Facebook Pixel Ένας δρομέας κάνει έρωτα με τη φύση!
| 2013-12-26 21:00:00

Ένας δρομέας κάνει έρωτα με τη φύση!

Ένας δρομέας κάνει έρωτα με τη φύση!

Διαβάστε την ιστορία δρόμου ενός δρομέα.

«Μια μέρα θα πρέπει να πάμε να με ξεναγήσεις στον Ακάμα.» Αυτή ήταν η μόνιμη επωδός του αδελφού του Άρη κάθε φορά που μιλούσαν. Ο αδελφός του είχε μετακομίσει προσωρινά (τις καθημερινές) στην Πόλη Χρυσοχούς εδώ και τρεις μήνες και υπολείπονταν μερικές μόνο βδομάδες μέχρι να τελειώσει την εργασία που είχε αναλάβει μαζί με μερικούς ακόμα στρατιωτικούς για να επιστρέψει στη Λευκωσία.«Θα σου κάνω τη χάρη υπό έναν όρο», του είπε ο Άρης, «τον οποίο θα σου αποκαλύψω την Πέμπτη το μεσημέρι όταν θα έρθω να σε βρω». Ήταν τέλη Μαΐου ή αρχές Ιουνίου. Ο Άρης ετοίμασε μια μικρή βαλίτσα χειρός με τα δικά του χρειαζούμενα αλλά και του πεντάχρονου τότε γιου του και ξεκίνησαν από τη Λευκωσία νωρίς νωρίς. Είχαν μπόλικο χρόνο μπροστά τους μέχρι το μεσημέρι που θα σχολνούνε ο αδελφός του και γι' αυτό αποφάσισε να μην ακολουθήσει την εύκολη διαδρομή μέσω του αυτοκινητόδρομου αλλά να οδηγήσει μέσω των βουνών. Πήραν το δρόμο Λευκωσίας-Τροόδους, έστριψαν δεξιά στην έξοδο της Λινού-Φλάσου, από τον Ορκόντα έφτασαν στον Κάμπο όπου έκαναν ένα διάλειμμα για να ξεκουραστούν και μετά μέσω του δασικού σταθμού στο Σταυρό της Ψώκας κατηφόρισαν προς τα δυτικά παράλια όπου βρίσκεται η Πόλη Χρυσοχούς.

Στο σπίτι όπου έμενε ο αδελφός του έφτασαν σχεδόν ταυτόχρονα. «Μην τολμήσεις να πεις στους συναδέλφους μου πως ήρθες από τα βουνά, γιατί θα σε κράξουν», προειδοποίησε τον Άρη ο αδελφός του.

Ταχτοποίησαν τα πράγματα που έφεραν μαζί τους και κατέβηκαν στην πλατεία για φαγητό.
- Ας ξεκουραστούμε λίγο μετά το φαγητό και μετά ξεκινούμε για τον Ακάμα, πρότεινε ο αδελφός του Άρη.
- Γι' αυτό ήρθαμε εξάλλου, του απάντησε.
- Και ποιος είναι ο όρος που μου έλεγες στο τηλέφωνο; τον ρώτησε αμέσως μετά.
- Θα μας μεταφέρεις με το αυτοκίνητό σου που είναι ψηλό και κατάλληλο για τους δρόμους του Ακάμα. Όταν φτάσουμε στο σημείο που θέλω, θα κατεβώ από το αυτοκίνητο, θα ξεκινήσω να τρέχω κι εσύ με το γιο μου θα με ακλουθείτε από απόσταση χωρίς να με ενοχλείτε, εκτός κι αν στο μεταξύ έχεις καμία απορία, του διευκρίνισε ο Άρης.
- Θα δω τίποτα το ενδιαφέρον ή θα με χρησιμοποιήσεις για να προσέχω το μικρό όσο εσύ θα τρέχεις; βιάστηκε να αναρωτηθεί.
- Θα δεις και θα μείνεις πολύ ευχαριστημένος. Έτσι και αλλιώς δεν έχεις δει ποτέ τον Ακάμα. Όπου σε πάω, καλό θα είναι, έσπευσε να τον καθησυχάσει ο Άρης.
Λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα ήταν όλοι μαζί στο αυτοκίνητο. Ξεκίνησαν από την Πόλη Χρυσοχούς, με κατεύθυνση προς το Λατσί και το Προδρόμι, και σε λίγα λεπτά βρέθηκαν έξω από το χωριό Ανδολύκου.

Ο Άρης κατέβηκε από το αυτοκίνητο ντυμένος με τα αθλητικά του και ξεκίνησε να τρέχει. Ο αδελφός του με συνοδηγό το γιο του βλέποντας ένα τόσο μεγάλο χωριό σχεδόν ερειπωμένο τον πλεύρισε και άρχισε τις ερωτήσεις. Το χωριό Ανδρολύκου κτισμένο ανάμεσα σε δυο φαράγγια ήταν ένα από τα μεγάλα τουρκοκυπριακά χωριά και οι κάτοικοί του παρέμειναν στα σπίτια τους μετά την εισβολή από τους Τούρκους το 1974. Τον Αύγουστο του 1975 όταν έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών οι περισσότεροι από τους 638 κατοίκους του το εγκατέλειψαν συνοδευόμενοι από τα Ηνωμένα Έθνη με προορισμό τα κατεχόμενα. Σήμερα στο χωριό ζουν ελάχιστοι κάτοικο οι όποιοι είναι βοσκοί.

Ο Άρης μοιράστηκε με τον αδελφό του όλες τις πληροφορίες που είχε μάθει για το χωριό από ένα φίλο συναθλητή του, τον Πανίκο, ξεναγό στο επάγγελμα. Αυτός ήταν που του έμαθε και τη διαδρομή που μόλις είχαν ξεκινήσει να διανύουν, στη διάρκεια της οποίας έβλεπαν κατσίκες να διασταυρώνουν τους δρόμους, μισογκρεμισμένα σπίτια, ένα τζάμι χωρίς μιναρέ -γιατί άραγε σε μερικά χωριά τα τζαμιά να έχουν μιναρέ και σε άλλα όχι;

Με βόρεια κατεύθυνση πέρασαν μέσα από χωματόδρομο προς το Νέο Χωριό και απολάμβαναν το πανέμορφο φυσικό τοπίο. Ο Άρης παρακαλεί τον αδελφό του να ελαττώσει ταχύτητα, να μείνει αρκετά πίσω με το αυτοκίνητό του για να μην του διαταράσσει την ησυχία.
- Θέλω ησυχία, τώρα κάνω ερώτα με τη φύση, φτάνω σε πνευματικό οργασμό, του είπε.
- Μην τολμήσεις να πεις τέτοιες μαλακίες μπροστά στους συνάδελφους μου, γιατί θα σε παρεξηγήσουν, τον προειδοποίησε ο αδελφός του.

Από το Νέο Χωρίο έκαναν αριστερά, πέρασαν από τον εκδρομικό χώρο «Σμιγιές» και μπήκαν στην «καρδιά» του Ακάμα. Από ψηλά στο βάθος δεξιά, στην αγκαλιά του κόλπου τα Λουτρά της Αφροδίτης και η Πόλη Χρυσοχούς , αριστερά η «Φοντάνα Αμορόζα», η βρύση του ερώτα, και το ακρωτήριο Αρναούτη. Λίγο αργότερα βρέθηκαν μπροστά σε ένα μεγάλο απότομο κατήφορο που ήταν έτοιμο να τους ρίξει στο στόμα της θάλασσας.

Ο Άρης κατέβαινε με ταχύτητα τον κατήφορο και έβλεπε την αγκαλιά της θάλασσας να τον τυλίγει. Καθώς έτρεχε έβγαλε τα ρούχα και τα παπούτσια, ενώ μόλις πάτησε τα χαλίκια της παραλίας και έπεσε γυμνός στη θάλασσα.

- Τελείωνε, είναι επτά η ώρα, στις οκτώ θα πάμε για πίτσα με τους συναδέλφους μου, του φώναξε ο αδελφός του.

Οπτασιασμένος ο Άρης βγήκε από τη θάλασσα και ντύθηκε. Από τον Ακάμα βγήκαν μέσω του δρόμου που οδηγεί στα Λουτρά της Αφροδίτης. Χωρίς καλά καλά να συνέλθει από τη μαγευτική εμπειρία που μόλις βίωσε βρέθηκε στην πλατεία της Πόλης Χρυσοχούς να τρώει πίτσα με τους συνάδελφους του αδελφού του.

Κάτσε τώρα να εξηγείς σε στρατιωτικούς για έρωτα με τη φύση και για πνευματικό οργασμό.

Γρήγορα (εν γνώση του) τον έπιασαν στο δούλεμα, αλλά το απολάμβανε.
Αυτός που δυσανασχετούσε ήταν ο αδελφός του Άρη που σε κάποια στιγμή του ψιθύρισε: «Σκάσε και θα με κάνεις ρεζίλι». Αλλά πού να σκάσει ο Άρης... Όλο και έριχνε λάδι στη φωτιά προσπαθώντας να τους εξηγήσει πώς με το τρέξιμο μπορεί κάποιος να φτάσει σε πνευματικό οργασμό. Ο Γιάννης που δεν είχε βγάλει λέξη από το στόμα του ως εκείνη τη στιγμή πήρε το λόγο και είπε με αποφασιστικότητα: «Ρε Άρη, εν να ξεκινήσω να βουρώ και αν δε χύσω θα σε γαμήσω...!!!»

ΠΗΓΗ: patinios.wordpress.com/

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags