Τα ψευδώνυμα πολλές φορές δημιουργούν μία... μαγεία γύρω από το όνομα ενός αθλητή. Πού κολλάει ο Αριστοτέλης με τον Σακίλ Ο’ Νιλ, όμως, είναι άλλο θέμα…
Τα ψευδώνυμα αποτελούν κατά πολλούς την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να ηρωοποιήσει τα ινδάλματά του. Κάπως έτσι «γεννήθηκαν» ο «Μάτζικ» Τζόνσον, ο «Ερ» Τζόρνταν, ο «βασιλιάς» Τζέιμς, ο Εντισον Αράντες ντο Νασιμέντο «Πελέ» Ωστόσο, όπως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, έτσι και στον αθλητισμό υπάρχουν πλείστα όσα παραδείγματα ψευδωνύμων που χλευάζουν, σατιρίζουν, σαρκάζουν.
Ο Σακίλ Ο' Νιλ, για παράδειγμα, έχει αλλάξει δεκάδες παρατσούκλια κατά τη διάρκεια της καριέρας του, σατιρίζοντας ή υπερυψώνοντας τον εαυτό του. Την ίδια κιόλας μέρα, δε, που υπέγραψε στη Βοστώνη δημιούργησε γκάλοπ μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Twitter, ώστε να ψηφίσουν οι «ακόλουθοί» του ποιο είναι το ψευδώνυμο που του ταιριάζει καλύτερα! Ακόμα πιο νωπό, δε, είναι το παράδειγμα της Χιτ, που ακούει και στο όνομα Heatles, όπως αποφάσισαν να αποκαλούν τους εαυτούς τους (λίγο αυτάρεσκα, λίγο σαρκαστικά, μόνο οι ίδιοι ξέρουν ακριβώς) οι παίκτες στο Μαϊάμι.
Με αφορμή αυτές τις δύο περιπτώσεις ψάξαμε στην αθλητική Υφήλιο και βρήκαμε τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ψευδωνύμων που ταίριαξαν απόλυτα με τον παραλήπτη τους, είτε για καλό είτε για κακό λόγο. Κάποιος είπε κάποτε ότι τα πιο γελοία και αστεία παρατσούκλια είναι αυτά που «κολλάνε» καλύτερα. Αυτό ακριβώς θα προσπαθήσουμε να εξακριβώσουμε μέσω αυτής της σελίδας...
«Μεγάλος Αριστοτέλης» (Σακίλ Ο' Νιλ)
Ο 38χρονος σέντερ έχει ονομάσει τον εαυτό του -μεταξύ άλλων- «Σακ Φου», «Diesel», «Superman», «Big Shaqtus», «Big Shamrock» («μεγάλο τριφύλλι») και «Big Conductor» (σημαίνει «μεγάλος μαέστρος» και το «κόλλησε» στον εαυτό του το βράδυ που διεύθυνε τη φιλανθρωπική ορχήστρα της Βοστώνης), αλλά το πιο αντιπροσωπευτικό είναι το «Μεγάλος Αριστοτέλης»! Για τις πάντα ενδιαφέρουσες και ευφυείς ατάκες του.
«Dr. Dunkenstein» (Ντάρελ Γκρίφιθ)
Ο παλαίμαχος παίκτης της Γιούτα Τζαζ υπήρξε ένας από τους κορυφαίους dunkers της εποχής του (80s). Δεν έγινε ποτέ σούπερ σταρ, αλλά ο τρόπος με τον οποίον κάρφωνε ήταν τόσο χαρακτηριστικός που δημιούργησε ένα από τα ωραιότερα nick names που ειπώθηκαν ποτέ στο ΝΒΑ.
«Sleepy» (Ερικ Φλόιντ)
Ο λόγος είναι τα πεσμένα βλέφαρα των ματιών του, τα οποία τον κάνουν να μοιάζει μονίμως νυσταγμένος. Μια ματιά στη φωτογραφία του είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς την εξήγηση του ψευδωνύμου που τον ακολούθησε καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, σαν να ήταν το όνομά του! Σίγουρα, πάντως, είναι προτιμότερο από το άλλο (άσχημος Φλόιντ)
«Ibracadabra» (Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς)
Ο Σουηδός στράικερ δεν θεωρείται άδικα ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της τελευταίας δεκαετίας. Εστω κι αν πολλοί θεωρούν ότι τα μαγικά κόλπα δεν τα κάνει στο γήπεδο, αλλά στις τσέπες των ομάδων που τον εμπιστεύονται και αραδιάζουν εκατομμύρια ευρώ στα πόδια του. Οπως και να 'χει, τα μαγικά τα κάνει
«Goal King Cole» (Αντριου Κόουλ)
Ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ έγινε γνωστός ως Αντι, ο ίδιος προτιμούσε το Αντριου, ωστόσο το πιο ωραίο ήταν το παρατσούκλι που απέκτησε στις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Αποτελεί παράφραση του ονόματος του «θρύλου» της τζαζ, Νατ Κινγκ Κόουλ, αλλά, ως γνωστόν, η μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας
«Big country» (Μπράιαντ Ριβς)
Οσοι παρακολουθούσαν ΝΒΑ τη δεκαετία του '90 θα θυμούνται το χωριατόπαιδο από το Γκανς της Οκλαχόμα, το οποίο επιλέχθηκε στο νούμερο 6 του ντραφτ το 1995 από το Βανκούβερ. Το «μεγάλη εξοχή» του το «κόλλησε» κοροϊδευτικά ο Μπάιρον Χιούστον, συμπαίκτης του στο κολέγιο, επειδή ήταν υπέρμετρα ενθουσιασμένος μετά το πρώτο του ταξίδι με αεροπλάνο στη Νέα Υόρκη
«Μπόνζι» (Γκόγουεν ντι Αντζελο Γουέλς)
Το ερώτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ποιο είναι πιο αστείο: το πραγματικό όνομα ή το παρατσούκλι του παλαίμαχου άσου του ΝΒΑ; Η απάντηση κρύβεται μάλλον στην προέλευση του nickname, το οποίο ήταν αρχικά «Bonbon», λόγω της μεγάλης ποσότητας γλυκών που κατανάλωνε η μητέρα του όσο ήταν έγκυος! Αργότερα, πάντως, εξελίχθηκε σε «Μπόνζι».
«Τσιτσαρίτο» (Χαβιέρ Ερνάντες)
Το «Τσιτσαρίτο» σημαίνει «μικρό φασόλι» και τον άσο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον φωνάζουν έτσι λόγω του πράσινου χρώματος που έχουν τα μάτια του. Αλλωστε, στην οικογένεια υπάρχει και μεγάλο φασόλι («Τσίτσαρο»), όπως είναι το παρατσούκλι του πατέρα του, με τον οποίον έχουν ακριβώς το ίδιο όνομα.
«RoboCrouch» (Πίτερ Κράουτς)
Ο Αγγλος στράικερ θα γυρίσει αν τον φωνάξετε «Κράουτσι», «Κραουτσίνιο», ακόμα και «Μίστερ Ρόμποτο». Πάντως, το πιοεύστοχο παρατσούκλι στην περίπτωσή του είναι το «ΡόμποΚράουτς», το οποίο το εμπνεύστηκαν στην Αγγλία από το ρομποτικό πανηγυρισμό που λάνσαρε πριν από μερικά χρόνια, έστω και αν εμπεριέχει ένα ελαφρώς σαρκαστικό ύφος
«Gronaldo» (Ζαν Κλοντ Νταρσβίλ)
Το παρατσούκλι του στράικερ της Καβάλας αποτελεί παρωνύμιο του Ρονάλντο (και δεν εννοούμε τον Κριστιάνο, αυτό είναι σίγουρο) και σίγουρα δεν είναι για καλό. Στα γαλλικά σημαίνει κάτι σαν «χοντρός Ρονάλντο», έστω κι αν ο Νταρσβίλ δεν έφτασε ποτέ τα κιλά του πραγματικού Ρονάλντο στην καριέρα του.
Πηγή: sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις