίνει κατανοητό στο σύνολο της κοινωνίας πως αυτό που είναι εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή είναι ότι πιο σκοτεινό και απάνθρωπο έχει γεννήσει ο ανθρώπινος νους και βρίσκει χώρο να εκδηλωθεί όταν ξεχνάμε ότι ο διπλανός είναι άνθρωπος σαν εμάς με τις ίδιες ανάγκες και όνειρα για αξιοπρεπή ζωή.


Δεν θεωρώ πως θα βγει Δήμαρχος, θεωρώ όμως δεδομένο ότι η επιρροή της θα αυξηθεί και θα βάλει πάλι μια ατζέντα γεμάτη μίσος, ρατσισμό και μισαλλοδοξία , άρα και οι απάνθρωπες και εγκληματικές πρακτικές της, θα αυξηθούν, αν δεν υπάρξει άμεση απάντηση, πολιτική και κοινωνική.

Οι Ελληνες ηταν ανεκαθεν ομοφοβικοι ξενοφοβικοι και γενικοτερα φοβικοι η η ψυχολογια τους αλλαξε λογω των οικονομικων τους προβληματων και ψαχνουν εξιλαστηρια θυματα;


Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν ομοφοβικοί. Μια ανάγνωση του Συμποσίου του Πλάτωνος μπορεί να ρίξει πολύ φως. Οι νεοέλληνες ήταν ανέκαθεν ομοφοβικοί, μιας και το πρότυπο «άνδρα» ,το οποίο δημιουργήθηκε από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό αλλά και από το ομοφοβικό και σεξιστικό Ισλάμ, που επικρατεί στο Βαλκανικό χώρο εδώ και αιώνες είναι ο «άντρας ο πολλά βαρύς», ο ασίκης, ο τσαμπουκάς, όποιος λοιπόν άνδρας ξεφεύγει από αυτά τα πρότυπα, από αυτές τις νόρμες, είναι ξένο σώμα στην κοινωνία που φθείρει τα ήθη, και τα ήθη αυτά δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας μηχανισμός συνέχισης των ομοφοβικών εξουσιαστικών ιδεών.

Και μην ξεχνάμε, ότι οι ομοφοβικοί είναι και φαλοκράτες, βλέπουν και τις γυναίκες ως κατώτερα όντα, ως σκεύη ηδονής, ως δούλες γεννημένες εκ φύσεως να υπηρετούν τα θέλω του «άντρα». Ένας άντρας είναι θεμιτό να έχεις πολλές ερωτικές συντρόφους και είναι μάγκας, μια γυναίκα όμως όταν το κάνει αποκαλείται φθηνή. Ένας άντρας πχ που ασχολείται με τις τέχνες και τα γράμματα είναι «ντιντής» επειδή δεν αναπαράγει το πρότυπο του άνδρα που πρέπει να μιλάει μόνο ποδόσφαιρο, γυναίκες και αυτοκίνητα.Απλά να σου αναφέρω ότι το 80’ ο Χατζιδάκις, αυτός ο υπέροχος μουσικός και διανοητής, έφαγε πόλεμο από την Αυριανή, την εφημερίδα που έφερε τον κιτρινισμό και το κουτσομπολιό στην Ελλάδα, επειδή ήταν ομοφυλόφιλος.

Ξενοφοβικοί επίσης πάντα ήμασταν ως κοινωνία, ως λαός. Αν σκεφτείς ότι οι Ελλαδίτες θεωρούσαν ξένους τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, τους αποκαλούσαν τουρκόσπορους, και τους κυνηγούσαν να τους σκοτώσουν(ο Μεταξάς μάλιστα την δεκαετία του 1920 είχε φτιάξει ομάδα που φόνευε Μικρασιάτες) ή τους απομόνωναν από τον κοινωνικό ιστό. Δεν εφτάνε που πέρασαν τόσα δεινά από τους Τούρκους εθνικιστές,  είχαν να αντιμετωπίσουν και τους Ελληνάρες της εποχής τους. Στις μέρες μας, οι Μικρασιάτες αντικαταστάθηκαν από τους μετανάστες. Είναι αυτό που σου είπα και νωρίτερα, φταίνε οι άλλοι, ποτέ εμείς. Κι για να καταλάβεις το μέγεθος της υποκρισίας μας ως λαός, αλλά και της Χ.Α,πριν λίγες μέρες ένας 23χρονος Έλληνας βίασε μια 13χρονη στη Μυτιλήνη, κανείς από όλους αυτούς δεν έβγαλε κιχ. Όταν όμως ένας Πακιστανός πήγε να βιάσει μια 15χρονη στη Πάρο, χάλασε ο κόσμος. Το ότι το πρόβλημα δεν είναι η φυλή, αλλά ο σεξισμός, που κάνει τους άνδρες μιας κοινωνίας να προβαίνουν σε αυτή την απάνθρωπη πράξη,ούτε που τους περνάει το μυαλό.

Το βασικό όμως με την κρίση, είναι ότι όλα αυτά ήρθαν απότομα στην επιφάνεια της καθημερινότητάς μας. Και επειδή ως λαός, ως κοινωνία, δεν έχουμε την μπέσα να παραδεχθούμε πως εμείς φταίμε για τα λάθη μας, ψάχνουμε αποδιοπομπαίους τράγους.

 

Στην Ελλαδα συγχεουν το κομμουνιστικο κομμα,το Συριζα και το αναρχικο κινημα. Διευκρινησε μας τις διαφορες.


Οι διαφορές είναι πάρα πολλές και μεγάλες. Συνοπτικά λοιπόν η βασική διαφορά είναι ότι ο Αναρχικός δεν πιστεύει στην εξουσία, στο κράτος και το έθνος. Το ΚΚΕ πιστεύει στο κράτος με εργατική εξουσία αλλά και στον πατριωτισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη θέλει ένα κοινωνικό κράτος βασισμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι λοιπόν αδύνατον ένας Αναρχικός να στηρίζει το ΚΚΕ μιας και είναι αντίπαλοι, το ίδιο ισχύει και με το ΣΥΡΙΖΑ. Σε ιδεολογικό και θεωρητικό επίπεδο υπάρχουν κάποια κοινά, όπως σε επίπεδο εργασιακών, ανθρώπινων δικαιωμάτων, για αυτό και πολλές φορές γίνονται δράσεις από κοινού ,αλλά οι διαφορές είναι τεράστιες σε θέματα οργάνωσης της κοινωνίας ή στο τρόπο δράσης. Θεωρώ πως αυτή η σύγχυση είναι τεχνητή από τα ΜΜΕ και από αυτούς που τα ελέγχουν. Συγχέουν τους αναρχικούς με το ΣΥΡΙΖΑ για τον κατηγορούν για τις όποιες συγκρούσεις γίνονται με τις δυνάμεις καταστολής και ταυτόχρονα για να πετάνε λάσπη στον αναρχικό χώρο ως τσιράκι του ΣΥΡΙΖΑ, συγχέουν τους αναρχικούς με το ΚΚΕ σε ιδεολογικό μόνον, μιας και οι σχέσεις ΚΚΕ- Αναρχικών είναι σχέσεις μίσους, διότι θέλουν πάλι να πετάξουν λάσπη και στο ΚΚΕ αλλά και στον αναρχικό χώρο.
 

Και στο αναρχικο κινημα υπαρχουν μεγαλα κεφαλια και απλοι αγωνιστες. Ποιες οι διαφορες στην ιεραρχια σε σχεση με αλλα κινηματα και οργανωσεις;


Όπως σου είπα και πιάνω, ο Αναρχικός δεν πιστεύει στην εξουσία.  Επομένως το μεγάλο κεφάλι, ο παλιός με την εμπειρία, ο λεγόμενος αναρχομπαμπάς, δεν έχει κάποια εξουσία, τυπική ή θεσμική που να του δίνει τη δύναμη να αποφασίζει στο όνομα όλων. Για τον λόγο αυτό η οργάνωση του κινήματος βασίζεται σε οριζόντιες δομές,χωρίς εξουσίες και αξιώματα. Όσων συμμετέχουν σε συνελεύσεις, στέκια ή καταλήψεις,  ο λόγος κρίνεται από αυτά που λένε και το κατά πόσο στέκουν, όχι από το πόσα χρόνια είναι στο κίνημα. Και το βασικότερο. Αποφασίζουμε όλοι για όλα. Συνδιαμορφώνουμε τις γνώμες μας, χωρίς ψηφοφορίες, χωρίς την λογική της ανάθεσης των ευθυνών μας σε άλλους, χωρίς εκπροσώπους. Αυτό άλλωστε είναι ένα από τα βασικά πρόταγματα της Αναρχίας: Να αποφασίζουμε εμείς για εμάς με σεβασμό και δικαιοσύνη απέναντι στους άλλους και τους εαυτούς μας.
 

ΕΣΥ πως αγωνιζεσαι και τι ονειρευεσαι να καταφερεις;


Σπούδαζα επαρχία, εκεί ήρθα σε επαφή με τον φοιτητικό συνδικαλισμό, εντάχθηκα σε ένα πολιτικό σχήμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, μετά από 3 χρόνια όμως αποφάσισα να αποχωρήσω λόγω ιδεολογικών διαφορών και διαφωνιών. Και ουσιαστικά εντάχθηκα στον αναρχικό χώρο. Ο τρόπος αγώνα που προτείνω εγώ είναι, νομίζω, πολύ απλός. Όπου βλέπεις αδικία και καταπίεση να την πολεμάς. Είτε είναι μέσα στο σπίτι σου, στο χώρος δουλείας(μιας και είμαστε σκλάβοι με χρηματικές αλυσίδες), είτε στις σχέσεις. Αυτό βέβαια συνεπάγεται ότι πρέπει να πολεμάμε την αδικία και την καταπίεση παντού και πάντα. Παίρνει η τράπεζα το σπίτι του γείτονα; Να είσαι εκεί να το αποτρέψεις. Χλευάζουν μια κοπέλα στο δρόμο επειδή είναι παχιά; Να ανοίγεις το στόμα σου και να γειώνεις απότομα και κυνικά τους χλευαστές.  Φασίστας τραμπουκίζει μετανάστες; Να είσαι εκεί και να αντιστέκεσαι στην απανθρωπιά του φασίστα. Κλείνουν σχολεία και νοσοκομεία; Να είσαι εκεί να τα κρατήσεις ανοιχτά.

Επιθυμώ όταν πεθάνω να ξέρω ότι έκανα ότι μπορούσα να αφήσω μια κοινωνία δικαιότερη στις επόμενες γενιές, χωρίς καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο.

Λενε οτι οπου ο φοβος στηριζει φασισμο ο ερωτας τρεφει την ελευθερια. Οι αναρχικοι ερωτευονται;Ποια η σταση τους απεναντι στη γυναικα;


Ο Έρωτας είναι το κατ’εξοχήν αναρχικό συναίσθημα. Η ουσία της Αναρχίας είναι η ριζική άρνηση της καταπίεσης και η αμφισβήτηση των πάτων. Έτσι είναι και ο Έρωτας, σε κάνει να αρνείσαι ακόμα και την λογική σου, σε κάνει να θέλεις να φέρεις τον κόσμο ανάποδα για να είσαι με τον άνθρωπο που εξιτάρει το νου και την καρδιά σου. Προσοχή όμως…όταν μιλάμε για Έρωτα δεν μιλάμε για καταπίεση, δεν μιλάμε για ζήλεια. Έρωτας είναι να δίνεις ότι έχεις και δεν έχεις για να δεις τον άνθρωπο που ποθείς, να σου χαμογελάει από αυτή τη κίνησή σου και να κάνει και αυτός το ίδιο. Αλλά ακόμα και όταν δεν το κάνει, ακόμα και όταν σε απορρίπτει, εσύ να συνεχίσεις να θες να κάνεις τα πάντα για να είναι εκείνος ευτυχισμένος.

Η στάση  μας απέναντι στη γυναίκα είναι η ίδια στάση με εκείνη που έχουμε για όλους τους ανθρώπους. Δεν τους κρίνουμε τους ανθρώπους με βάση το φύλο τους ή το χρώμα τους ή την εθνικότητά τους. Ζούμε σε κοινωνίες πατριαρχικές που θέλουν την γυναίκα υποταγμένη και καταπιεσμένη, επομένως μαχόμαστε για την χειραφέτησή της, να σπάσει τα δεσμά της κοινωνίας που την θέλουν «δούλα και κυρά», που την θέλουν βαμμένη και αδύνατη για να θεωρείται όμορφη. Ένα αναρχικό συγκρότημα, τα Μεθυσμένα Ξωτικά, έχουν γράψει ένα κομμάτι για την γυναικεία καταπίεση, λέγεται «Και για τους 2 μας» (http://www.youtube.com/watch?v=34Ccslq6GZk), σε έναν στίχο έγραψαν

«Τι μέρες κι αυτές.. το φύλο φτιάχνει φυλακές και θάβονται βιάζονται οι ανθρώπινες φωνές,

κυριαρχούν αλαλαγμοί, φεμινισμός καριέρα, μα εγώ ακούω την Κούνεβα και την Κατερίνα(Γκουλιώνη).»

Εκεί είναι και η ουσία του ζητήματος, να μην κρίνεις έναν άνθρωπο από το φύλο του. Να μην τον καταπιέζεις να μπει σε καλούπια που περιορίζουν το «είναι» του.
 

Τα οδοφραγματα ειναι ικανα να σταματησουν τον δηλητηριασμενο εθνικισμο;


Τα οδοφράγματα, η σύγκρουση με το κράτος και τους πιστούς του ταγματασφαλίτες,  δεν είναι η λύση. Αν η ελληνική κοινωνία δεν καταλάβει πως το έθνος είναι μια κοινωνική κατασκευή πως ο τόπος γέννησης σου δεν ορίζει το ποιοι είμαστε ως άνθρωποι και ως κοινωνία, όσες συγκρούσεις και να γίνουν ο εθνικισμός θα συνεχίσει να χύνει το δηλητήριό του. Το ίδιο ισχύει βέβαια και τα άλλα κράτη. Πάρε παράδειγμα την Τουρκία, ένα κράτος βασισμένο στον εθνικισμό. Πριν λίγο καιρό που έγινε η εξέγερση ο Ταγίπ Ερντογάν, άρχισε να λέει πως οι διαδηλωτές ήταν Αντιτούρκοι, κάτι σαν τους δικούς μας Ανθέλληνες. Το έθνος, όπως και η θρησκεία, είναι παρωπίδες που εμποδίζουν τους ανθρώπους να δουν το προφανές, πως όλοι είμαστε ίδιοι, ίσοι και διαφορετικοί. Και εάν παρατηρήσεις την Ιστορία, θα δεις ότι αυτοί που μιλάνε για έθνος και φυλές, είναι οι ίδιοι που περιμένουν να γίνει ένας πόλεμος για να κάνουν μπίζνες και να βγάλουν χρήμα, με το αίμα όσων αλληλοσκοτώνονται στο όνομα ενός έθνους.
 Μα δεν χορτάσαμε αίμα τόσους αιώνες; Πόσοι ακόμα πρέπει να πεθάνουν για να καταλάβουμε πως το μίσος για τον άλλον πάντα επιστρέφει σε εμάς ως καταστροφή;


Ποιο είναι το κοινωνικό προφίλ του αναρχικού;

Πολύ θεωρούν ότι οι αναρχικοί είναι νεαροί με ψυχολογικά, από πλούσιες οικογένειες, που αντιδρούν ετσιθελικά.  Αυτό είναι μια εικόνα που έφτιαξαν τα ΜΜΕ για απαξιώσουν τους αναρχικούς. Αναρχικός λοιπόν ήταν ο Κροπότκιν, Ρώσος πρίγκιππας, διάδοχος του ρωσικού θρόνου που αρνήθηκε τα πλούτη και πάλεψε για τους καταπιεσμένους. Αναρχικός ήταν και ο Ντουρούτι, μεγάλη μορφή του Ισπανικού Εμφυλίου, απλός εργάτης που έδωσε την ζωή του πολεμώντας τους φασίστες του Φράνκο. Αναρχικός, στη σκέψη, ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, που την δεκαετία του 80’, όταν η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαζε τα ΜΑΤ στο πολυτεχνείο έβγαινε και στηλίτευε την εξουσία, την καταπίεση και στεκόταν με τους τότε αναρχικούς.

Αναρχικός είναι ο άνθρωπος που δεν δέχεται να καταπιέζεται και να καταπιέζει κανέναν. Μπορεί να είναι από πλούσια ή φτωχή οικογένεια, σπουδαγμένος ή ασπούδαστος. Αναρχική είναι η συνείδησή μας όταν αδικούμε κάποιον ή μας αδικεί κάποιος και μας φωνάζει για να επαναφέρουμε την δικαιοσύνη στις σχέσεις μας με τον άνθρωπο αυτό.


Τι πιστεύεις ότι θα γίνει στο άμεσο μέλλον στην Ελλάδα;

Ακούγονται πολλά για εκλογές και για χρεωκοπία. Για τις εκλογές λοιπόν… οι εκλογές είναι μια ψευδαίσθηση κατά την οποία θεωρείς ότι εάν αλλάξεις αφεντικό θα είσαι σε καλύτερη μοίρα. Το ζήτημα όμως είναι να μην έχεις αφεντικό και να μην ορίζουν άλλοι την μοίρα σου.  Ένα σύνθημα λέει ότι «δεξιά και αριστερά, ίδια είναι όλα τα αφεντικά». Εγώ λοιπόν λέω να καταργήσουμε τα αφεντικά. Όσο για την χρεωκοπία… Ήδη χρεωκοπημένη κοινωνία είμαστε. Έχουμε χάσει κάθε αίσθηση του τι μας γίνεται. Βλέπεις να απολύουν δημοσίους υπαλλήλους, που δεν είναι βέβαια τίποτα άσπιλοι και τούτοι, «ψήφος και διορισμός » ήταν το μότο τους,  και χαίρονται οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα,  χωρίς να βλέπουν πως μετά θα χάσουν και αυτοί τη δουλειά τους.

Εκθέτουν έτσι απρόκλητα οροθετικές γυναίκες και βγαίνουν Ελληνάρες και φωνάζουν «πως καλά κάνουν, έχουν AIDS,θα μας κολλήσουν».  Μα το πρόβλημα δεν είναι το ότι έχουν AIDS, το πρόβλημα είναι ότι πηγαίνει ο κάθε μαλάκας και πληρώνει 10 ευρώ για έναν βιασμό μιας γυναίκας που είναι σε άθλια κατάσταση, επειδή όλοι εμείς είμαστε αδιάφοροι για τον διπλανό μας. Και βέβαια εδώ μπαίνει πάλι το θέμα του σεξισμού… γιατί να μην βγάλουν τη μούρη του κάθε μαλάκα νοικοκυραίου Ελληνάρα που είχε σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες αυτές; Δεν είναι αυτός επικίνδυνος ή θα συγκλονιστεί η κοινή γνώμη εάν γίνει ευρέως γνωστό ότι οι νοικοκυραίοι και τα βλαστάρια τους πηγαίνουν με ιερόδουλες; Πόση υποκρισία πια; Πόση; Αυτός είναι ο φασισμός. 

Σκέψου τώρα να ήμασταν μια κοινωνία που οι οροθετικοί δεν θα αναγκάζονταν να εκπορνευθούν, θα υπήρχε μια δομή ικανή να τους βοηθήσει, να εργάζονται όπου θέλουν, να σπουδάζουν.  Αλλά που…; Ο καθείς την πάρτη του… Για αυτό είμαστε χρεωκοπημένοι ήδη και μίζεροι. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν έχουμε λεφτά, ότι μειώνονται οι μισθοί. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι χάνεται η ανθρωπιά και όποιος μιλάει για αυτή χαρακτηρίζεται επικίνδυνος ή ρομαντικός ή ιδεαλιστής. Ε λοιπόν να φοβάστε του επικίνδυνους ιδεαλιστές, είναι τόσο κυνικοί που θα κάνουν τα πάντα για να αλλάξουν την μιζέρια αυτού του κόσμου.


Κάτι να για κλείσεις;


Μια φράση του Χατζιδάκι μονάχα θέλω να πω:

«Γιατί έτσι παιδεία είναι και το κατηχητικό σχολείο που παράγει αυνανιζόμενους νέους.. Παιδεία είναι και η βασική εκπαίδευση στους στρατώνες που εκμηδενίζει την αξιοπρέπεια των νέων στο όνομα μίας αμφισβητήσιμης ετοιμότητας για αντιμετώπιση ενός εχθρού που ελλοχεύει σε όλη μας τη ζωή.. κι ίσως δεν εμφανίζεται ποτέ. Αλήθεια λοιπόν, τι εννοούμε σαν λέμε παιδεία και δημοκρατία; Την τάξη και την αναξιοπρέπεια; Τις απεχθάνομαι και τις δύο.. »

Μακριά λοιπόν από την τάξη και την αναξιοπρέπεια. ..

https://www.facebook.com/o.akratos?fref=ts

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags